την απόφαση για την περικοπή της αξίας των ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου και την παρέλαση για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου του 1940.
Αυτό ομως που δεν είδα σχεδόν πουθενά είναι κάποια πρόταση για το μέλλον. Ζούμε ακόμα στην εποχή που με τα δάνεια και χωρίς δουλειά αγοράζαμε προιόντα των χωρών που σήμερα βρίζουμε ,λες και δεν ηταν αναμενόμενο κάποια στιγμή να ξεφουσκώσει αυτή η φούσκα των δανεικών.
Τα εργοστάσια μας εκλειναν το ενα μετά το άλλο ,τα χωράφια μας έπαψαν να παράγουν προιόντα με τα οποία η χώρα μας ηταν αυτάρκης μέχρι το 1990 ,στον τουρισμό χάναμε συνεχώς μερίδια απο άλλους αναδυόμενους τουριστικους προορισμούς ,το ιδιο και στη ναυτιλία και εμεις εχοντας ανεύθυνες πολιτικές και συνδικαλιστικές ηγεσίες συνεχίζαμε να ξοδευουμε πολύ περισσότερα απο οσα δικαιούμασταν, ωσπου φτάσαμε στην σημερινή οικονομική κατάσταση.
Θέλαμε ολοι σχεδόν δύο σπίτια ,δύο τουλάχιστον αυτοκίνητα ,διακοπές στο εξωτερικό και τόσες αλλες συνήθειες νεόπλουτων. Εχουμε κάνει την Ελλάδα μας ενα απέραντο καφενείο, που λειτουργεί ολο το εικοσιτετράωρο ,οπως το διαπιστώνει ο οποιοσδήποτε ξένος επισκέπτης σε ολες τις πλατείες κυρίως των μεγάλων πόλεων.
Τι θα μπορούσε λοιπόν να γίνει την προηγούμενη εικοσαετία; Δεν είμαι οικονομολόγος αλλά κάποια απλά πράγματα ολοι μας μπορούσαν να τα σκεφτούν και πολυ περισσότερο οι πολιτικοι μας.
Αντί να δίνουν δάνεια οι Τράπεζες για αγορά χιλιάδων ακριβών αυτοκινήτων θα επρεπε να δίνουν μόνο για προμήθεια εξαρτήματων φωτοβολταικών και ανεμογεννητριών , τα οποια παράγονται και χρησιμοποιούνται απο το 1990 απο τις ιδιες χώρες της ΕΟΚ ,οπότε θα είχαν δημιουργηθεί στη χώρα μας χιλιάδες μικρές παραγωγικές επιχειρήσεις.
Επρεπε επίσης να δίνονται χαμηλότοκα δάνεια μόνο για θερμοκήπια και κτηνοτροφικές μονάδες, οπου είμαστε ελλειματικοί σε παραγωγή προιοντων και εισάγουμε απο τις άλλες χωρες της ΕΟΚ.
Αντί επίσης να επιδοτούνται τα χωράφια ανα στρέμμα χωρίς να παράγουν τίποτα θα επρεπε να επιδοτείται μόνο η παραγωγή αγροτικών και κτηνοτροφικών προιοντων.
Αντί να δίνονται χρήματα για το ταμείο ανεργείας, θα έπρεπε να μη φορολογούνται καθόλου οι παραγωγικές μεταποιητικές επιχειρήσεις, ωστε να μην αναγκαζονται να μεταναστεύσουν σε γειτονικές χώρες και να χάνονται χιλιάδες θέσεις εργασίας.
Πρεπει λοιπόν αν θέλουμε να εχουν μέλλον τα παιδιά μας να σοβαρευτούμε ,να αρχίσουμε να παράγουμε τα προιοντα που καταναλώνουμε και να πάψουμε να αναμασούμε την καραμέλλα της ανεργείας ,γιατί ανεργεία εχουν μόνο οσοι επιλέγουν εργασίες . Γιατί οι οικονομικοί μετανάστες δεν εχουν ανεργεία;Ειναι προτιμότερο να ξενιτευθούν τα παιδιά μας, παρά να κάνουν στην πατρίδα τους μια λίγο πιο δύσκολη εργασία απο αυτή που ενδεχόμενα προγραμμάτιζαν ; Την ξενιτειά την εχουν γευθεί αρκετές γενεές Ελλήνων και τις δυσκολίες της τις εχουν εκφράσει με πολλά λαικά και δημοτικά τραγούδια.
Πρέπει σαν κοινωνία να αφυπνιστούμε και να μην καταδεχόμαστε να μας λυπούνται οι γείτονές μας στα Βαλκάνια, οι οποίοι με την εργατικότητά τους φοβούμαι οτι σε λίγα χρόνια θα μας υποσκελήσουν οικονομικά και θα μας εξαγοράσουν .
Αναγνώστης
