Χρειαζόταν οπωσδήποτε φάρμακα, χωρίς τα οποία δεν θα μπορούσε να ζήσει παρά μερικές ημέρες. Η Ερυθρά Ημισέληνος κινητοποιήθηκε για να της τα εξασφαλίσει, όμως οι απαγωγείς αρνήθηκαν να τα παραλάβουν. Πριν λίγες ημέρες οι πειρατές ανακοίνωσαν ότι η 66χρονη όμηρος είναι νεκρή και από εκεί και πέρα αρχίζει να ξετυλίγεται μια ιστορία που δεν την χωρά ο ανθρώπινος νους. Τώρα λοιπόν οι απαγωγείς προτείνουν τώρα να πουλήσουν το πτώμα της στην οικογένειά της... «Οι άνθρωποι αυτοί δεν αξίζουν παρά περιφρόνηση», δήλωσε ο γάλλος υπουργός Άμυνας, ενώ ο υπουργός Εξωτερικών κατήγγειλε το θλιβερό περιστατικό ως μια «πράξη αχαρακτήριστης βαρβαρότητας».
Η Marie Dedieu είχε παραμείνει χαρισματική, λαμπερή και δραστήρια και μετά το τροχαίο που την καθήλωσε στην αναπηρική καρέκλα. Ταξίδευε από το Παρίσι στη Νέα Υόρκη ή στη Σρι Λάνκα για να δει εκθέσεις, να παρακολουθήσει παραστάσεις, να συναντήσει καλλιτέχνες.
Στο Παρίσι είχε φτάσει τη δεκαετία του 1960 από το Εξ-αν-Προβάνς και μπήκε τους κύκλους της Νουβέλ Βαγκ. Υποδύθηκε μια πόρνη στην ταινία «Παράνομο κρεβάτι» του Φρανσουά Τριφό, έγινε φίλη με τον Ζαν-Λικ Γκοντάρ. Μετά το 1968, εντάχθηκε στο Κίνημα για την Απελευθέρωση των Γυναικών (MLF) - ήταν μάλιστα διευθύντρια έκδοσης της πρώτης φεμινιστικής εφημερίδας, της «Le Torchon brule».
Πληθωρική προσωπικότητα, όμορφη και με πολύ χιούμορ έγινε κεντρικό πρόσωπο σε συγκεντρώσεις, συζητήσεις, πολιτικές δράσεις. Με λόγια γεμάτα θαυμασμό μιλάει για εκείνη ο αρχιτέκτονας Ρολάν Καστρό, ο οποίος αναφέρει χαρακτηριστικά: «Όλες οι γυναίκες τη λάτρευαν και... όλοι οι άνδρες επίσης»
Εδώ και 15 χρόνια περνούσε τους χειμώνες της στο αρχιπέλαγος Λαμί, στα ανοικτά της Κένυας. Ο καρκίνος την καθήλωσε και πάλι στην αναπηρική καρέκλα και το κολύμπι στα ζεστά νερά ήταν η απόλαυσή της. Ζούσε με τον κενυάτη σύντροφό της και περιτριγυρισμένη από ντόπιους φίλους και Γάλλους που πήγαιναν να την επισκεφθούν στο παραδοσιακό σπίτι της στο μικρό νησί Μάντα.
Μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες της 1ης Οκτωβρίου, όταν δέκα ένοπλοι εισέβαλαν σ' αυτό το σπίτι χωρίς πόρτες. Έδεσαν τον σύντροφό της και, καθώς δεν μπορούσε να περπατήσει, ένας από τους εισβολείς την σήκωσε στην πλάτη και την έριξε στη βάρκα, που κατευθύνθηκε προς τη Σομαλία. Μερικές ημέρες αργότερα, για την Marie Dedieu γραφόταν ο τραγικός επίλογος.
