Η πρώτη σχετική αναφορά έγινε στην ομιλία του στη ΔΕΘ, όταν δήλωσε: «Δεν είπαμε ποτέ να μη μειωθεί το σπάταλο κράτος! Το αντίθετο: ...ανακοινώσαμε λεπτομερώς, στο Ζάππειο-ΙΙ, 18,4 δισεκατομμύρια περικοπές σπατάλης!». Ισχυρισμό που επανέλαβε στη συνέχεια την επομένη το πρωί στη συνέντευξη στη ΔΕΘ και σε άρθρο του στο Βήμα (2/10/2011), όπου έγραψε «στην πρόταση ‘’Ζάππειο ΙΙ’’ που υποβάλαµε περιλαµβάνονται µέτρα περιστολής δαπανών ύψους 18,4 δισ. ευρώ, σε τέσσερα χρόνια».
Πόσο όμως ασχολήθηκε ο κ. Σαμαράς και οι συνεργάτες του με την περικοπή του μεγάλου κράτους; Όχι πολύ. Ο σχετικός πίνακας του Ζαππείου ΙΙ, τα λέει όλα.
Πήραν το κυβερνητικό σχέδιο του μεσοπρόθεσμου (που είχε δοθεί ως power point στα μέσα ενημέρωσης) και άλλαξαν απλώς τα νούμερα. Όλα όμως προς τα κάτω. Σε καμία κατηγορία περικοπών δεν έβαλαν κάτι πιο φιλόδοξο. Αντίθετα προέβλεψαν μικρότερες περικοπές στις ΔΕΚΟ του κ. Μανώλη (800 εκ. λιγότερα), στις λειτουργικές δαπάνες του δημοσίου (500 εκ. λιγότερα), στις αμυντικές δαπάνες (700 εκ. λιγότερα), στις υπόλοιπες δαπάνες (1 δις λιγότερα) και στα ασφαλιστικά ταμεία και στα κοινωνικά επιδόματα (2 δις ευρώ λιγότερα). Άθροισμα πέντε δισεκατομμύρια ευρώ μικρότερες περικοπές δαπανών από αυτές που προέβλεπε η κυβέρνηση στο μεσοπρόθεσμο! Σε κάποιες κατηγορίες όπως στα ασφαλιστικά ταμεία οι περικοπές είναι τόσο μικρές ώστε δεν καλύπτουν καν το όφελος που η κυβέρνηση προβλέπει ότι θα υπάρξει από την κατάργηση των ψεύτικων αναπηρικών συντάξεων.
Η κυβέρνηση στο μεσοπρόθεσμο προβλέπει όφελος 625 εκ ευρώ μόνο από την περικοπή των ψεύτικων αναπηρικών συντάξεων, ενώ η ΝΔ από το σύνολο των περικοπών στην κοινωνική δαπάνη προβλέπει μόλις 500 εκ. Αν τα παίρναμε όλα αυτά σοβαρά αυτό θα σήμαινε ότι ο κ. Σαμαράς θέλει να συνεχίσει να δίνει αναπηρικές συντάξεις στο 1/5 των ψευτο-αναπήρων. Η πραγματικότητα είναι δυστυχώς χειρότερη. Απλούστατα δεν υπάρχει ενασχόληση με το θέμα. Αυτό προκύπτει αβίαστα αν αθροίσουμε τις περικοπές δαπανών που προτείνει ο κ. Σαμαράς και οι συνεργάτες του. Τότε ανακαλύπτουμε ότι το σύνολο των περικοπών είναι μόλις 11,3 δις και όχι 18,4 δις, όπως ισχυρίστηκε ο κ. Σαμαράς στο Βήμα και στη ΔΕΘ. Τα υπόλοιπα (ενίσχυση φορολογικής συμμόρφωσης, μείωση φορολογικών απαλλαγών, βελτίωση εσόδων Οργανισμών Κοινωνικής Ασφάλισης/ΟΚΑ, αύξηση εσόδων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης από ίδιους πόρους), αφορούν κατά βάση ευχολόγια