το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο ζητά για την περίοδο 2014- 2020 πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο δλδη επταετή προϋπολογισμό.
Συνεπώς, Ελλάδα είναι αναγκασμένη να συμπυκνώσει του στόχους του μεσοπρόθεσμου έτσι ώστε από το 2014 και μετά να ακολουθήσει την γενική γραμμή που προβλέπει πάγωμα του ευρωπαϊκού προϋπολογισμού στα επίπεδα του 2013 έως το 2020, με την μετάβαση από το 2021 σε πενταετείς κύκλους
Η εξέλιξη μόνο έκπληξη προκαλεί καθώς το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο αγνοεί τα 100 εκατομμύρια των Ευρωπαίων πολιτών που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας, αγνοεί τις αρχές συνοχής και αλληλεγγύης δεδομένου ότι το χάσμα βορά νότου σε ότι αφορά τις κοινωνικές και περιφερειακές ανισότητες στο εσωτερικό της ευρωπαϊκής ένωσης έχει αρχίσει να διευρύνεται επικίνδυνα, αγνοεί τις διαφορετικές οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες των χωρών μελών.
Αν τα κράτη -μέλη, όπως η Ελλάδα, που σήμερα βρίσκονται κάτω από αυστηρό πρόγραμμα λιτότητας ακολουθήσουν την ίδια πορεία έως το 2020 το κόστος για το ελληνικό λαό θα είναι τεράστιο και χωρίς ανταποδοτικό όφελος, δεδομένου οτι η “κατάληψη” της δημόσιας διοίκησης από ξένους με πρόσχημα την τεχνική βοήθεια στηχώρα μας σε διάφορους τομείς και οι γενικότερες οικονομικές εξελίξεις στην Ευρωζώνη με την μεταφορά περισσότερης εξουσίας στις Βρυξέλλες λειτουργούν υπέρ των ισχυρών χωρών και εναντίων των οικονομικά και πληθυσμιακά αδυνάτων.
Αναγνωρίζοντας ότι σε επίπεδο ευρωζώνης είμαστε άμεσα αλληλοεξαρτώμενοι, η πρόταση για πολυετές αυστηρό δημοσιονομικό πλαίσιο δεν έχει ρεαλιστική βάση, έρχεται σε αντιπαράθεση με την ευρωπαϊκή πραγματικότητα και σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να εκφράσει τις προσδοκίες των λαών της Ευρώπης.
