Ειδικότερα, η ανακάλυψη αυτή έγινε στο πλαίσιο μιας αντικαρκινικής θεραπείας στην οποία υπέβαλαν ασθενή με λέμφωμα Χότζκιν, μια κακοήθη νόσο που «χτυπά» αρχικά τους λεμφαδένες και πιθανότατα οφείλεται σε λοιμώδεις παράγοντες.
Οι γιατροί είδαν με έκπληξη ότι τα συμπτώματα της χρόνιας κόπωσης του καρκινοπαθούς υποχώρησαν δραματικά, γεγονός που κατέδειξε, σύμφωνα με τους ίδιους, ότι υπάρχει σαφής συσχετισμός μεταξύ της λειτουργίας του ανοσοποιητικού συστήματος και της έξαρσης της χρόνιας κόπωσης.
Όπως εξηγεί ο παθολόγος Αναστάσιος Σπαντιδέας, «Το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης είναι γνωστό από παλιά και οι γιατροί το αντιμετωπίζουν πολύ συχνά. Εμφανίζεται συχνότερα στις γυναίκες και έχει το χαρακτηριστικό της μόνιμης κόπωσης».
Σύμφωνα με την θεωρία των Νορβηγών, τα Β λεμφοκύτταρα του αίματος δημιουργούν αντισώματα που «επιτίθενται στον οργανισμό» τροποποιώντας την λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και επιτρέποντας την εκδήλωση παθήσεων όπως η χρόνια κόπωση. Όταν αυτό αντιμετωπιστεί με τα κατάλληλα φάρμακα, τα συμπτώματα της κόπωσης ελαττώνονται δραματικά.
