Στο άρθρο του με τίτλο «Η ζήλια της Γερμανίας για την Μεσόγειο» ο Todd Buchholz αναφέρει ότι εκ πρώτης όψεως οι Γερμανοί θυμώνουν με την ανεμελιά των Ελλήνων.
«Η Ελλάδα είναι λυγισμένη και χρεοκοπημένη. Το έλλειμμα του προϋπολογισμού της φτάνει σχεδόν το 10% του ΑΕΠ, ενώ οι Γερμανοί έχουν πνίξει το δικό τους έλλειμμα στο 1,5%. Ρωτήστε έναν τυπικό Γερμανό και θα σας πει: ''Πίνουν και χορεύουν όλη μέρα. Εμείς περιμένουμε το ηλιοβασίλεμα για να ξεκινήσουμε''».
«Τότε γιατί οι Γερμανοί βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη τους για πολλά εκατομμύρια ευρώ, προκειμένου να διασώσουν τον Έλληνα Ζορμπά και τους βαριεστημένους γείτονές του;» αναρωτιέται ο συγγραφέας.
Η κλασική απάντηση, σύμφωνα με τον Αμερικανό συγγραφέα, είναι για να διαφυλάξουν την γερμανική οικονομία. Υπάρχει, όμως, και μία πιο «χαλαρή» απάντηση όπως λέει ο Todd Buchholz.
«Όχι, το αληθινό κίνητρο της Γερμανίας για να βοηθήσει την Ελλάδα δεν είναι τα χρήματα, είναι η κουλτούρα. Οι Γερμανοί παλεύουν με μία εθνική ζήλια. Για περισσότερα από 200 χρόνια ψάχνουν για ένα κομμάτι που λείπει από την ψυχή τους: το πάθος. Το βρίσκουν στον νότο και επιθυμούν τις ατάραχες, γεμάτες ήλιο μέρες των χαλαρών γειτόνων τους από την Μεσόγειο» γράφει, μεταξύ άλλων, ο Αμερικανός συγγραφέας.
Στη συνέχεια αναφέρει πόσο καλά αισθάνονταν ανέκαθεν οι Γερμανοί στις νότιες χώρες και φέρνει ως παράδειγμα τον Γκαίτε και τον Σίγκμουντ Φρόυντ.
«Έτσι σήμερα η Γερμανία έχει τη δύναμη και την πειθαρχία και παρόλα αυτά ακόμη αισθάνεται άσχημα για τους γείτονες της. Οι Γερμανοί απλά είναι απρόθυμοι να κόψουν τον συναισθηματικό δεσμό που αισθάνονται με τους ήρεμους αλλά παθιασμένους αδελφούς και αδελφές τους στο Νότο» συμπεραίνει ο Todd Buchholz.
«Παρά την μακρά ιστορία διακήρυξης της ανωτερότητας τους κατά βάθος οι Γερμανοί δεν είναι σίγουροι ότι έχουν δίκιο τελικά» καταλήγει ο Αμερικανός συγγραφέας.
