Προς: Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια ...Πρωθυπουργό της Ελλάδας κ. Γεώργιο Παπανδρέου
Πρόεδρο της Βουλής κ. Φίλιππο Πετσάλνικο
Κ. Ο. ΠΑΣΟΚ
Πρόεδρο της Βουλής κ. Φίλιππο Πετσάλνικο
Κ. Ο. ΠΑΣΟΚ
Δήμαρχο Σαρωνικού κ. Πέτρο Φιλίππου
Δ.Σ. Σαρωνικού
Κύριες και κύριοι βουλευτές,
εμείς οι εργαζόμενοι στο Δήμο Σαρωνικού στο σύνολο μας και εν όψει της ψήφισης του πολυνομοσχεδίου «Συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις – Ενιαίο μισθολόγιο – Βαθμολόγιο – Εργασιακή εφεδρεία και άλλες διατάξεις εφαρμογής του μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικής πολιτικής 2012-2015», το οποίο εισάγεται για συζήτηση και ψήφιση στη Βουλή την Πέμπτη 20-10-2011, επικοινωνούμε για πρώτη φορά μαζί σας για να σας επισημάνουμε τα εξής:
Δύο χρόνια πριν αναλάβατε τη διακυβέρνηση της χώρας παίρνοντας τη λαϊκή εντολή από εμάς τον απλό λαό. Μας είπατε πολλά και δεσμευτήκατε για αυτά.
Δύο χρόνια μετά τίποτα από όσα δεσμευτήκατε δεν έχει πραγματοποιηθεί, αντίθετα μετά από την ψήφιση από εσάς του μνημονίου, του μεσοπρόθεσμου, του εφαρμοστικού και μιας σειράς άλλων αποφάσεων, κάθε άλλο παρά πρόοδος επήλθε στις ζωές μας και στη χώρα μας.
Καθημερινά με τρόμο βλέπουμε να καταπατώνται δικαιώματα και κατακτήσεις δεκαετιών προς όφελος μιας ομάδας κερδοσκόπων, τοκογλύφων και τραπεζών.
Νιώθουμε με τον χειρότερο τρόπο την απώλεια της ατομικής, οικογενειακής και εθνικής μας αξιοπρέπειας.
Επί δύο χρόνια μας έχετε υποβάλει σε αμέτρητες θυσίες χωρίς αποτέλεσμα. Το μέλλον το δικό μας, των παιδιών μας αλλά και της πατρίδας μας προβλέπεται δυσοίωνο. Δεν αντέχουμε άλλο!
Κυρίες και κύριοι βουλευτές,
δεν έχετε το δικαίωμα να αποφασίζετε για εμάς χωρίς εμάς. Εσείς απλά εκτελείτε την εντολή που σας έδωσε ο ελληνικός λαός. Εντολοδόχοι είσαστε και υποχρεωμένοι να εκφράζετε τη βούληση του λαού.
Έχετε άραγε συνειδητοποιήσει ότι έχετε παραβιάσει πολλές φορές το Σύνταγμα της Ελλάδας, το οποίο ορκιστήκατε ότι θα τηρείτε;
Γνωρίζετε ότι είστε υπόλογοι απέναντι σε εμάς, απέναντι στο λαό, απέναντι στη δικαιοσύνη, απέναντι στην ιστορία;
Έχετε επίγνωση του πόσο υποφέρει ο λαός;
Γνωρίζετε πόσοι συνάνθρωποί μας αυτοκτονούν, πόσοι βγαίνουν στην ανεργία, πόσα νοσοκομεία υπολειτουργούν , πόσα μικρά παιδιά χάνουν το δικαίωμα στο καθημερινό φαγητό, το δικαίωμα στη γνώση, το δικαίωμα στην περίθαλψη;
Γνωρίζετε πόσοι ηλικιωμένοι έχουν παραιτηθεί από το δικαίωμα στη ζωή και απλά περιμένουν το μοιραίο;
Τα στοιχεία τα γνωρίζετε από τους αριθμούς. Αλλά οι αριθμοί είναι απλά αριθμοί. Αυτό που έχετε απωλέσει είναι η αντίληψη του τι συμβαίνει και το συναίσθημα.
Έχετε απομονωθεί από την κοινωνία και δε γνωρίζετε πόση οργή, πόση θλίψη, πόσο θυμό, πόσο πόνο, πόση ανέχεια έχετε φορτώσει στις ψυχές μας και στη ζωή μας.
Κλειδωθήκατε στο μικρόκοσμό σας. Δεν ψωνίζετε σε μικρά καταστήματα, δεν πάτε στη λαϊκή, στο καφενείο, στο κουρείο, δεν μπαίνετε στα ταξί, στα λεωφορεία.
Καταντήσατε να κυκλοφορείτε φρουρούμενοι και τις συναλλαγές σας να τις διεκπεραιώνουν άλλοι.
