Η μητέρα μου είναι δημόσιος υπάλληλος και συγκεκριμένα καθηγήτρια ενώ ο πατέρας μου εργάζεται σ' ένα εργοστάσιο. Ζούμε σε μια επαρχιακή πόλη και εγώ πέρασα φέτος στην Κομοτηνή και ο αδερφός μου σπουδάζει Αθήνα. Δεν έχω ξαναγράψει εδώ όμως νιώθω άσχημα όταν διαπιστώνω ότι σ' αυτή τη δύσκολη εποχή που ουσιαστικά υποφέρουν σχεδόν όλα ! τα ελληνικά νοικοκυριά, αντί να είμαστε ενωμένοι βλέπω ότι σφάζεστε δημόσιοι και ιδιωτικοί υπάλληλοι! Και εμένα η απάντησή μου είναι ότι ναι και οι δημόσιοι υπάλληλοι υποφέρουν και δικαιούνται και εκείνοι τα επιδόματά τους και τα πάντα... Και φυσικά υπάρχουν λαμόγια στο δημόσιο τομέα...Σκεφτείτε όμως πώς νιώθει μια μάνα όταν βλέπει ότι παίρνει 800 ευρώ και με αυτά πρέπει να πληρώσει ενοίκιο στην Αθήνα, δάνεια, τα κα8ημερινά έξοδα ενός σπιτιού και με το μισθό του μπαμπά να τα κουτσοπαλεύουν? Και τώρα προστίθεται και ένα τρίτο σπίτι γιατί βλέπετε η κυρία Διαμαντοπούλου κατηργησε τις μετεγγραφές. Δε μιλάω για τα δώρα γιατί αυτά είναι πολυτέλεια πλέον... Μην βάζετε όλους τους δημόσιους υπαλλήλους σ' ένα σακί και κοιτάξτε να εναντιώνεστε εκεί που πρέπει και με αυτούς που πρέπει.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
