«Νιώθω κουρασμένη, όμως αυτή την φορά είμαι πολύ πιο σίγουρη πως η συνεργασία θα αποδώσει καρπούς. Οι τοπικές Αρχές με διαβεβαίωσαν ότι θα κάνουν ό,τι μπορούν. Ξέρω πως ο γιος μου είναι ζωντανός», λέει, στα «ΝΕΑ».
Ο 21 μηνών Μπεν εξαφανίστηκε το μεσημέρι της 24ης Ιουλίου 1991 έξω από ένα υπό ανέγερση εξοχικό σπίτι στην περιοχή Ηρακλής της Κω. Εκείνη την ημέρα την επίβλεψη του παιδιού είχαν αναλάβει οι παππούδες του, Εντι και Κριστίν Νίνταμ. Η 19χρονη, τότε, μητέρα του Μπεν, Κέρι, εργαζόταν ως σερβιτόρα στην πόλη της Κω.
«Εκείνο το πρωί έφυγα νωρίς για δουλειά. Η μητέρα μου πήρε τον Μπεν μαζί της στο χωριό, όπου εργαζόταν ο πατέρας μου ως οικοδόμος. Μαζί τους ήταν και ο αδελφός μου, ο οποίος επέστρεψε στην πόλη γύρω στις 2.30 το μεσημέρι», θυμάται η Κέρι Νίνταμ-Γκράιστ.
Αφού ο Εντι και η Κριστίν Νίνταμ εξάντλησαν όλα τα πιθανά σημεία όπου θα μπορούσε να βρίσκεται το παιδί, ειδοποίησαν την Αστυνομία. «Τους τηλεφώνησαν στις 5 το απόγευμα. Η Αστυνομία έφτασε και έκανε έρευνες στα σπίτια του χωριού.
Ήμουν η τελευταία που ειδοποίησαν. Ήταν 9 το βράδυ», λέει η Κέρι Γκράιστ. Αναφέρει πως η Αστυνομία άργησε να εμποδίσει τον απόπλου των πλοίων και τις αναχωρήσεις αεροπλάνων. Παράλληλα, ωστόσο, συνέχιζαν να ανακρίνουν την οικογένεια.
Η περίπτωση εξαφάνισης του Μπεν Νίνταμ είναι μια από τις μακροβιότερες αναζητήσεις εξαφανισμένων παιδιών στην Ελλάδα και τη Βρετανία. Δεν προκάλεσε, όμως, στα μέσα ενημέρωσης τη φρενίτιδα της εξαφάνισης της μικρής Μαντλίν Μακάν στην Πορτογαλία το 2007.
Ηδη από την επιστροφή της στην Αγγλία, τον Σεπτέμβριο του 1991, η οικογένεια Νίνταμ συνειδητοποίησε την ανάγκη συνεργασίας με τα ελληνικά και βρετανικά μέσα ενημέρωσης. Το πορτρέτο του παιδιού τυπώθηκε σε 5.000 αφίσες - που τοποθετήθηκαν σε κομβικά σημεία των ελληνικών νησιών -, η οικογένεια δημιούργησε ταμείο για τη χρηματοδότηση των ταξιδιών αναζήτησής του, ενώ συμμετείχαν σε 10 ποπ συναυλίες, κρατώντας ένα ειδικό πανό. «Κάθε φορά που παίρναμε μια πληροφορία ένιωθα σαν σε τρενάκι του λούνα παρκ. Το ηθικό μου αναπτερωνόταν και ξαφνικά πάλι απογοητευόμουν», λέει η Κέρι Γκράιστ.
Το 1992 η οικογένεια επισκέφθηκε την Τουρκία, αφότου βρετανός τουρίστας έστειλε σε εφημερίδα μια φωτογραφία ενός ξανθού παιδιού που έμοιαζε στον Μπεν. Ωστόσο επρόκειτο για κορίτσι, λέει η Κέρι Γκράιστ. Ενα χρόνο αργότερα κρατούμενος στις φυλακές Λάρισας τηλεφώνησε σε τηλεοπτική εκπομπή λέγοντας πως είδε το παιδί σε καταυλισμό τσιγγάνων στη Βέροια.
