Αυτό γίνεται και σήμερα , πάνε να φέρουν σε αντιπαλότητα τους εργαζόμενους του δημόσιου τομέα με τους ιδιωτικούς με απώτερο σκοπό να μειώσουν στο ελάχιστο τις αμοιβές και τις παροχές που έχουν οι εργαζόμενοι. Για να είμαστε πιο σωστοί πάνε να φέρουν σε αντιπαλότητα τους εργαζόμενους που είχαν μονιμότερη δο! υλειά από αυτούς που ήταν στην αβεβαιότητα γιατί σήμερα αυτό που έχει σημασία είναι απλά να έχεις κάποια μορφή δουλειάς (μονιμότερη δουλειά δεν είχε μόνο ο δημόσιος τομέας αλλά και πολλές μεγάλες επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα όπως Τράπεζες και πολυεθνικές εταιρίες για να μην αναφερθούμε ονομαστικά).
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή πριν αρκετά χρόνια, και αυτό θα το δούμε και από τις παλιές ελληνικές ταινίες όπου οι οικογένειες δεν θέλανε να δώσουν την κόρη τους σε δημόσιο υπάλληλο γιατί θα έπαιρνε μισθό «τρεις και εξήντα» και δεν θα μπορούσε να προσφέρει πλούτη και ανέσεις στην κόρη τους. Αντίθετα ο ιδιωτικός τομέας στην αναπτυσσόμενη Ελλάδα έδινε ευκαιρίες για εύκολο και αφορολόγητο κέρδος . Αυτό γινόταν για αρκετά χρόνια όπου οι απολαβές στον ιδιωτικό τομέα ήταν μεγαλύτερες από τον Δημόσιο Τομέα. Με το πέρασμα του χρόνοÏ! … και με αγώνες αυτό άρχισε σιγά σιγά να μεταβάλλεται και οι εργαζόμενοι του δημόσιου τομέα κατάφεραν να ανορθώσουν τον μισθό τους να έχουν καλύτερες κοινωνικές παροχές καλύτερη περίθαλψη , κατοχύρωσαν την άδεια τους και το ωράριό τους. Και αντί όλοι οι εργαζόμενοι να ζητούν και αυτοί να έχουν κάποια ποιότητα ζωής που κάποιοι κατάφεραν με κόπο και αγώνες και τα ονομάζουμε σήμερα «κεκτημένα» , αρχίζουν να διαμαρτύρονται και ζητάνε να γκρεμίσουν ότι με κόπο κατακτήθηκε χρόνια.
Αυτή η δουλειά που κάποτε περιφρονούσαν γιατί τους έδινε «τρείς και εξήντα», τώρα την θεωρούν προνομιακή και επειδή κακά τα ψέματα δεν χωράμε όλοι στο δημόσιο ή και σε άλλες δουλειές που έχουν πλεονεκτήματα κοιτάμε πώς να μειώσουμε τις παροχές λές και θα ωφεληθεί ο χαμηλά αμοιβόμενος σήμερα εργαζόμενος. Αντί να ζητάμε να έχουμε καλύτερη ιατρική περίθαλψη που έχουν καταφέρει κάποιοι στην εργασία τους, ζητάμε όλοι να γίνουμε ΙΚΑ και να μην έχουμε καθόλου εξυπηρέτηση. Δηλαδή ζητάμε την εξίσωση προς τα κάτω.
Αυτό ζητάνε και οι εξω. Ζητάνε μια Ελλάδα με χαμηλά ημερομίσθια για να κάνουνε φτηνά τις διακοπές τους. Και εμείς με αυτή την χαζή αντιπαλότητα που έχουμε παίζουμε το παιχνίδι τους μια χαρά και θα τα καταφέρουν μια ώρα αρχύτερα.
Φυσικά το θέμα είναι πολύ μεγάλο και απλά το αναφέρω επιγραμματικά. Η ουσία όμως είναι ότι με το να καταφέρονται οι ιδιωτικοι υπαλληλοι εναντίων των δημοσίων και αντίστροφα , μόνοι που ικανοποιούνται είναι αυτοί που θέλουν να μειώσουν δραματικά το βιοτικό μας επίπεδο.
Αντισταθείτε από κοινού εργαζόμενοι όπου και να βρίσκεστε. Παντού υπάρχουν καλοί και κακοί υπάλληλοι (και στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα), όμως περισσότερα είναι αυτά που τους ενώνουν από αυτά που τους χωρίζουν.
Αναγνώστης
