"Στο παγκόσμιο σύστημα εξουσίας τα κέρδη ιδιωτικοποιούνται και οι ζημιές κοινωνικοποιούνται".
Eduardo Germán María Hughes Galeano- Ουρουγουανός δημοσιογράφος και συγγραφέας,
Καταθέτουν τα μεγαλοστελέχη της κυβέρνησης την “οδύνη¨ τους, τον “θυμό” τους, και άλλα συναισθήματά τους για τα απαράδεκτα μέτρα, εκφράζοντας συγχρόνως την συμπάθειά τους στόν Ελληνικό λαό, προσπαθόντας,να εξευμενίσουν την κοινωνία, νά λύσουν συνειδισιακά τους προβλήματα, την στιγμή που ψηφίζουν τα πιο ανάλγητα και επίπονα μέτρα απο την μεταπολίτευση και εδώ, ενάντια σε κάθε έννοια κοινωνικής δικαιοσύνης.
Το επιχείρημα, που χρησιμοποιούν κατά κόρον είναι “ότι εάν δεν ψηφιστεί το πολυνομοσχέδιο,δεν θα πάρουμε την 6η δόση του δανείου,η οποία προκύπτει απο την δανειακή σύμβαση”.
Αυτόματα αναγορεύουν τούς εαυτούς τους, σε μη πολιτικά όντα, ούτε κάν σε σοβαρούς διαχειριστές του συστήματος, διότι η δανειακή σύμβαση δεν αποτελεί προιόν πολιτικής διεργασίας στην οποίαν έχουν συμμετάσχει στην διαμόρφωσή της, δεν αποτελεί προιόν διαβούλευσης, δημοψηφίσματος, ιδεολογικής ή πολιτικής πλατφόρμας ή προγράμματος του κόμματος το οποίο υπηρετούν, αλλά επιλογή του πρωθυπουργού και της στενής ομάδας περί αυτού,η οποία κυβερνά αυτή την στιγμή τήν χώρα, και εάν δεν υποστηρίξουν την άποψη αυτή θα έχουν κυρώσεις,την πιθανή διαγραφή τους απο την Κ.Ο.του ΠΑΣΟΚ.
Το κόμμα–ιδιοκτησία στο μεγαλείο του.Για αυτήν την δημοκρατία παλεύαμε όλοι μας;
Κατά δήλωση πολλών βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, ψηφίζουν χωρίς να γνωρίζουν, χωρίς να το θέλουν, εγκλωβισμένοι σε μιά συντεχνιακή αντίληψη της πολιτικής, αντιδρώντας σ’αυτό που επέρχεται, στην επερχόμενη οργή του λαού, στην διάλυση των κομματικών σχηματισμών, συγκρουόμενοι με την συνείδησή τους, αναμένοντας το επώδυνο αύριο .
Πράγμα το οποίο το εκμεταλεύεται στο έπακρο ο ΓΑΠ πιέζοντάς τους να ψηφίζουν νομοθετήματα αμφιβόλου νομιμότητος και αποτελέσματος.
Πολλοί είναι οι βουλευτές οι οποίοι φοβούνται να είναι αυτοί που θα ρίξουν μιά κυβέρνηση, δημοκρατική κατ’επίφαση, παρ’ότι γνωρίζουν ότι αυτή δέν αντιπροσωπεύει κανέναν,και δεν έχει καμμιά δημοκρατική νομιμοποίηση, ερχόμενοι σε ευθεία σύγκρουση με την όποια συνείδηση διαθέτουν πλέον.
Μετά την δήλωση της Κας Β.Παπανδρέου στην Βουλή στίς 20/10/2011, η “πόλις εάλω”, και αυτά τα περί του ότι είναι “τελευταία φορά” μου θύμισαν παιδαριώδης δικαιολογίες από ενήλικες.
Απευθυνόμενος στους κυβερνώντες συντεχνιαζόμενους πολιτικούς της κυβέρνησης ερωτώ .