Η οικογένεια ταξίδεψε στην περιοχή αλλά οι έρευνες απέβησαν άκαρπες. Το 1994, στην προσπάθεια ανεύρεσης του Μπεν ενεπλάκη μια βρετανική εταιρεία παιδικών τροφών, που πρόσφερε αμοιβή 191 εκατ. δραχμών (560.528 ευρώ). Οταν το ποσό έγινε γνωστό, η Κέρι Γκράιστ δέχθηκε, λέει, εκατοντάδες τηλεφωνήματα, τα περισσότερα από την περιοχή της Βέροιας.
Το 1995 ένας ιδιωτικός ντετέκτιβ ισχυρίστηκε πως είδε το παιδί στη Βέροια. Στη συνέχεια έδειξε στις Αρχές και στην οικογένεια μια φωτογραφία ενός παιδιού που του έμοιαζε πάρα πολύ. Τις πληροφορίες επιβεβαίωνε και ένας ταξιτζής. Ωστόσο, όταν η Αστυνομία έκανε έρευνα, ανακάλυψαν πως επρόκειτο για κάποιο άλλο παιδί, λέει η Κέρι Γκράιστ.
Δύο χρόνια αργότερα, ο ίδιος κρατούμενος στις φυλακές της Λάρισας επικοινώνησε ξανά με τη βρετανική πρεσβεία. «Είπε ότι θα παρέδιδε το παιδί σε εκπρόσωπο της πρεσβείας στις 4 Σεπτεμβρίου 1997, αλλά παρότι κατεύθυνε από τη φυλακή τους εμπλεκόμενους, η ανταλλαγή δεν έγινε ποτέ», αναφέρει η ίδια. Λίγους μήνες αργότερα φήμες που ήθελαν το παιδί να βρίσκεται στη Γερμανία δεν επιβεβαιώθηκαν ποτέ.
Το 1998 ήταν η τελευταία φορά που κάποιος ανέφερε ότι είδε τον Μπεν, λέει η μητέρα του. Ηταν ένας ταξιδιωτικός πράκτορας, ο οποίος ισχυρίστηκε πως είδε το αγόρι σε παραλία της Ρόδου. Ηταν τόσο πεπεισμένος που έστειλε στην Αγγλία τρίχες από τα μαλλιά του για εξακρίβωση DNA. Ωστόσο το αποτέλεσμα ήταν αρνητικό.
Είκοσι χρόνια μετά την εξαφάνιση η 39χρονη Κέρι Γκράιστ ζει μαζί με την 17χρονη κόρη της Λιάνα στο Σέφιλντ. Απέκτησε την κόρη της με τον πατέρα του Μπεν, αλλά χώρισαν αμέσως μετά. Για χρόνια ακολουθούσε φαρμακευτική αγωγή και δεν μπορούσε να εργαστεί. Σήμερα, μαζί με τον νυν σύντροφό της αγόρασαν και διευθύνουν μια εταιρεία με είδη περιφράξεων. «Το 1994, όταν η κόρη μου ήταν 21 μηνών, ταξιδέψαμε ξανά στην Κω. Τη βάλαμε να περπατήσει στο σημείο που χάθηκε ο Μπεν. Σε εκείνη την ηλικία έμοιαζαν σαν δίδυμα αδέλφια. Η ομοιότητά τους οδυνηρή για εμένα», λέει. Το ζευγάρι ακολούθησε τότε πολυμελές συνεργείο βρετανικού σταθμού, ενώ μαζί τους έφεραν 7.000 αφίσες.
Σήμερα η 17χρονη δηλώνει πως θα ήθελε να εργαστεί ως αστυνομικός. Θέλει να ασχοληθεί με υποθέσεις εξαφανίσεων ανηλίκων. «Είναι εμφανές πως η Λιάνα μεγάλωσε με την αναζήτηση του αδελφού της. Ξέρει πως την αγαπώ. Οσο και εκείνον. Θέλω να μην κάνω διακρίσεις ανάμεσα στα παιδιά μου. Αυτό της λέω».
