Ας δεχτούμε ότι μειώνουμε τα έξοδα των παιδιών μας (ρούχα, βιβλία…).
Ας δεχτούμε ότι τρώμε κρέας μία φορά την εβδομάδα.
Ας δεχτούμε ότι δεν θα ανάβουμε το καλοριφέρ το χειμώνα παρά για μόνο μία ώρα την ημέρα.
Ας δεχτούμε ότι δεν θα παίρνουμε φάρμακα αν αρρωστήσουμε.
Ας δεχτούμε ότι θα καταθέσουμε τις πινακίδες των αυτοκινήτων μας (για όσους δεν το έχουν ήδη κάνει) για να μη πληρώνουμε τέλη, service, ασφάλεια και βενζίνη.
Ας δεχτούμε ότι κάνουμε το χατίρι της Μέρκελ και μετατρέπουμε το σκατό μας σε παξιμάδι και ξεχνάμε την όποια έννοια της αξιοπρεπούς διαβίωσης μια για πάντα.
ΜΕ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΥΝΗΓΑΝΕ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ;
Κανείς από το οικονομικό επιτελείο ή τους λαοπρόβλητους και πάνσοφους 300 αντιπροσώπους του λαού δεν έχει σκεφτεί ότι με τα υπόλοιπα χρήματα που μας μένουν δεν έχουμε να εξυπηρετήσουμε τα δάνεια και τις κάρτες μας; Μου φαίνεται αδιανόητο πως κανείς μα κανείς από τους Σωτήρες του Έθνους δεν έχει αναφερθεί στο συγκεκριμένο θέμα μετατρέποντας έτσι εαυτούς σε δημίους του λαού.
Εκτός και εάν ήταν προσυμφωνημένο να μας φέρουν στο χείλος της οικονομικής αβύσσου και να χάσουμε, άλλος λίγο και άλλος πολύ, την όποια περιουσία φτιάξαμε με ιδρώτα και σκληρή δουλειά (σε αντίθεση με τους ανεπάγγελτους κουστουμάτους και δωρεάν αυτοκινούμενους πολιτικούς) ή που ακόμα κληρονομήσαμε από τους γονείς μας.
Ας μη ξεχνάμε ότι τα τραπεζικά μας χρέη οφείλονται στις κυβερνήσεις που μας παραμύθιαζαν ότι η οικονομία της χώρας βρίσκονταν σε άνθιση, για να μπορούν οι επιτήδειοι (πολιτικοί ή μη) να παίζουν τα όποια παιγνίδια τους και να πλουτίζουν εις βάρος μας.
Ας μη ξεχνάμε ότι οι τράπεζες μας έδιναν παράνομα και αφειδώς δάνεια και κάρτες χωρίς τον απαιτούμενο έλεγχο.
Ας μη ξεχνάμε ότι τα "μέτρα" δεν ζητήθηκαν από την Ευρώπη αλλά εφαρμόστηκαν για να μη μειωθούν τα κρατικά έξοδα και για να μη πέσουν έξω οι φίλα προσκείμενες Μ.Κ.Ο. καθώς και οι λοιποί ημέτεροι συνεργάτες της ρεμούλας.
Ας μη ξεχνάμε ότι η διαχρονική και ασφαλώς ύποπτη ανικανότητα πάταξης της φοροδιαφυγής δεν είναι δική μας αρμοδιότητα.
Ας μη ξεχνάμε ότι η εκμετάλλευση του ορυκτού μας πλούτου θάφτηκε τεχνηέντως το 1973 και αγνοήθηκε -για κάποιο λόγο φυσικά- το σχετικό ΦΕΚ (277/Α/1973) από όλους τους πολιτικούς της μεταπολίτευσης.
Και τέλος, ας μη ξεχνάμε ότι τα παχιά λόγια του σήμερα δεν μας αγγίζουν πια γιατί μας αηδιάζουν και δεν τα πιστεύουμε.
Σε ένα καταρρέον πολιτικό κατεστημένο που η Δημοκρατία και το Σύνταγμα έχουν δυστυχώς καταλυθεί, δεν περιμένω φυσικά καμία απάντηση. Απλά σκέφτομαι φωναχτά και αγανακτώ όπως και πολλοί άλλοι συμπατριώτες μου που δεν θα ανεχτούμε για πολύ ακόμα τη κοροϊδία και το πολιτικό παχυδερμισμό τώρα μάλιστα που και με τη βούλα κυβερνιόμαστε από μια ομάδα αλλοδαπών επιτρόπων, σε πείσμα όσων έσπευσαν να δηλώσουν παραιτήσεις αν κάτι τέτοιο συνέβαινε ποτέ (όχι ότι πιστέψαμε πως θα εγκατέλειπε κάποιος την ασφάλεια και τις ανέσεις του μαντριού)!!
Τουλάχιστον, ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ;
