Το κούρεμα αφορά την ονομαστική αξία (face value) των ομολόγων και όχι την αξία τους στην αγορά. Έτσι ένα κούρεμα της τάξης του 60% τα αφήνει με αξία μεγαλύτερη από την αγοραία. Συνεπώς οι επενδυτές που τα διακινούν στις αγορές δεν επηρεάζονται. Αντιθέτως αποκομίζουν και ένα μικρό κέρδος από το κούρεμα καθώς το λογικό είναι η τιμή τους στην αγορά να ανέβει μετά την υλοποίηση του κουρέματος.
Πολύ μεγάλο κούρεμα δεν θα γίνει αποδεκτό από τις τράπεζες που κρατάνε ομόλογα που λήγουν στο κοντινό μέλλον και δεν σκοπεύουν να τα διακινήσουν στις αγορές.
Το κούρεμα του 60% αφήνει την Ελλάδα με χρέος πάνω από το 130% (στο 136,7% για την ακρίβεια). Επειδή το κούρεμα αναφέρεται μόνο σε ομόλογα που κρατάνε ιδιώτες και όχι κράτη (δάνεια του EFSF) ή η ΕΚΤ αυτό σημαίνει ότι μόνο 205δις μπορούν να κουρευτούν από τα 365δις. Με δεδομένο ότι το ΑΕΠ της χώρας είναι κοντά στα 207δις αυτό σημαίνει ότι χρειαζόμαστε κούρεμα της τάξης του 77,2% του χρέους που επιδέχεται κουρέματος ώστε να πάμε σε χρέος ίσο με το 100% του ΑΕΠ. Όμως αυτό δεν είναι αρκετό διότι η ελληνική οικονομία συστέλλεται και επομένως και να πάμε εφέτος στο 100%, του χρόνου θα το ξεπεράσουμε και πάλι. Πιο συνετό θα ήταν να κατέβουμε στο 90% ώστε να υπάρχει ένα περιθώριο ασφαλείας.
Έχουμε και λέμε λοιπόν: Το 90% των 207δις είναι 186,3δις. Συνεπώς πρέπει να περικοπούν 178,7δις από τα 205δις χρέους που μπορούν να κουρευτούν, δηλ. το 87,2%. Αυτό είναι το ποσοστό που θα βγάλει την Ελλάδα από το τέλμα και θα της δώσει αέρα για αναπτυξιακή πολιτική. Εννοείται ότι το κούρεμα αυτό θα φέρει την τιμή των ομολόγων κάτω από την αγοραία αξία και η συμμετοχή των εθελοντών δεν θα είναι πλέον εθελοντική. Επομένως θα πρόκειται για πιστωτικό γεγονός και θα ενεργοποιηθούν τα CDS πυροδοτώντας μια αλυσίδα που θα γονατίσει μια σειρά από τράπεζες και ασφαλιστικούς οργανισμούς μέσω παραγώγων, ασφαλειών και swaps. Η Ελλάδα θα αποκλειστεί από τις αγορές και θα πρέπει να τεθεί υπό την προστασία της ΕΕ (της Γερμανίας για να είμαι ακριβής).
Παρόλα αυτά δεν συμφωνώ με την άποψη ότι η επιστροφή στις αγορές θα αργήσει μετά από κάτι τέτοιο. Τα πάντα θα εξαρτηθούν από το πως θα εκμεταλλευτεί η χώρα την ανάσα που θα έχει πάρει ή θα την χαραμίσει όπως έκανε με την είσοδό της στο ευρώ όταν τα χαμηλά επιτόκια αντί να γίνουν όχημα ανάπτυξης κατέστησαν όχημα ανεύθυνων δαπανών.
Βεβαίως πρόκειται για πολύ θαρραλέα απόφαση και δεν νομίζω ότι η κυβέρνηση έχει τα κότσια να την πάρει δεδομένης της εως τώρα στάσης της. Η μήπως όχι;
