στο βωμό του χρήματος, θυσιάζουν και ανθρώπινες ψυχές και το περιβάλλον. Θα τολμήσω να πω ότι τα βάζει και με τη χώρα του. Ή τουλάχιστον αυτό καταλαβαίνω εγώ διαβάζοντας το σημείο «Είδαν την καταπίεση και την τρομοκρατία σε μια μακρινή γη και την πολέμησαν. Βόμβες μετέτρεψαν τη χώρα σε ερείπια. ». Ποια είναι η μακρινή γη που καταπιέζεται και βοηθάει που μια άλλη μακρινή (λογικά) χώρα κάνοντας πόλεμο; Δεν εννοεί τη χώρα του που παρεμβαίνει παγκοσμίως; Κι αργότερα, όταν ο ανώνυμος ισχυρός λέει «Αν πληγούν κάποιοι αθώοι περαστικοί, αυτό δεν είναι τάχα ένα τίμημα που πρέπει να πληρώσουμε στο όνομα της ειρήνης», εμάς πού πάει το μυαλό μας; Δε μας θυμίζει το περίφημο “collateral damages”, έκφραση ευρέως γνωστή που χρησιμοποιείται για να περιγράψει με συντομία τα αθώα και αναπόφευκτα θύματα των πολέμων; Προφανώς και δε τα βάζει μόνο με τη χώρα του, καθώς ο πόλεμος δε γεννήθηκε εκεί. Το θέμα του Τζάκσον φαίνεται να είναι μάλλον οι ισχυροί. Αυτοί που καθορίζουν το βιοτικό μας επίπεδο, το πόσο καθαρός θα είναι ο αέρας που αναπνέουμε, το αν θα έχουμε ειρήνη όχι. Και τι μας λέει πολύ απλά; Θα προσπαθήσω να το ερμηνεύσω όσο πιο απλά και σύντομα γίνεται: ε άνθρωποι, μη βάζετε το χρήμα πάνω απ’όλα.
Για την παγκόσμια φτώχεια:
“Μου αρέσει να ταξιδεύω, και, μέχρι στιγμής, είχα την τύχη να δω ένα μεγάλο μέρος του κόσμου. Σε ορισμένα μέρη του κόσμου, έχω δει πεινασμένα παιδιά περπατούν στους δρόμους χωρίς παπούτσια. Ανησυχώ πολύ για τα πεινασμένα παιδιά του κόσμου και ελπίζω ότι μπορώ να κάνω κάτι θετικό για να βοηθήσει να ανακουφίσει το πρόβλημα αυτό. “
[1976, συνέντευξη στο περιοδικό Black Stars (μαύρα αστέρια)]
”Έχω πάρει μια γεύση από τη φτώχεια, πάρα πολύ. Όταν πηγαίνω σε μια χώρα -όπως οι Φιλιππίνες ή η Τρινιντάντ και σε άλλες στην Αφρική – θα ήθελα πραγματικά να βγω και να πάω στις φτωχές περιοχές και να μιλήσω με τους ανθρώπους που κάθονται στις μικρές καλύβες τους, τα σπίτια τους από χαρτόνι και να γίνω ένα μαζί τους. Νομίζω ότι είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πώς οι διαφορετικοί άνθρωποι αισθάνονται, ειδικά στο δικό μου τομέα προσπάθειας.” [1980, εφημερίδα Melody Maker Music ]
http://mjacksontruth.wordpress.com