Οι καπιταλιστές στηρίζονται στην ατομισμό. Αντίθετα εμείς πιστεύουμε στη φιλοσοφία της Κοινότητας. Κάθε άνθρωπος είναι μεν άτομο αλλά όχι ατομικό ον. Η βάση της ατομικιστικής σκέψης, που είναι η πνευματική «μήτρα» του καπιταλισμού, είναι ότι ο άνθρωπος έρχεται στον κόσμο σαν ατομικό ον κάτι που είναι μεγάλο λάθος, αφού ο άνθρωπος δεν ζει σαν ατομικό ον αλλά σαν μέλος μιας Κοινότητας. Και όταν μιλάμε για κοινότητα εννοούμε την Οργανική Πολιτεία, που αποτελεί την έκφραση του Έθνους - Φυλής. Ο άνθρωπος σε όλες του τις πράξεις είναι ομαδικό ον. Όπως ανέφερε το 1928 ο Kranhals, στο έργο του «η οργανική εικόνα του κόσμου», το άτομο ως άτομο δεν έχει ούτε το δικαίωμα ούτε το καθήκον να υπάρχει, γιατί οποιοδήποτε δικαίωμα και καθήκον πηγάζει από την Κοινότητα. Εμείς οι Εθνικοσοσιαλιστές θέλουμε την οικονομική επανάσταση που έχει στόχο την εθνικοποίηση της οικονομίας. Όμως αντίθετα από τους μαρξιστές απορρίπτουμε τον υλισμό. Για εμάς εθνικοσοσιαλισμός δεν σημαίνει την κυριαρχία πάνω στις μάζες και την ισοπέδωση προς τα κάτω, αλλά τη βαθύτατη ιδέα της υπηρεσίας προς το σύνολο. Στη θέση του καπιταλιστικού οικονομικού συστήματος εκμετάλλευσης, θέλουμε έναν αληθινό σοσιαλισμό που δε θα συντηρείται από μια άψυχη ιουδαϊκή - υλιστική αντίληψη, αλλά από τα ιδανική της πίστης, της θυσίας - δίχως εγωισμό - με το αίσθημα της συλλογικότητας.
Αναφέρθηκα σε κάποιες ιδεολογικές αρχές για να αποδείξω τη διαφορετικότητα που έχουμε εμείς έναντι των υπολοίπων. Η καθεστωτική αντίληψη έχει επιβάλλει, μέσα από την προπαγάνδα της, πως ό,τι έχει σχέση με τον ριζοσπαστικό εθνικισμό και τον επαναστατικό εθνικοσοσιαλισμό ταυτίζεται με τον πόλεμο. Μεγάλο λάθος, αν αναλογιστεί κανείς πόσους πολέμους έκανε η καπιταλιστική δύση αλλά και η μαρξιστική ανατολή, μετά το τέλος του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου.
Εμείς πιστεύουμε ότι ο άνθρωπος δεν δημιουργήθηκε για να ζει σε τσιμεντένιες μεγαλουπόλεις και σε γκέτο, όπως έχει σαν πρότυπο ο καπιταλισμός, αλλά για να ζει, να εργάζεται και να ανατρέφεται από τη φύση. Το κέρδος με την υλιστική θεώρηση που μας επιβλήθηκε αποπροσανατολίζουν την ύπαρξή μας και οδηγούν προς την καταστροφή του ανθρώπινου είδους και του οικοσυστήματος. Ο καπιταλισμός δεν φοβάται μαρξιστικές αυτοκρατορίες με παράλληλες καπιταλιστικές δομές και εκφράσεις (π.χ. Κίνα) ούτε ογκώδεις διαδηλώσεις ατόμων που αδυνατούν να δουν ποιος είναι ο πραγματικός εχθρός, αλλά κοινωνίες ελεύθερων ανθρώπων που θα ζούνε σύμφωνα με τους φυσικούς νόμους.
