Ο 32χρονος Νορβηγός Άντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ πιστεύει ότι είναι ένας σύγχρονος σταυροφόρος. Σχεδιάζει επί εννέα χρόνια την έναρξη ενός πολέμου για τη σωτηρία της Ευρώπης. Εχθρός του είναι οι μουσουλμάνοι κι όλοι όσοι υποστηρίζουν την πολυπολιτισμικότητα κι ευθύνονται, όπως λέει, για την ισλαμοποίηση της Ευρώπης από τα κύματα των ξένων μεταναστών.
Στις 22 Ιουλίου, ντυμένος αστυνομικός και πάνοπλος, φτάνει στην κατασκήνωση της νεολαίας του κυβερνώντος «Εργατικού Κόμματος» στο νησί Utøya, 45 χλμ. από το Όσλο. Εκεί βρίσκονται περίπου 600 νέα παιδιά από 14 έως 25 ετών. Στόχος του: να σκοτώσει όσα περισσότερα μπορεί…
Η εκτέλεση 69 νέων ανθρώπων και ο θάνατος άλλων 8 ατόμων στην σφοδρότατη έκρηξη της βόμβας, που είχε τοποθετήσει ο δράστης νωρίτερα στο κέντρο του Όσλο, κάνει γρήγορα το γύρο του κόσμου και παγώνει τις καρδιές εκατομμυρίων.
Η ασύλληπτη τραγωδία με τους 77 νεκρούς ξεδιπλώνεται μέσα από τις σοκαριστικές μαρτυρίες τριών νέων ανθρώπων που βρίσκονταν στο νησί, ήρθαν πρόσωπο με πρόσωπο με τον θάνατο και τον ξεγέλασαν.
«Έστρεψε το όπλο προς τα μένα και το μόνο που μπόρεσα να πω ήταν ‘μην πυροβολήσεις!’. Κοιτάζοντας μέσα στην κάννη, σκέφτηκα: ‘εύχομαι να με πυροβολήσει στο κεφάλι ή στην καρδιά για να περάσει γρήγορα…’», λέει ο Άντριαν Πρέικον, 21 ετών, που είδε τρεις φορές μπροστά του τον εκτελεστή.
«Το κινητό που είχα, ανήκε σε κάποιον άλλον, χτύπαγε κι εγώ δεν το σήκωσα, έλεγε ‘μαμά’ ή ‘μπαμπάς’ κι αυτό το άτομο είχε πεθάνει… κι όλα τα τηλέφωνα χτυπούσαν συνέχεια και άκουγες μηνύματα να χτυπούν σε όλο το κτίριο…», θυμάται η 17χρονη Ίνγκβιλ Στένσρου που πυροβολήθηκε στα πόδια και στον ώμο και προσποιήθηκε τη νεκρή όταν βρέθηκε κάτω από το άψυχο σώμα μιας άλλης κοπέλας. «Δεν τους έβλεπα όλους αλλά οι άλλοι γύρω μου μού έλεγαν ότι υπάρχει κάποιος που τον πυροβόλησαν στο μάτι, υπάρχει κάποιος στο νερό, τόσοι άνθρωποι αιμορραγούν», διηγείται η 20χρονη Νικολίνε Μπιέργκε Σάι.
Στο ντοκιμαντέρ της βραβευμένης σειράς του MEGA ο συνήγορος υπεράσπισης κι ένας από τους αστυνομικούς-ανακριτές του εκτελεστή μιλούν για την επαφή τους με τον δράστη που οι πράξεις του σηματοδότησαν «το τέλος της αθωότητας» για τη νορβηγική κοινωνία.
«Μέχρι τώρα έχουμε πάρει συνεντεύξεις από τον κατηγορούμενο για παραπάνω από εξήντα ώρες. Δεν θα έλεγα ότι έχει αλλάξει. Από την αρχή έχει υπάρξει αρκετά συνεργάσιμος και πολύ αναλυτικός όσων αφορά στις πράξεις του εκείνη τη συγκεκριμένη μέρα. Δεν έχει δείξει κάποιο σημάδι τύψεων», αποκαλύπτει ο καθηγητής εγκληματολογίας και επιθεωρητής
Άσμπιορν Ράκλιεβ που παίρνει μέρος στις ανακρίσεις του Μπρέιβικ και ξεναγεί τον Σωτήρη Δανέζη στο ειδικό δωμάτιο όπου ανακρίνεται ο δράστης, στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση του Όσλο.
