«Ο Θανάσης ήταν ένας χρυσός άνθρωπος. Όχι γιατί ήταν ο άνθρωπός μου, ο σύζυγός μου, αλλά γιατί το απέδειξε ο ίδιος με τη στάση ζωής που κράτησε όλα αυτά τα χρόνια. Δεν θα σβήσει ποτέ ο Θανάσης». Λόγια καρδιάς, λόγια αγάπης που με μεγάλο κόπο βγαίνουν από τα χείλη της γυναίκας που έμεινε πιστή φύλακας άγγελος στο πλευρό του Θανάση Βέγγου για περισσότερα από πενήντα χρόνια: της συζύγου του Ασημίνας Βέγγου, η οποία για πρώτη φορά μιλάει για εκείνον, χωρίς εκείνον. Τον μεγάλο απόντα του ελληνικού γέλιου. Για τον άνθρωπο που πρόσφερε το γέλιο σε γενιές και γενιές Ελλήνων και που θα συνεχίσει να το προσφέρει και στις επόμενες γενιές μέσα από το αστείρευτο ταλέντο που χάρισε και χαρίζει από τον ελληνικό κινηματογράφο.
Οι μέρες από τον περασμένο Μάιο περνούν βασανιστικά για τη γυναίκα που στάθηκε βράχος στο πλευρό του κορυφαίου και πιο αγαπημένου ηθοποιού των Ελλήνων. Η κυρία Ασημίνα, το «Μινάκι» όπως τη φώναζε ο Θανάσης, μένει εκεί, στο σπίτι που μαζί δημιούργησαν, μαζί ρίζωσαν τις αναμνήσεις τους, μαζί έμειναν ως το θάνατο εκείνου. Άλλωστε, σε όλους τους καλλιτεχνικούς κύκλους, για περισσότερα από πενήντα χρόνια ο Θανάσης και η Ασημίνα Βέγγου θεωρούνταν πρότυπο οικογενείας. Μαζί έχτισαν το μεγαλείο ψυχής και δημιούργησαν το πρότυπο οικογενειάρχη για όλους τους Έλληνες.
Με πόνο ψυχής και με μεγάλη δυσκολία κρατάει πλέον τα δάκρυά της, όταν βλέπει ή ακούει κάποια αναφορά στον Θανάση της. «Νιώθω μοναξιά. Δεν είναι δυνατόν ύστερα από έναν τέτοιο άνθρωπο που είχα στο πλευρό μου να μη νιώθω μοναξιά» μας λέει στο τηλέφωνο και οι κουβέντες της μας φέρνουν ρίγη συγκίνησης, μιας και όλοι γνωρίζουν πως ο κορυφαίος ηθοποιός δεν έκανε ούτε βήμα χωρίς τη γυναίκα της ζωής του.
Τον περασμένο Μάιο οι καρδιές των Ελλήνων σε ολόκληρο τον πλανήτη έκλαψαν για εκείνον. Για τον τελευταίο μεγάλο μύθο του ελληνικού κινηματογράφου και θεάτρου. Για τον άνθρωπο που έδινε ελπίδα στον λαό είτε με την παρουσία του είτε με τα νεύματά του. «Ο κόσμος θυμάται και θα τον θυμάται πάντα τον Βέγγο. Πάντα γίνονται εκδηλώσεις και αφιερώματα για τη μνήμη του. Δεν ξεχνιέται ο Βέγγος» μας λέει και η γλυκύτητα στα λόγια της φανερώνει τη μεγάλη της αγάπη για εκείνον.
Της αναφέρουμε την άποψη μεγάλων ανθρώπων της Τέχνης, που πάντα μιλούσαν για το ζευγάρι πρότυπο οικογενείας στους καλλιτεχνικούς κύκλους, όπως ήταν εκείνοι. Το παραδέχεται. Σφίγγει τα δόντια και αναπολεί τις ωραίες στιγμές που βίωσαν κατά τη διάρκεια του έγγαμου βίου τους.
«Γι' αυτό και έγινε αυτό που έγινε. Η παροιμία λέει πως πίσω από έναν βράχο βρίσκεται ένας πιο μικρός βράχος που κρατάει όρθιο τον μεγάλο βράχο. Ήμασταν και οι δύο πάρα πολύ νέοι τότε που παντρευτήκαμε. Είχαμε πολύ αυστηρές αρχές από τους γονείς μας, κάναμε οικογένεια με αρχές και ήμασταν πολύ ευτυχισμένοι. Ο Θανάσης στηριζόταν στις πλάτες μου, να βρίσκει το φαΐ του, την παρηγοριά του έπειτα από τόση δουλειά που έκανε. Με τον "τρελό" που έπαιξε, γυρίσαμε όλο τον κόσμο» μας λέει.
“Έφυγε” ευτυχισμένος
Λίγο πριν από το τέλος της σύντομης κουβέντας μας φτάνουμε και στο «τέλος» του Θανάση Βέγγου τον περασμένο Μάιο. Οι κουβέντες της κυρίας Ασημίνας πολύ δύσκολα βγαίνουν. Κομπιάζει. Σκέφτεται. Αναπολεί. Ψελλίζει: «Ο Θανάσης “έφυγε” ευτυχισμένος. Όμως, ήθελε να κάνει και άλλα πράγματα. Είχε όνειρα για πολλά πράγματα να υλοποιήσει. Πάντα σκεφτόταν για το μέλλον. Δυστυχώς, δεν περίμενε ούτε εκείνος ούτε και εμείς ότι θα “έφευγε” τόσο απρόσμενα» μας λέει και μας ευχαριστεί για τη σύντομη κουβέντα που είχαμε μαζί της.
Εμείς σας ευχαριστούμε, κυρία Ασημίνα, για όλα όσα προσφέρατε σε εκείνον και που μας πρόσφερε με τη σειρά του μέσα από το ταλέντο του και το αστείρευτο γέλιο που μας χάρισε!
