Συγκεκριμένα, όπως προκύπτει από την έκθεση της ίδιας της τρόικας, για την έγκριση της έκτης δόσης:
· Ενώ το αρχικό μνημόνιο προέβλεπε μέτρα μοιρασμένα κατά 2/3 σε δαπάνες και 1/3 σε φόρους, η πρόβλεψη εφαρμογής του προγράμματος που παρουσιάζει η τρόικα δείχνει ότι συμβαίνει το αντίστροφο: Μέχρι το 2014 τα έσοδα, ως ποσοστό του ΑΕΠ, ανεβαίνουν κατά 5,5% (από το 37% στο 42,5%), ενώ οι δαπάνες της Γενικής Κυβέρνησης μειώνονται μόλις κατά 4% (από το 53% στο 49%). Η Ελλάδα στο τέλος του προγράμματος θα συνεχίσει να έχει ένα τεράστιο κράτος που θα απορροφά το μισό προϊόν της οικονομίας και έναν εξοντωμένο ιδιωτικό τομέα.
· Η κυβέρνηση απέτυχε στους στόχους του ελλείμματος το 2011, όπου αντί για 7,8% προβλέπεται τώρα 8,5%-9% και την αποτυχία πληρώνει ο ιδιωτικός τομέας αφού οι τράπεζες υποχρεώνονται να καλύπτουν το πρόσθετο έλλειμμα, δίνοντας μέσω εντόκων γραμματίων την ελάχιστη ρευστότητα που τους έχει απομείνει για να καλύπτουν τα δημόσια ελλείμματα. Από την αρχή του χρόνου η ρευστότητα που δίδεται στον ιδιωτικό τομέα με βάση τα στοιχεία της τρόικας είναι αρνητική, ενώ ο ελληνικός τραπεζικός τομέας έχει δώσει νέα ρευστότητα μέσω εντόκων γραμματίων στο κράτος ύψους 8 δις (διάγραμμα 28, σελ. 38 της έκθεσης), και έχουν αυξηθεί κατά 1,5 δις οι ανεκπλήρωτες υποχρεώσεις στον ιδιωτικό τομέα (πίνακας 11, σελ. 28).
· Οι διαρθρωτικές αλλαγές καρκινοβατούν αφού από τους 104 στόχους του προγράμματος που έπρεπε να έχουν ως τώρα υλοποιηθεί, υλοποιήθηκαν πλήρως μόλις 45, ενώ 38 δεν υλοποιήθηκαν καθόλου και 25 έχουν μόνο μερικώς υλοποιηθεί (παράρτημα 1, σελ. 44-90 της έκθεσης). Οι στόχοι αυτοί αφορούν κυρίως διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις χωρίς τις οποίες είναι αδύνατο να υπάρξει ανάκαμψη και να έρθουν επενδύσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι η χώρα παρέμεινε στην έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας «Doing Business 2012» στην άθλια 100η θέση (από 101 πέρυσι) της παγκόσμιας κατάταξης για την προσέλκυση επενδύσεων και την επιχειρηματικότητα κάτω από χώρες όπως η Γουατεμάλα, το Βιετνάμ και η Υεμένη.
· Η κυβέρνηση απέτυχε πλήρως στους στόχους του εξωπραγματικού προγράμματος αποκρατικοποίησης, όπου η έκθεση της τρόικας σημειώνει ότι οι ενδιάμεσοι στόχοι άντλησης εσόδων 5 δις ευρώ είναι ανέφικτοι. Παρόλα αυτά η τρόικα επιμένει χωρίς κανένα στοιχείο ρεαλισμού και χωρίς καν να έχει μελετήσει τις επιπτώσεις στην ελληνική κτηματαγορά ότι είναι εφικτό να υπάρξουν έσοδα 50 δις στην επόμενη τετραετία (εμπνευσμένη προφανώς από την πρόβλεψη του κ. Σαμαρά ότι θα μπορούσαν να υπάρξουν έσοδα 50 δις από αξιοποίηση δημόσιας περιουσίας εντός δύο ετών).
· Το πραγματικό αίτιο της βαθύτερης ύφεσης δεν είναι η μείωση του ελλείμματος που είναι ελάχιστη, αλλά η μη μείωση των κρατικών δαπανών, που με πολλαπλούς τρόπους (μειώνοντας τη διαθέσιμη ρευστότητα στους ιδιώτες, διαλύοντας την εμπιστοσύνη και οδηγώντας σε υπερφορολόγηση), πιέζει ασφυκτικά τον ιδιωτικό τομέα. Αποτέλεσμα, όπως παραδέχεται η τρόικα, "οι επενδύσεις να εκτιμάται ότι θα πέσουν κατά 16% το 2011". Η τρόικα σπρώχνει τον καιρό με ένα πρόγραμμα που ελάχιστα εφαρμόζεται γιατί η κυβέρνηση είναι διχασμένη και ανίκανη και ο λαϊκισμός αντί για την υπευθυνότητα κυριαρχεί στην αντιπολίτευση. Ο ιδιωτικός τομέας που πρέπει να κάνει δεκάδες δις επενδύσεις το χρόνο για να βρουν δουλειά οι σχεδόν 1 εκ. άνεργοι, αντί να ενισχύεται στραγγαλίζεται για να επιβιώσουν οι κομματικοί στρατοί και τα υπολείμματα των συντεχνιακών προνομίων.
Θόδωρος Σκυλακάκης
