Με... μεγάλη οδύνη για μια ακόμη (τρίτη; τέταρτη;...) φορά οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ έκαναν τη καρδιά τους πέτρα και ψήφισαν το πολυνομοσχέδιο Βενιζέλου.
Η κυβερνητική πλειοψηφία— μας λέει-- υπερψήφισε τα μέτρα για να σωθεί πατρίδα (και οι βουλευτικές έδρες για ένα κάποιο μικρό διάστημα ακόμη μπορεί να υποθέσει κάποιος κακεντρεχής). Σώζεται όμως η πατρίδα με πολιτικές σαν αυτές που προωθεί η τρόικα και εφαρμόζουν ως φερέφωνα, μαργιονέτες και κομπάρσοι οι κυβερνώντες μας; Τα δυο χρόνια εφαρμογής αυτών των πολιτικών έχουν δώσει απτά αποτελέσματα. Ας ρίξουμε μια ματιά σ αυτό που παρουσιάζεται ως διάσωση.
Σύμφωνα με στοιχεία που παραθέτει ο Χρηματιστηριακός Τεχνικός Αναλυτής Πάνος Παναγιώτου σε άρθρο του στο XrimaNews.gr, η σωτήριος πολιτική του μνημονίου έχει καταφέρει τα εξής καταπληκτικά μέσα σε μόλις 2 χρόνια:
Οι αριθμοί της καταστροφής
Τον Οκτώβριο του 2009 η Ελλάδα δανειζόταν με 4,5% σε ορίζοντα δεκαετίας ενώ σήμερα το επιτόκιο 10ετίας ανέρχεται στο 24% (πλέον η χώρα δανείζεται με 4,86% σε ορίζοντα εξαμήνου, περισσότερο απ' ότι για δέκα χρόνια το 2009)
Τον Οκτώβριο του 2009 η Ελλάδα δανειζόταν με 1,28% σε ορίζοντα διετίας και τώρα το επιτόκιο διετίας ανέρχεται στο 76,6%
Τα CDS 5 ετών για την Ελλάδα βρισκόταν στις 120 μονάδες βάσεις τον Οκτώβριο του 2009 και έχουν ξεπεράσει τις 6000 μονάδες βάσης σήμερα.
Οι πιθανότητες πτώχευσης της Ελλάδας με βάση τα CDS ήταν σχεδόν ανύπαρκτες τον Οκτώβριο του 2009 ενώ αποτιμώνται στο 99,9% σήμερα.
Τον Οκτώβριο του 2009 η Ελλάδα βρισκόταν στη κατηγορία Α ως προς την βαθμολογία των οίκων πιστοληπτικής αξιολόγησης ενώ δύο χρόνια αργότερα έχει βρεθεί στην κατηγορία C με την απειλή να περάσει στην D (πτώχευση).
Τον Οκτώβριο του 2009 τα ελληνικά ομόλογα θεωρούνταν ασφαλή και βρισκόταν στα χαρτοφυλάκια των μεγαλύτερων διεθνών τραπεζών και επενδυτικών εταιριών. Σήμερα τα ελληνικά ομόλογα είναι τα πιο τοξικά διεθνώς και οι διεθνείς επενδυτές κάνουν τα πάντα για να απαλλάξουν τα χαρτοφυλάκια τους από αυτά.
Το ελληνικό χρηματιστήριο υπέστη συντριβή χάνοντας από τον Οκτώβριο του 2009 το 75% της κεφαλαιοποίησης του (περισσότερα από 110 δις δολάρια).
Οι ελληνικές εισηγμένες εταιρίες συρρικνώθηκαν σε πρωτοφανή βαθμό ως προς το χρηματιστηριακό τους μέγεθος και τη χρηματιστηριακή τους αξία.
Εκατοντάδες χιλιάδες μικροεπενδυτές δέχτηκαν το τελειωτικό χτύπημα στα χαρτοφυλάκια τους βλέποντας τις επενδύσεις τους να εξαερώνονται
Το ελληνικό χρηματιστήριο καταγράφει τις μεγαλύτερες ετήσιες απώλειες μεταξύ των 82 μεγαλύτερων χρηματιστηρίων του κόσμου για δεύτερη διαδοχική χρονιά όταν μέχρι τον Οκτώβριο του 2009 βρισκόταν στο τοπ 10 των χρηματιστηρίων με τη μεγαλύτερη απόδοση.
Η ελληνική χρηματιστηριακή αγορά ήταν το 2009 αναπτυγμένη ενώ σήμερα θεωρείται πλέον αναδυόμενη
Οι διεθνείς επενδυτές τον Οκτώβριο του 2009 εμπιστεύονταν το ελληνικό χρηματιστήριο ενώ σήμερα το αποφεύγουν πάση θυσία.