Στα οικονομικά θέματα πιστεύουμε στην αυτάρκεια. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να δούμε πρώτα η πατρίδα μας τι μπορεί να παράγει και να οδηγήσουμε τις παραγωγικές τάξεις προς αυτή την κατεύθυνση και όχι προς την αμειβόμενη «τεμπελιά» της μονιμότητας του δημόσιου τομέα. Η Ελλάδα με το υπέροχο μικροκλίμα της και το φυσικό της περιβάλλον, καθώς και την τεχνογνωσία που διαθέτουν οι μεγαλύτερες γενιές, μπορεί να παράγει εξαιρετικά αγροτικά προϊόντα. Τι ποιο λογικό να επανέλθουμε στις παραδοσιακές καλλιέργειες. Η ελεύθερη αγορά του καπιταλισμού μας οδήγησε σήμερα να εισάγουμε αγροτικά προϊόντα 3,5 δις ευρώ, κάτι που είναι θλιβερό και απαράδεκτο. Αφού αυτά τα προϊόντα όχι μόνο μπορούμε να τα παράγουμε εδώ αλλά και να έχουν πολύ καλύτερη ποιότητα από τα εισαγόμενα. Πρέπει να δούμε τι προϊόντα εισάγουμε και είναι πρώτης ανάγκης ώστε να τα παράγουμε και να κοιτάξουμε να ικανοποιήσουμε την εγχώρια αγορά. Αν ικανοποιήσουμε την εγχώρια αγορά τότε θα μειώσουμε τις εισαγωγές και θα ισοσκελίσουμε το εμπορικό ισοζύγιο. Πρέπει όμως να σταματήσουμε τις εισαγωγές για τα προϊόντα που παράγουμε. Αυτό είναι μια βασική προϋπόθεση για να προστατεύσουμε το ελληνικό προϊόν.
Βέβαια όταν συμβεί κάποια φυσική καταστροφή τότε πρέπει να αποζημιώνεται ο παραγωγός και να επιτρέπουμε τις εισαγωγές για να μην υπάρχουν κερδοσκοπικά παιχνίδια. Κάποιοι θα πούνε ότι θέλουμε να καταργήσουμε το διεθνές εμπόριο. Όχι, εμείς δεν είμαστε αντίθετοι με το εμπόριο, άλλωστε οι Έλληνες είναι οι πραγματικοί γνώστες του εμπορίου και όχι οι Εβραίοι και οι Κινέζοι, όπως εμφανίζουν σήμερα τα καθεστωτικά μέσα του καπιταλισμού. Αλλά θέλουμε ένα εμπόριο που να στηρίζεται στην ανταλλαγή προϊόντων που παράγει μια χώρα με άλλα προϊόντα που δεν παράγει. Με αυτό τον τρόπο καταργούμε το δολάριο, αφού με τέτοιες ανταλλαγές δεν χρειάζεται νόμισμα.
Να υπενθυμίσουμε εδώ ότι το δολάριο σαν νόμισμα δεν έχει καμιά αξία, δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα κομμάτι χαρτί με τις φάτσες κάποιων αμερικανών προέδρων, που μπορεί να τυπώνει σε όσες ποσότητες θέλει το εβραϊκό λόμπυ της Νέας Υόρκης. Το χρήμα (το ευρώ και το δολάριο) είναι σήμερα οι πυλώνες του χρηματιστηριακού κεφαλαίου, που χωρίς σύνορα πλέον έχει κυριαρχήσει στα πάντα και παίρνει μορφή εξουσίας με την περίφημη «παγκοσμιοποίηση». Αλλά έρχεται ο φυσικός νόμος της παρακμής.
Οι κοινοβουλευτικές κυβερνήσεις έχουν σταματήσει εδώ και καιρό να υπερασπίζονται τα συμφέροντα των λαών τους. Αντίθετα προασπίζουν τα συμφέροντα των διεθνών τοκογλύφων και των εξουσιαστών. Όμως, όπως ανέφερε ήδη από το 1918 ο Γερμανός ιστορικός Όσβαλντ Σπένγκλερ, το χρήμα αρχίζει και αυτό να χάνει την κυριαρχία του και έτσι «πλησιάζει η στιγμή της τελευταίας σύγκρουσης, όπου ο πολιτισμός παίρνει την οριστική του μορφή: Την μορφή της σύγκρουσης ανάμεσα στο χρήμα και το Αίμα».