Πού οδηγείτε τον τόπο;
Που οδηγεί αυτός ο κατήφορος;
Τί πρέπει να γίνει για να ξυπνήσετε από την μακαριότητα και τον λήθαργό σας;
Πόσα θύματα πρέπει να θρηνήσουμε, ώς Εθνος,ώς κοινωνία, για να αντιληφθείτε οι κυβερνώντες το αυτονόητο;
Πότε επιτέλους θα αντιληφθείτε κάποιοι στο ΠΑΣΟΚ, ότι το ΠΑΣΟΚ, είναι κόμμα του οποίου η ιδεολογική, η πολιτική φυσιογνωμία, βιάζεται καθημερινά απο κάποιους, στο όνομα της σωτηρίας της χώρας; Από ποιούς και γιατί;
Διότι η “σωτηρία” φαίνεται έχει άλλη έννοια γι’αυτούς, απ΄‘οτι σε όλους τούς υπόλοιπους Ελληνες, όταν με την προσπάθειά τους να “σώσουν” την χώρα, χάνουμε την Εθνική μας κυριαρχία ώς χώρα, και βρισκόμαστε υπό οικονομική κατοχή.
Κατά τον ίδιο τρόπο, στην Ιστορία αυτού του πολύπαθου λαού, διάφοροι επιδοξοι δικτατορίσκοι, επίδοξοι σωτήρες, στο όνομα της σωτηρίας της χώρας, ξεπουλήσαν κάθε ιερό και όσιο αυτού του τόπου.
Με ανέξοδες ρητορίες και δημαγωγίες παραπλανώντας τον κόσμο, δημιουργούσαν πολιτικά “τζάκια”, ικανοποιούσαν τίς φιλοδοξίες τους και ξένα συμφέροντα, ανερυθρίαστα, πατώντας πάνω σε πτώματα Ελλήνων.
Είστε δύο χρόνια στην κυβέρνηση, διαλείσατε την διάρθρωση του κράτους,χωρίς να μπορείτε να στήσετε ενα άλλο “κράτος” παραγωγικό, διότι αδυνατείτε να συγκρουστείτε με τα σπλάχνα σας, το τεράστιο πελατειακό στρεβλό,αντιπαραγωγικό μηχανισμό,το οποίο εσείς στείσατε και αποκαλείτε “κράτος’.
Στειρώσατε την παραγωγική δομή της χώρας, και σήμερα την αποτελειώνετε.
Αποβιομηχανοποιήσατε την χώρα, βαπτίσατε αναπτυξιακούς νόμους, τίς σπατάλες του κομματικού σας “κράτους”, και μετά το πλιάτσικο ήρθατε ώς “παρθένες” να μας πείσετε ότι “έχετε καλές προθέσεις”.
Κανένας δείκτης οικονομικής ανάπτυξης δεν κινείται με θετικό πρόσημο, παρά μόνον αυτοί οι οποίοι αποτελούν προιόν εξαθλίωσης του ελληνικού λαού.
Μετά την ανάγνωση αυτού του κειμένου,και τα γεγονότα της Μαύρης Πέμπτης, κανείς πια πάνω στη Ελλάδα δε θα μπορεί να επικαλεστεί το δικαίωμα ότι δεν ξέρει.
Ότι συμβαίνει τούτη την ώρα στη Ελλάδα, συμβαίνει με τη συνενοχή της άγνοιας που βολεύει, της αδιαφορίας που καιροφυλαχτεί και της υποκρισίας των κυβερνώντων.
Το πιο εκρηκτικό μίγμα μίσους απέναντι σε ένα κοινωνικό σύστημα που σαπίζει, έχοντας κλείσει τον ιστορικό του κύκλο, και αγάπης, ταυτόχρονα με προσδοκία για μια νέα κοινωνία, χωρίς οικονομική εκμετάλλευση, χωρίς πολιτική και κοινωνική καταπίεση, όπου τα παιδιά δεν θα πεθαίνουν από την ασιτία και την φτώχεια, για μια κοινωνία δίκαιη, αυτήν που μας υποσχεθήκατε.
Φτώχεια, ανεργία, υποαπασχόληση.Σε τρίτο κόσμο μετατρέπεται η Ελλάδα
Αυτό το εργαστήριο παραγωγής πολιτισμού είναι που κατέρρευσε πλημμυρίζοντας τους αλφαδιασμένους δρόμους του, με χιλιάδες εκατοντάδες απελπισμένους άνεργους, πεινασμένους εργάτες, νεόπτωχους μικροαστούς, εξαθλιωμένους και ζητιάνους.