«Όταν συναντιόμαστε κυρίως μιλάμε για την υπόθεση αλλά εκείνος ενδιαφέρεται για το τι συζητιέται για αυτή την υπόθεση στον υπόλοιπο κόσμο, εκτός Νορβηγίας. Φυσικά τον ενδιαφέρει πως καλύπτεται η υπόθεση από τα μέσα ενημέρωσης», λέει ο συνήγορος του δράστη Γκέιρ Λίπεσταντ και εξηγεί πως ο πελάτης του θεωρεί το λουτρό αίματος που προκάλεσε αναγκαίο και μέρος ενός «πολέμου»: «Βλέπει τα πράγματα σε μια προοπτική 60 ετών και θεωρεί πως στη διάρκεια αυτή πολλά άτομα θα σκοτωθούν και οι πράξεις του είναι μια μικρή θυσία για να εμποδίσει μία μεγαλύτερη».
Ειδικοί επιστήμονες αναλύουν τις 1518 σελίδες του μανιφέστου μίσους και παραλογισμού του δράστη και προσπαθούν να ερμηνεύσουν τα κίνητρα, τη δολοφονική μανία του, αλλά και τη σχολαστικότητα με την οποία σχεδίασε και εκτέλεσε το μακελειό που συγκλόνισε τον κόσμο.
«Θα τον περιέγραφα ως, αυτό που λέμε στη γερμανική ψυχιατρική, «φανατικό άτομο», είναι ο τυπικά φανατικός. Έχει κάποιες ιδέες που τον καταλαμβάνουν και τις ακολουθεί στη ζωή του, εξηγεί ο καθηγητής κλινικής ψυχολογίας Σβεν Τόργκερσεν και συμπληρώνει: «Νομίζω ότι το πιο σημαντικό για να καταλάβει κανείς την προσωπικότητά του είναι ότι, εκτός από φανατικός, είχε και σαδιστικά χαρακτηριστικά στην προσωπικότητά του».
«Είναι μεγαλομανής, είναι ναρκισσιστής όπως φαίνεται από τον τρόπο που παρουσιάζει τον εαυτό του», επισημαίνει ο Λαρς Γκιούλε, ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Όσλο και εξηγεί, διαβάζοντας τα μηνύματα που αναδύονται από τις σελίδες του μανιφέστου, πως ο Μπρέιβικ στοχοποιούσε τους εχθρούς του: «Τα πολιτικά κατεστημένα είναι προδότες, έχουν ανοίξει τις πύλες για την εισβολή του μουσουλμανικού κόσμου στην Ευρώπη και είναι σοβαρότεροι εχθροί και από τους ίδιους τους εισβολείς»
Οι δημιουργοί της Εμπόλεμης Ζώνης ανεβαίνουν στο νησί και καταγράφουν εικόνες από την κατασκήνωση της νεολαίας του Εργατικού Κόμματος, φτάνουν ως τις φυλακές που κρατείται ο Μπρέιβικ, επισκέπτονται τη γειτονιά που μεγάλωσε και αναζητούν τις απαντήσεις στο έγκλημα που σημάδεψε για πάντα μια κοινωνία ανοιχτή και ανεκτική στη διαφορετικότητα.
«Σιγά σιγά καταλάβαμε ότι δεν χρειαζόταν να ψάχνουμε το ‘κακό’ εκτός συνόρων μπορούμε να ψάχνουμε το ‘κακό’ ανάμεσά μας. Άλλαξε τη Νορβηγία με πολλούς τρόπους: χάσαμε την αθωότητά μας και καταλάβαμε ότι δεν χρειαζόταν πια να κάνουμε το διαχωρισμό του ‘αυτοί’ κι ‘εμείς’», λέει ο δημοσιογράφος Τζον Μάγκνους.