Η ανεργία απογειώθηκε από σχεδόν 9% τον Οκτώβριο του 2009 σε πάνω από 16% σήμερα. Οι άνεργοι αυξήθηκαν περίπου κατά 400 με 500 χιλιάδες. Η Ελλάδα μπήκε στο τοπ 10 των χωρών με τη μεγαλύτερη ανεργία στον κόσμο (μεταξύ των 50 πιο αναπτυγμένων κρατών) ξεπερνώντας χώρες όπως η Ινδία, η Τανζανία, η Βουλγαρία, η Αίγυπτος, η Κολομβία κλπ και προσεγγίζοντας τα επίπεδα ανεργίας της Νιγηρίας (19,70%)
Η συρρίκνωση στο ΑΕΠ της χώρας είναι η μεγαλύτερη από το 1975 και μία από τις μεγαλύτερες στην ιστορία σε καιρό ειρήνης. Αν η συνολική μείωση του ΑΕΠ μέχρι τη στιγμή που θα αρχίσει η ανάπτυξη υπολογιστεί στο 10% (κατά πάσα πιθανότητα πολύ περισσότερο) και αν η Ελλάδα αρχίσει να αναπτύσσεται με 2% σταθερά αμέσως μετά την ύφεση, τότε θα χρειαστούν περίπου 5 χρόνια από το τέλος της ύφεσης για να πλησιάσει το ΑΕΠ του 2008 και στο μεσοδιάστημα θα έχουν χαθεί τουλάχιστον 60 δις ευρώ μόνο από τη μείωση του ΑΕΠ.
Ο δείκτης επιχειρηματικής εμπιστοσύνης κατέρρευσε.
Το ίδιο και ο δείκτης καταναλωτικής εμπιστοσύνης.
Ο δείκτης βιομηχανικής παραγωγής προσέγγισε τα επίπεδα μετά τη διεθνή κρίση του 2008.
Οι δείκτες για τον οικονομικό πόνο τοποθετούν την Ελλάδα μεταξύ των φτωχότερων κρατών της Ευρώπης με το 85% να δηλώνουν πως βρίσκονται σε δεινή ή άσχημη οικονομική κατάσταση (έρευνα Gallup 25/09/11).
Οι ελληνικές τράπεζες εξαρτώνται για τη χρηματοδότηση τους από την ΕΚΤ και από τις εγγυήσεις του ελληνικού κράτους.
Η χρηματιστηριακή τους αξία έχει σχεδόν εκμηδενιστεί.
Αντιμετωπίζουν την πιθανότητα δραματικών απωλειών από ένα κούρεμα της τάξης του 50% στα ελληνικά ομόλογα που κατέχουν.
Έχουν δει τα επίπεδα των καταθέσεων σε αυτές να βουλιάζουν με την εκροή κεφαλαίων προς το εξωτερικό να είναι η μεγαλύτερη που καταγράφηκε στα τελευταία 40 χρόνια.
Η τεράστια ύφεση, η ανεργία, η αύξηση των ιδιωτικών πτωχεύσεων, η τραγική εικόνα της ελληνικής αγοράς κατοικίας και μία σειρά άλλων προβλημάτων κάνουν αυξάνουν θεαματικά τις επισφάλειες των τραπεζών και σε συνδυασμό με όλα τα παραπάνω δημιουργούν μία εικόνα δραματική.
Συμβόλαιο θανάτου
Κοιτώντας τους αριθμούς και συνειδητοποιώντας την καταστροφή όπως τη βιώνουμε στην καθημερινότητά μας είναι δύσκολο να πιστέψουμε πως πρόκειται για μια αποτυχημένη συνταγή που ανέλαβαν να εκτελέσουν ανίκανοι. Ολο αυτό που συμβαίνει μοιάζει με συμβόλαιο οικονομικού θανάτου το οποίο εκτελείται εξ αιτίας της πολιτικής ανικανότητας των κυβερνώντων. Σε κάθε περίπτωση η καταστροφή που περιγράφουν οι αριθμοί που παρουσιάστηκαν πιο πάνω, περιγράφει ένα καλά επεξεργασμένο σχέδιο το οποίο υλοποιείται κατά γράμμα. Σκοπός αυτού του σχεδίου – όπως πολλές φορές έχετε διαβάσει στο «Π» δεν υπήρξε ποτέ η διάσωση της χώρας. Στόχος ήταν και παραμένει, η λεηλασία της.
Υπό αυτή την έννοια η κυβέρνηση ανέλαβε να εκτελέσει (λόγω βλακείας ενδεχομένως) ένα συμβόλαιο θανάτου, αγνοώντας κάτι πολύ βασικό: Οι κυβερνήσεις εκλέγονται από το λαό και κανένας μηχανισμός, εσωτερικός ή εξωτερικός πάτρωνας δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη λαική κυριαρχία...
http://topontiki.gr/