Τί πρέπει να κάνει ο λαός, για να καταλάβετε ότι πρέπει να φύγετε;
Eduardo Germán María Hughes Galeano- Ουρουγουανός δημοσιογράφος και συγγραφέας,
Καταθέτουν τα μεγαλοστελέχη της κυβέρνησης την “οδύνη¨ τους, τον “θυμό” τους, και άλλα συναισθήματά τους για τα απαράδεκτα μέτρα, εκφράζοντας συγχρόνως την συμπάθειά τους στόν Ελληνικό λαό, προσπαθόντας,να εξευμενίσουν την κοινωνία, νά λύσουν συνειδισιακά τους προβλήματα, την στιγμή που ψηφίζουν τα πιο ανάλγητα και επίπονα μέτρα απο την μεταπολίτευση και εδώ, ενάντια σε κάθε έννοια κοινωνικής δικαιοσύνης.
Το επιχείρημα, που χρησιμοποιούν κατά κόρον είναι “ότι εάν δεν ψηφιστεί το πολυνομοσχέδιο,δεν θα πάρουμε την 6η δόση του δανείου,η οποία προκύπτει απο την δανειακή σύμβαση”.
Αυτόματα αναγορεύουν τούς εαυτούς τους, σε μη πολιτικά όντα, ούτε κάν σε σοβαρούς διαχειριστές του συστήματος, διότι η δανειακή σύμβαση δεν αποτελεί προιόν πολιτικής διεργασίας στην οποίαν έχουν συμμετάσχει στην διαμόρφωσή της, δεν αποτελεί προιόν διαβούλευσης, δημοψηφίσματος, ιδεολογικής ή πολιτικής πλατφόρμας ή προγράμματος του κόμματος το οποίο υπηρετούν, αλλά επιλογή του πρωθυπουργού και της στενής ομάδας περί αυτού,η οποία κυβερνά αυτή την στιγμή τήν χώρα, και εάν δεν υποστηρίξουν την άποψη αυτή θα έχουν κυρώσεις,την πιθανή διαγραφή τους απο την Κ.Ο.του ΠΑΣΟΚ.
Το κόμμα–ιδιοκτησία στο μεγαλείο του.Για αυτήν την δημοκρατία παλεύαμε όλοι μας;
Κατά δήλωση πολλών βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, ψηφίζουν χωρίς να γνωρίζουν, χωρίς να το θέλουν, εγκλωβισμένοι σε μιά συντεχνιακή αντίληψη της πολιτικής, αντιδρώντας σ’αυτό που επέρχεται, στην επερχόμενη οργή του λαού, στην διάλυση των κομματικών σχηματισμών, συγκρουόμενοι με την συνείδησή τους, αναμένοντας το επώδυνο αύριο .
Πράγμα το οποίο το εκμεταλεύεται στο έπακρο ο ΓΑΠ πιέζοντάς τους να ψηφίζουν νομοθετήματα αμφιβόλου νομιμότητος και αποτελέσματος.
Πολλοί είναι οι βουλευτές οι οποίοι φοβούνται να είναι αυτοί που θα ρίξουν μιά κυβέρνηση, δημοκρατική κατ’επίφαση, παρ’ότι γνωρίζουν ότι αυτή δέν αντιπροσωπεύει κανέναν,και δεν έχει καμμιά δημοκρατική νομιμοποίηση, ερχόμενοι σε ευθεία σύγκρουση με την όποια συνείδηση διαθέτουν πλέον.
Μετά την δήλωση της Κας Β.Παπανδρέου στην Βουλή στίς 20/10/2011, η “πόλις εάλω”, και αυτά τα περί του ότι είναι “τελευταία φορά” μου θύμισαν παιδαριώδης δικαιολογίες από ενήλικες.
Απευθυνόμενος στους κυβερνώντες συντεχνιαζόμενους πολιτικούς της κυβέρνησης ερωτώ .
