βλέπω τα γράμματα! δεν είναι ...ξένα...
Όλα, μου γράφεις, ήτανε ψέμα!
Σ’ ένα δικό σου, γράμμα από σένα!
Δεν καρτερούσα τέτοια ήττα
από σένανε που αγαπώ!
Κι έκανα το χαρτί σαΐτα
για να κριθεί στον ουρανό!
Κι έκανα το χαρτί σαΐτα
για να κριθείς απ’ το Θεό!
Βρήκα το γράμμα στα σκαλοπάτια
διαβάζω, κλάματα, κόκκινα μάτια....
Ότι οινοπνεύματα μόνος μου τάπια
κι επιβιώνω τώρα με χάπια!
Δεν καρτερούσα τέτοια ήττα
από σένανε που αγαπώ!
Κι έκανα το χαρτί σαΐτα
για να κριθεί στον ουρανό!
Κι έκανα το χαρτί σαΐτα
για να κριθείς απ’ το Θεό!