Ήδη, ζούμε την εποχή λίγο πριν την σύγκρουση του «χρήματος» με το «Αίμα» και αυτό που κυρίως θέλουν οι εξουσιαστές του χρήματος να επιτύχουν, είναι την καταστροφή της Αξίας «Αίμα» και για να επιτύχουν αυτό επιδιώκουν την πανσπερμία των λαών, την παγκόσμιο επιμειξία, την καταστροφή κάθε Εθνικής ταυτότητος. Ξέρουν οι εξουσιαστές ότι οι λαοί δεν μπορούν πια να υπομένουν την αδικία και την υποταγή και αρχίζουν να ξεσηκώνονται. Δείγματα βλέπουμε παντού, με τον εκφυλισμό του κοινοβουλευτισμού, την κρίση της παιδείας, την αδυναμία παραγωγής τέχνης, την επικράτηση άγριων και πρωτόγονων συναισθημάτων. Την επανάσταση δεν μπορεί να την εμπνεύσει κανένας άλλος παρά μόνο εμείς.
Οι παγκόσμιοι κατακτητές ξέρουν ότι η κοινοβουλευτική δημοκρατία έχει ήδη σβήσει στη συνείδηση των πολιτών και βιάζονται να φέρουν στο πολιτικό προσκήνιο τους «καισαρίσκους». Άτομα ανδρείκελα ανίκανα και πολιτικά αδύναμα, απομονωμένα από το λαό, που θα έχουν όμως μεγάλες εξουσίες και οι οποίοι θα μπορούν να ελέγχονται από τους εξουσιαστές.
Ανάμεσα σε αυτούς είναι και ο Έλληνας πρώην βασιλιάς, που αφού πήρε εντολή να παντρέψει τον γιο του με Εβραία, περιμένει ότι του έχουν υποσχεθεί, δηλαδή να επανέλθει ο γιος του στο θρόνο μαζί με μια Εβραία βασίλισσα για να κυβερνήσουν την Ελλάδα.
Μπροστά σε όλα αυτά τα σχέδια οι μόνοι που μπορούν να αντιδράσουν είναι οι Εθνικιστές. Όχι όμως με τη δημιουργία αστικών κομματικών «μαγαζιών». Δεν είμαστε αιθεροβάμονες, δεν ζούμε με ψευδαισθήσεις, γνωρίζουμε τις δυσκολίες, αλλά πιστεύουμε ότι σήμερα, που αποκαλύφθηκαν τα πραγματικά πρόσωπα των εξουσιαστών, μπορούν να μπούνε οι βάσεις, ιστορικά για πρώτη φορά στην πατρίδα μας, για ένα αληθινό μαζικό και πραγματικά αδέσμευτο εθνικιστικό Κίνημα, που θα συνδυάζει τις εθνικές με τις κοινωνικές διεκδικήσεις.
Άψυχα γραφεία και επαγγελματίες πολιτικούς, γυρολόγους και φιλόσοφους του καναπέ, σήμερα δεν χρειαζόμαστε. Λουκέτο στα μικρομάγαζα του κάθε μαγαζάτορα που θέλει σκλάβους να προασπίζονται τα συμφέροντά του. Αυτό που θέλουμε να υπάρξει είναι μια κινηματική διαδικασία, που να απλωθεί σαν μια ομπρελά σε ολόκληρη την Ελλάδα σε κάθε πόλη και χωρίο της. Σήμερα χρειαζόμαστε έναν «επαναστατικό και ριζοσπαστικό εθνικισμό», όπως έγραφε ο Ernst Junger. Θέλουμε μια πλήρως κινητοποιημένη κοινωνία που θα καθοδηγείται από πολεμιστές - εργαζόμενους - διανοούμενους.