Πού οδηγείτε τον τόπο;
Που οδηγεί αυτός ο κατήφορος;
Τί πρέπει να γίνει για να ξυπνήσετε από την μακαριότητα και τον λήθαργό σας;
Πόσα θύματα πρέπει να θρηνήσουμε, ώς Εθνος,ώς κοινωνία, για να αντιληφθείτε οι κυβερνώντες το αυτονόητο;
Πότε επιτέλους θα αντιληφθείτε κάποιοι στο ΠΑΣΟΚ, ότι το ΠΑΣΟΚ, είναι κόμμα του οποίου η ιδεολογική, η πολιτική φυσιογνωμία, βιάζεται καθημερινά απο κάποιους, στο όνομα της σωτηρίας της χώρας; Από ποιούς και γιατί;
Διότι η “σωτηρία” φαίνεται έχει άλλη έννοια γι’αυτούς, απ΄‘οτι σε όλους τούς υπόλοιπους Ελληνες, όταν με την προσπάθειά τους να “σώσουν” την χώρα, χάνουμε την Εθνική μας κυριαρχία ώς χώρα, και βρισκόμαστε υπό οικονομική κατοχή.
Κατά τον ίδιο τρόπο, στην Ιστορία αυτού του πολύπαθου λαού, διάφοροι επιδοξοι δικτατορίσκοι, επίδοξοι σωτήρες, στο όνομα της σωτηρίας της χώρας, ξεπουλήσαν κάθε ιερό και όσιο αυτού του τόπου.
Με ανέξοδες ρητορίες και δημαγωγίες παραπλανώντας τον κόσμο, δημιουργούσαν πολιτικά “τζάκια”, ικανοποιούσαν τίς φιλοδοξίες τους και ξένα συμφέροντα, ανερυθρίαστα, πατώντας πάνω σε πτώματα Ελλήνων.
Είστε δύο χρόνια στην κυβέρνηση, διαλείσατε την διάρθρωση του κράτους,χωρίς να μπορείτε να στήσετε ενα άλλο “κράτος” παραγωγικό, διότι αδυνατείτε να συγκρουστείτε με τα σπλάχνα σας, το τεράστιο πελατειακό στρεβλό,αντιπαραγωγικό μηχανισμό,το οποίο εσείς στείσατε και αποκαλείτε “κράτος’.
Στειρώσατε την παραγωγική δομή της χώρας, και σήμερα την αποτελειώνετε.
Αποβιομηχανοποιήσατε την χώρα, βαπτίσατε αναπτυξιακούς νόμους, τίς σπατάλες του κομματικού σας “κράτους”, και μετά το πλιάτσικο ήρθατε ώς “παρθένες” να μας πείσετε ότι “έχετε καλές προθέσεις”.
Κανένας δείκτης οικονομικής ανάπτυξης δεν κινείται με θετικό πρόσημο, παρά μόνον αυτοί οι οποίοι αποτελούν προιόν εξαθλίωσης του ελληνικού λαού.
Μετά την ανάγνωση αυτού του κειμένου,και τα γεγονότα της Μαύρης Πέμπτης, κανείς πια πάνω στη Ελλάδα δε θα μπορεί να επικαλεστεί το δικαίωμα ότι δεν ξέρει.
Ότι συμβαίνει τούτη την ώρα στη Ελλάδα, συμβαίνει με τη συνενοχή της άγνοιας που βολεύει, της αδιαφορίας που καιροφυλαχτεί και της υποκρισίας των κυβερνώντων.
Το πιο εκρηκτικό μίγμα μίσους απέναντι σε ένα κοινωνικό σύστημα που σαπίζει, έχοντας κλείσει τον ιστορικό του κύκλο, και αγάπης, ταυτόχρονα με προσδοκία για μια νέα κοινωνία, χωρίς οικονομική εκμετάλλευση, χωρίς πολιτική και κοινωνική καταπίεση, όπου τα παιδιά δεν θα πεθαίνουν από την ασιτία και την φτώχεια, για μια κοινωνία δίκαιη, αυτήν που μας υποσχεθήκατε.
Φτώχεια, ανεργία, υποαπασχόληση.Σε τρίτο κόσμο μετατρέπεται η Ελλάδα
Αυτό το εργαστήριο παραγωγής πολιτισμού είναι που κατέρρευσε πλημμυρίζοντας τους αλφαδιασμένους δρόμους του, με χιλιάδες εκατοντάδες απελπισμένους άνεργους, πεινασμένους εργάτες, νεόπτωχους μικροαστούς, εξαθλιωμένους και ζητιάνους.
Τί πρέπει να κάνει ο λαός, για να καταλάβετε ότι πρέπει να φύγετε;
http://www.aegeantimes.gr/