για τη μείωση της φοροδιαφυγής και της εισοφοροδιαφυγής, που δεν έχουν σε τίποτε να κάνουν με τις κρατικές δαπάνες. Διαφορά, μεταξύ των περικοπών που πράγματι προβλέπει το Ζάππειο ΙΙ και του ισχυρισμού του κ. Σαμαρά, 7,1 δισεκατομμύρια ευρώ. Τρεις φορές το τέλος ακίνητης περιουσίας του κ. Βενιζέλου. Οπότε ανακύπτει το ερώτημα: Πόσο σοβαρά αντιμετωπίζει τα θέματα ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης όταν επικαλείται ανύπαρκτες περικοπές 7,1 δις ευρώ, τις οποίες ισχυρίζεται ότι εξήγγειλε, «λεπτομερώς» μάλιστα, πριν τρεις μόλις μήνες; Πόσο ασχολήθηκε πράγματι με τις «περικοπές της σπατάλης», όταν δεν ξέρει ούτε καν κατά προσέγγιση πόσες ο ίδιος έχει προτείνει, πόσω μάλλον από που θα προκύψουν;
Πέραν όμως των ανακριβειών και της διατήρησης ενός κράτους μεγαλύτερου από αυτό που προτείνει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ποια είναι η υπόλοιπη πρόταση του κ. Σαμαρά; Ο πυρήνας της είναι πολύ απλός. Θα μειώσουμε το έλλειμμα ξοδεύοντας παραπάνω! Η παραδοξολογία αυτή ξεκίνησε τον Ιούλιο του 2010 στο Ζάππειο Ι, όταν δύο μήνες μετά το μνημόνιο ο κ. Σαμαράς είχε δηλώσει: «Τα μέτρα που ήδη λήφθηκαν με το Μνημόνιο... Φτάνουν!... μέχρι το τέλος του 2011 ...(με τα μέτρα που ήδη λήφθηκαν, όχι παραπάνω) ... θα έχουμε μηδενίσει το σύνολο του ελλείμματος». Πως θα το μηδένιζε; Με τα «αντισταθμιστικά» μέτρα τα οποία σε 18 μήνες θα αύξαναν το ΑΕΠ κατά 10,5% του ΑΕΠ (ανάπτυξη σε ετήσια βάση δηλαδή στο 6%, κάτι σαν την Κίνα), οπότε με τα έσοδα που θα έπαιρνε το κράτος το έλλειμμα θα μηδενιζόταν. Δεν θα αναφερθώ σε «μικρολεπτομέρειες», όπως το τι θα γινόταν το επόμενο έτος, όταν δεν θα υπήρχαν πια τα «αντισταθμιστικά» ή που θα έβρισκε τα χρήματα για να τα χρηματοδοτήσει. Θα εξετάσω λεπτομερώς όμως ένα «μέτρο», έτσι για να πάρει ο αναγνώστης μια ιδέα της σοβαρότητας των ισχυρισμών. Το ένα έκτο των «αντισταθμιστικών» του κ. Σαμαρά είναι «επενδύσεις σε ΣΔΙΤ» ύψους 3 δις σε δεκαοκτώ μήνες. Δεν φαίνεται όμως να τον απασχολούν οι λεπτομέρειες της πραγματικής ζωής. Ότι π.χ. οι επενδύσεις σε ΣΔΙΤ για να φτάσουν να φέρουν χρήμα στην οικονομία θέλουν 3 με 5 χρόνια προετοιμασίας σε ευνοϊκό περιβάλλον (έρευνα αγοράς, προκηρύξεις, διαγωνισμοί, υλοποίηση φυσικού αντικειμένου κ.λπ.) ή ότι δεν υπάρχει σήμερα καμία ξένη τράπεζα που να χρηματοδοτεί ΣΔΙΤ στην Ελλάδα λόγω του κινδύνου χρεοκοπίας. Αντιστοίχου ρεαλισμού είναι και οι υπόλοιποι λογαριασμοί.