Δεν έχετε καμία σχέση και επαφή με την κοινωνία και το λαό, τον οποίο υποτίθεται ότι εκλεχθήκατε για να υπηρετείτε και όχι να τον καταδυναστεύετε.
Μας καταγγείλατε για συντεχνιασμό ενώ η μοναδική συντεχνία είσαστε εσείς. Εμείς είμαστε η κοινωνία που υποφέρει, ενώ εσείς είστε ΕΚΤΟΣ και ΑΠΕΝΑΝΤΙ.
Γνωρίζετε ότι σύμφωνα με έρευνα μεγάλο μέρος του πληθυσμού αρχίζει να νιώθει κατάθλιψη και ένα 25% αρχίζει να σκέφτεται την αυτοκτονία;
Γνωρίζετε ότι στις εκκλησίες τα κηρύγματα έχουν αρχίσει να προσαρμόζονται έτσι ώστε να δίνουν καταφυγή για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κόσμος;
Ρωτάμε και πάλι. Αναρωτηθήκατε έστω για μια στιγμή το λόγο για τον οποίο εκλεχθήκατε;
Όχι κυρίες και κύριοι βουλευτές, δεν έχετε το δικαίωμα να ψηφίζετε μέτρα σαν αυτά που ως τώρα ψηφίσατε και σαν αυτά που προτίθεστε να ψηφίσετε ερήμην μας, χωρίς τη δική μας συγκατάθεση και εξουσιοδότηση.
Εύλογα θα αναρωτηθείτε: ποιοι είναι αυτοί οι αυθάδεις που τολμούν να ρωτούν, που τολμούν να ρωτάνε, που τολμούν να προστάζουν.
Είμαστε 300 περίπου εργαζόμενοι που μαζί με τις οικογένειές μας δεν ξεπερνάμε τα 1200 άτομα. Είμαστε σίγουροι όμως ότι με αυτήν την επιστολή εκφράζουμε την αγωνία εκατομμυρίων συμπατριωτών μας.
Σας καλούμε να μην ψηφίσετε το πολυνομοσχέδιο. Σας ζητάμε να φανείτε αντάξιοι της λαϊκής εντολής που έχετε πάρει. Μπορεί να υποφέρουμε, μπορεί να πεινάσουμε αλλά να είστε σίγουροι ότι δε θα ξεχάσουμε.
Θα θυμόμαστε πάντα τους γενναίους και τους κιοτήδες, τους υπεύθυνους και τους επιλήσμονες, τους σωτήρες και τους ολετήρες της ύπαρξης μας.
Πριν ψηφίσετε σκεφτείτε καλά!
εμείς οι εργαζόμενοι στο Δήμο Σαρωνικού στο σύνολο μας και εν όψει της ψήφισης του πολυνομοσχεδίου «Συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις – Ενιαίο μισθολόγιο – Βαθμολόγιο – Εργασιακή εφεδρεία και άλλες διατάξεις εφαρμογής του μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικής πολιτικής 2012-2015», το οποίο εισάγεται για συζήτηση και ψήφιση στη Βουλή την Πέμπτη 20-10-2011, επικοινωνούμε για πρώτη φορά μαζί σας για να σας επισημάνουμε τα εξής:
Δύο χρόνια πριν αναλάβατε τη διακυβέρνηση της χώρας παίρνοντας τη λαϊκή εντολή από εμάς τον απλό λαό. Μας είπατε πολλά και δεσμευτήκατε για αυτά.
Δύο χρόνια μετά τίποτα από όσα δεσμευτήκατε δεν έχει πραγματοποιηθεί, αντίθετα μετά από την ψήφιση από εσάς του μνημονίου, του μεσοπρόθεσμου, του εφαρμοστικού και μιας σειράς άλλων αποφάσεων, κάθε άλλο παρά πρόοδος επήλθε στις ζωές μας και στη χώρα μας.
Καθημερινά με τρόμο βλέπουμε να καταπατώνται δικαιώματα και κατακτήσεις δεκαετιών προς όφελος μιας ομάδας κερδοσκόπων, τοκογλύφων και τραπεζών.
Νιώθουμε με τον χειρότερο τρόπο την απώλεια της ατομικής, οικογενειακής και εθνικής μας αξιοπρέπειας.
Επί δύο χρόνια μας έχετε υποβάλει σε αμέτρητες θυσίες χωρίς αποτέλεσμα. Το μέλλον το δικό μας, των παιδιών μας αλλά και της πατρίδας μας προβλέπεται δυσοίωνο. Δεν αντέχουμε άλλο!
