Η πολιτιστική κληρονομιά της Χώρας αποτελείται από τα πολιτιστικά αγαθά που βρίσκονται εντός της επικράτειάς της. Ως πολιτιστικά αγαθά νοούνται οι μαρτυρίες της ύπαρξης και της ατομικής και συλλογικής δραστηριότητας του ανθρώπου» (απόσπασμα του Αρχαιολογικού Νόμου 3028/2002).
Η πρώτη Αρχαιολογική Υπηρεσία συστάθηκε το 1829 από τον Ιωάννη Καποδίστρια, πριν ακόμη και από τη δημιουργία του νέου ανεξαρτήτου ελληνικού κράτους (1830), ενώ το ίδιο έτος εκδόθηκε εγκύκλιος με βασικές αρχές για την προστασία των αρχαιοτήτων.
Η ουσία της ύπαρξης της Ελληνικής Αρχαιολογικής Υπηρεσίας είναι η συνεχής προστασία, αποκάλυψη, αποκατάσταση και ανάδειξη των υλικών αγαθών που άφησε ο Άνθρωπος κατά τη διάρκεια των αιώνων. Μέσα από την παρουσία των υλικών αγαθών, διαφαίνονται οι σκέψεις, οι ανησυχίες, τα πάθη, τα όνειρα, ακόμα και οι προβληματισμοί του Ανθρώπου. Η κατανόηση της πορείας του Ανθρώπου μέσα στο ταξίδι του ανά τους αιώνες δημιουργεί την Ιστορία. Στην προκειμένη περίπτωση το έργο της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, αναπλάθει και συμπληρώνει την Ιστορία της Χώρας μας. Ένα έργο που συντελείται από ένα μικρό αριθμό εργαζομένων, στο παραμελημένο, αν και ανανεωμένο μόνο κατά τον τίτλο, Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού.
Η συνεχιζόμενη κρίση που έχει πλήξει την οικονομία της Χώρας και της πλειοψηφίας των Πολιτών της, έχει τραυματίσει την υπόληψη και την αυτοπεποίθηση όλων των εργαζομένων του ΥΠΠΟΤ.
Η απαξίωση των πτυχίων, η εξουδετέρωση των ειδικοτήτων, οι μειώσεις των ήδη χαμηλών μισθών, είναι οι άμεσες «αναπτυξιακές» ιδέες που διατυπώνονται από το νέο πολυνομοσχέδιο.
Οι εργαζόμενοι της Θ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Βοιωτίας εκφράζουν την πλήρη αντίθεσή τους για το σχέδιο νόμου «Συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις, ενιαίο μισθολόγιο-βαθμολόγιο, εργασιακή εφεδρεία και άλλες διατάξεις», εφόσον με τυχόν ψήφισή του διαλύεται κάθε έννοια δημόσιας και κοινωνικής πρόνοιας, ενώ οι εργαζόμενοι στον τομέα της πολιτιστικής κληρονομιάς οδηγούνται στην φτώχεια και την εξαθλίωση.
Με τις ρυθμίσεις του πολυνομοσχεδίου:
Μειώνονται σημαντικά οι αποδοχές μας.
Καταργούνται όλες οι κενές οργανικές θέσεις καθώς και οι θέσεις όσων συνταξιοδοτούνται, αποδυναμώνοντας τις ήδη υποστελεχωμένες Εφορείες Αρχαιοτήτων.
Θεσπίζεται η «προσυνταξιοδοτική διαθεσιμότητα» - εφεδρεία - για έμπειρους υπαλλήλους που έχουν προσφέρει -με πενιχρούς μισθούς- έργο χρόνων στην προστασία των μνημείων.
Προκαλείται δυσμενής μεταβολή της εργασιακής μας σχέσης, με τροποποίηση του ισχύοντος Βαθμολογίου και βαθμολογική υποβάθμιση των εν ενεργεία υπαλλήλων.
Προαναγγέλλονται απολύσεις για τη διετία 2012-2013, κατάργηση οργανογραμμάτων, υποχρεωτικές μεταθέσεις, μετατάξεις και απολύσεις όσων «πλεονάζουν».
Το νομοσχέδιο αυτό απειλεί να διαλύσει την Αρχαιολογική Υπηρεσία, την αρχαιότερη και πλέον αποκεντρωμένη υπηρεσία του ελληνικού κράτους. Απειλεί άμεσα μία από τις βασικές πηγές καθημερινής χρηματοδότησης της Χώρα μας τον Τουρισμό. Ο υποβιβασμός του Πολιτισμού και του Τουρισμού θα οδηγήσει στο μαρασμό και την απαξίωση ενός δυναμικού παραγωγικού τομέα, ο οποίος παρά την παγκόσμια οικονομική κρίση, σημειώνει, χρόνο με το χρόνο, μέρα με τη μέρα, σταδιακή ανοδική πορεία.
Οι εργαζόμενοι πλέον στην Ελλάδα είναι σαν να βρίσκονται ανάμεσα σε αυτούς που είναι έξω από την Κόλαση, αλλά δεν μπορούν να πάνε στον Παράδεισο, όπου κατά τον Δάντη «…μες τη μιζέρια ετούτη ζούνε οι θλιβερές ψυχές εκείνων που έχουν ζήσει δίχως ψεγάδια, μα και χωρίς επαίνους».
Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΕ ΕΦΕΔΡΕΙΑ
H προστασια και η αναδειξη της πολιτιστικης μας κληρονομιας αποτελει ιερο ΧΡΕΟΣ της πολιτειας.