Στο Ζάππειο ΙΙ τώρα προστέθηκαν και 8 δις υποσχέσεις για να γίνει το πακέτο πιο ελκυστικό για τους ψηφοφόρους. Μείωση φόρων, αύξηση συντάξεων, αύξηση επιδομάτων κ.λπ.. Πώς θα πληρωθούν όλα αυτά. Ξανά προτάσεις ανάλογες με το Ζάππειο Ι. Παράδειγμα. Θα βρει ο κ. Σαμαράς 1,5 δις για τη μείωση των φόρων επειδή θα εξοφλήσει τις υποχρεώσεις του δημοσίου! Και πως θα εξοφλήσει τις υποχρεώσεις του δημοσίου: «με ρευστό, από ομόλογο του ελληνικού δημοσίου». Και ποιός θα αγοράσει το ομόλογο, όταν κανείς δεν μας δανείζει; Μυστήριο.
Άλλη πρόταση. Θα βρεθούν 1,2 δις δημόσια έσοδα τον πρώτο χρόνο επειδή θα επιδοτηθεί το επιτόκιο της πρώτης κατοικίας με 2 μονάδες; Που αυτό; Στη χώρα με το μεγαλύτερο ποσοστό ιδιοκατοίκησης στην Ευρώπη, όπου υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες άδεια διαμερίσματα, όπου οι ιδιοκτήτες μειώνουν αυτοβούλως τα ενοίκιά τους, όπου οι τράπεζες ούτε έχουν ρευστό για δάνεια, ούτε βρίσκουν να πουλήσουν τα δάνεια που ήδη επιδοτούνται. Λεπτομέρειες, όταν στο Ζάππειο ΙΙ υπάρχει ακόμα και ένα μυστηριώδες «μέτρο» αγνώστων λοιπόν στοιχείων με τον αινιγματικό τίτλο «ανάκαμψη» που θα φέρει έσοδα ύψους 1,9 δις.
Θα μπορούσε κανείς να συνεχίσει στο ίδιο πλαίσιο για κάθε ένα από τα «μέτρα» των Ζαππείων. Σημαντικότερο είναι όμως να αναλογιστεί τη ζημιά που προκαλεί στη χώρα αυτού του είδους η τακτική. Είμαστε στην κόψη του ξυραφιού, ο κόσμος υποφέρει και έχει
μπροστά του τα χειρότερα και ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης προσπαθεί να κοροϊδέψει τους πολίτες, μπροστά στα μάτια τους. Είπε για παράδειγμα στη ΔΕΘ: «Δεν θα χαϊδέψω αυτιά. Απορρίπτω το εύκολο μονοπάτι των ψεύτικων υποσχέσεων... λεφτά δεν υπάρχουν... » και στη συνέχεια εξήγγειλε μείωση των φορολογικών συντελεστών εισοδήματος, αποκατάσταση των συντάξεων των χαμηλοσυνταξιούχων και των πολυτεκνικών επιδομάτων, όχι απολύσεις στο δημόσιο, μείωση του φόρου μεταβίβασης, πληρωμή των 7 δις ευρώ ληξιπρόθεσμων οφειλών του δημοσίου, τεράστια μείωση του ΦΠΑ σε όλα τα αγαθά, μείωση των εργοδοτικών εισφορών και άνοδο του αφορολόγητου.
Άραγε αν χάιδευε αυτιά και αν υπήρχαν λεφτά, τι θα έταζε; Οι επιπτώσεις είναι όμως πιο βαριές στο εξωτερικό. Ο κ. Σαμαράς παρουσίασε τις προτάσεις του στην τρόικα (που τις απέρριψε ολοσχερώς) και στους ευρωπαίους αρχηγούς των χριστιανοδημοκρατικών κομμάτων, που σταμάτησαν να συνομιλούν μαζί του. Είναι τόσο αρνητικό το κλίμα, που φοβάται να ανταποκριθεί ακόμα και στην πρόσκληση που έλαβε εδώ και μήνες από την κοινοβουλευτική ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος για να συζητήσει τις προτάσεις του στο ευρωκοινοβούλιο.
Όλα αυτά, σε συνδυασμό με τις τεράστιες αδυναμίες, ολιγωρίες και ασυνέπεια της κυβέρνησης στην υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων, έχουν θανάσιμα αποδυναμώσει την αξιοπιστία της χώρας στην Ευρώπη. Με συνέπειες που ήδη δυστυχώς γνωρίζουμε και άλλες που δεν μπορούμε ακόμα να φανταστούμε.
Θ. Σκυλακάκης