Κυρίες και κύριοι βουλευτές,
δεν έχετε το δικαίωμα να αποφασίζετε για εμάς χωρίς εμάς. Εσείς απλά εκτελείτε την εντολή που σας έδωσε ο ελληνικός λαός. Εντολοδόχοι είσαστε και υποχρεωμένοι να εκφράζετε τη βούληση του λαού.
Έχετε άραγε συνειδητοποιήσει ότι έχετε παραβιάσει πολλές φορές το Σύνταγμα της Ελλάδας, το οποίο ορκιστήκατε ότι θα τηρείτε;
Γνωρίζετε ότι είστε υπόλογοι απέναντι σε εμάς, απέναντι στο λαό, απέναντι στη δικαιοσύνη, απέναντι στην ιστορία;
Έχετε επίγνωση του πόσο υποφέρει ο λαός;
Γνωρίζετε πόσοι συνάνθρωποί μας αυτοκτονούν, πόσοι βγαίνουν στην ανεργία, πόσα νοσοκομεία υπολειτουργούν , πόσα μικρά παιδιά χάνουν το δικαίωμα στο καθημερινό φαγητό, το δικαίωμα στη γνώση, το δικαίωμα στην περίθαλψη;
Γνωρίζετε πόσοι ηλικιωμένοι έχουν παραιτηθεί από το δικαίωμα στη ζωή και απλά περιμένουν το μοιραίο;
Τα στοιχεία τα γνωρίζετε από τους αριθμούς. Αλλά οι αριθμοί είναι απλά αριθμοί. Αυτό που έχετε απωλέσει είναι η αντίληψη του τι συμβαίνει και το συναίσθημα.
Έχετε απομονωθεί από την κοινωνία και δε γνωρίζετε πόση οργή, πόση θλίψη, πόσο θυμό, πόσο πόνο, πόση ανέχεια έχετε φορτώσει στις ψυχές μας και στη ζωή μας.
Κλειδωθήκατε στο μικρόκοσμό σας. Δεν ψωνίζετε σε μικρά καταστήματα, δεν πάτε στη λαϊκή, στο καφενείο, στο κουρείο, δεν μπαίνετε στα ταξί, στα λεωφορεία.
Καταντήσατε να κυκλοφορείτε φρουρούμενοι και τις συναλλαγές σας να τις διεκπεραιώνουν άλλοι.
Δεν έχετε καμία σχέση και επαφή με την κοινωνία και το λαό, τον οποίο υποτίθεται ότι εκλεχθήκατε για να υπηρετείτε και όχι να τον καταδυναστεύετε.
Μας καταγγείλατε για συντεχνιασμό ενώ η μοναδική συντεχνία είσαστε εσείς. Εμείς είμαστε η κοινωνία που υποφέρει, ενώ εσείς είστε ΕΚΤΟΣ και ΑΠΕΝΑΝΤΙ.
Γνωρίζετε ότι σύμφωνα με έρευνα μεγάλο μέρος του πληθυσμού αρχίζει να νιώθει κατάθλιψη και ένα 25% αρχίζει να σκέφτεται την αυτοκτονία;
Γνωρίζετε ότι στις εκκλησίες τα κηρύγματα έχουν αρχίσει να προσαρμόζονται έτσι ώστε να δίνουν καταφυγή για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κόσμος;
Ρωτάμε και πάλι. Αναρωτηθήκατε έστω για μια στιγμή το λόγο για τον οποίο εκλεχθήκατε;
Όχι κυρίες και κύριοι βουλευτές, δεν έχετε το δικαίωμα να ψηφίζετε μέτρα σαν αυτά που ως τώρα ψηφίσατε και σαν αυτά που προτίθεστε να ψηφίσετε ερήμην μας, χωρίς τη δική μας συγκατάθεση και εξουσιοδότηση.
Εύλογα θα αναρωτηθείτε: ποιοι είναι αυτοί οι αυθάδεις που τολμούν να ρωτούν, που τολμούν να ρωτάνε, που τολμούν να προστάζουν.
Είμαστε 300 περίπου εργαζόμενοι που μαζί με τις οικογένειές μας δεν ξεπερνάμε τα 1200 άτομα. Είμαστε σίγουροι όμως ότι με αυτήν την επιστολή εκφράζουμε την αγωνία εκατομμυρίων συμπατριωτών μας.
Σας καλούμε να μην ψηφίσετε το πολυνομοσχέδιο. Σας ζητάμε να φανείτε αντάξιοι της λαϊκής εντολής που έχετε πάρει. Μπορεί να υποφέρουμε, μπορεί να πεινάσουμε αλλά να είστε σίγουροι ότι δε θα ξεχάσουμε.
Θα θυμόμαστε πάντα τους γενναίους και τους κιοτήδες, τους υπεύθυνους και τους επιλήσμονες, τους σωτήρες και τους ολετήρες της ύπαρξης μας.
Πριν ψηφίσετε σκεφτείτε καλά!
