του Καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου Με τον τίτλο «Ψάχνετε κάποιον που φταίει; Η Βουλή είναι καλό μέρος να ξεκινήσετε» δημοσιεύθηκε...πριν μερικά χρόνια ένα άρθρο του Charley Reese (Charley Reese’s Final Column) του συνταξιούχου πλέον αμερικανού αρθρογράφου της εφημερίδας Orlando Sentinel της Φλώριδα. Ρίξτε μια ματιά
( http://www.lewrockwell.com/reese/reese-arch.html)
Έκτοτε, μια και ζούμε στην εποχή της υψηλής τεχνολογίας και του ηλεκτρονικού τύπου, το αρχικό άρθρο είχε προσθαφαιρέσεις και από τον ίδιο τον συγγραφέα αλλά και από άλλα άτομα εντός και εκτός της πολιτικής αρένας για να καταλήξει με διάφορα e-mails στον εντυπωσιακά απλό και ταυτόχρονα δραματικά δυνατό τίτλο
«545 εναντίον 300,000,000 ατόμων»
Και, καθώς τώρα το δέχτηκα στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο, θεώρησα ότι Κυριακάτικα θα ήταν χρήσιμο το κοινό των ελληνικών blogs να πάρει μια γεύση…
Η τελική σύνθεση του άρθρου κρατά ουδέτερη Κομματικά θέση καθώς δεν είναι ούτε «αντί-Ρεπουμπλικανικό» ούτε «αντί-Δημοκρατικό» αλλά χτυπά το καρφί στο κεφάλι καθορίζοντας σε τελική ανάλυση σε ποιους ανήκει η ευθύνη της λήψης αποφάσεων που αφορούν τον καθένα μας σε καθημερινή βάση…παραθέτω μερικές παραγράφους προτάσεις από το αρχικό άρθρο του συγγραφέα και από…προσθαφαιρέσεις…
« Οι πολιτικοί είναι οι μόνοι άνθρωποι στον κόσμο που δημιουργούν προβλήματα και στη συνέχεια κάνουν εκστρατεία εναντίον τους.
Αναρωτηθήκατε ποτέ, εάν και οι Δημοκρατικοί και οι Ρεπουμπλικάνοι είναι αντίθετοι στα ελλείμματα τότε ΓΙΑΤΙ έχουμε ελλείμματα;
Αναρωτηθήκατε ποτέ, εφόσον ΟΛΟΙ οι πολιτικοί είναι αντίθετοι στον πληθωρισμό και την υψηλή φορολογία τότε ΓΙΑΤΙ έχουμε πληθωρισμό και υψηλή φορολογία;
Εσείς και εγώ δεν καταθέτουμε τον προϋπολογισμό. Ο Πρόεδρος το κάνει.
Εσείς και εγώ δεν έχουμε το Συνταγματικό δικαίωμα να ψηφίζουμε τις Δημόσιες δαπάνες. Η Βουλή το κάνει.
Εσείς και εγώ δεν νομοθετούμε τους Φόρους. Η Γερουσία το κάνει.
Εσείς και εγώ δεν προσδιορίζουμε την οικονομική πολιτική. Η Βουλή το κάνει.
100 γερουσιαστές, 435 Αντιπρόσωποι μέλη της Βουλής, ένας Πρόεδρος και 9 δικαστές-μέλη του Αρείου Πάγου είναι συνολικά 545 άνθρωποι από τα 300 εκατομμύρια είναι απευθείας, νομικά, ηθικά και ατομικά υπεύθυνοι για τα εθνικά προβλήματα που βασανίζουν αυτή τη χώρα.
(Ο Charlie Reese είναι σαφέστατα επικριτικός για την Ομοσπονδιακή Τράπεζα τh γνωστό παγκοσμίως FED – Federal Reserve Board - χαρακτηρίζοντάς την ως πρόβλημα που δημιουργήθηκε το 1913 από την Αμερικανική Βουλή που έδωσε τον τίρλο και το δικαίωμα να υπάρχει ως «Ομοσπονδιακό όργανο» μία ΙΔΙΩΤΙΚΗ Τράπεζα…)
«Εξαιρώ» γράφει ο κ Reese τους «μεσάζοντες» (Lobbyists) για έναν ουσιαστικό λόγο – αυτοί ΔΕΝ διαθέτουν νόμιμη εξουσία. Δεν διαθέτουν την δύναμη να εξαναγκάσουν έναν Γερουσιαστή, έναν Βουλευτή, ή έναν Πρόεδρο να κάνουν οτιδήποτε! Δεν με ενδιαφέρει εάν προσφέρουν σε έναν πολιτικό ΕΝΑ εκατομμύριο δολάρια σε μετρητά. Ο πολιτικός έχει την επιλογή να τα δεχθεί ή να τα αρνηθεί. Άσχετα με το τι του υπόσχεται ένας «μεσάζων» (στη Ελλάδα μιλάμε για μιζαδόρους και μίζες) η επιλογή της ψήφου και η ευθύνη ανήκει στον πολιτικό.»
Αυτά τα 545 άτομα ξοδεύουν πάρα πολύ ενέργεια προσπαθώντας να σας πείσουν ότι αυτά που κάνουν ΔΕΝ είναι δικό τους σφάλμα. Συνεργάζονται μεταξύ τους άσχετα με το Κόμμα στο οποίο ανήκουν.
Μου είναι αδιανόητο ότι ένα Έθνος 300 εκατομμυρίων ατόμων δεν μπορεί να αντικαταστήσει τα 545 άτομα που – με βάση τα σημερινά δεδομένα – έχουν καταδικασθεί για ανικανότητα και ανευθυνότητα…
Συνειδητοποιώντας την απλή αλήθεια ότι 545 άτομα ασκούν την εξουσία της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι όσα ισχύουν αυτή τη στιγμή ισχύουν επειδή αυτά τα 545 άτομα το επιθμούν.
Η φορολογική νομοθεσία είναι άδικη επειδή αυτοί έτσι θέλουν.
Ο προϋπολογισμός μας είναι στο κόκκινο επειδή αυτοί τον θέλουν στο κόκκινο.
Αυτοί δεν εισπράττουν συντάξεις από το ΙΚΑ ή ταμεία του Δημοσίου αλλά από το δικό τους «Εξευγενισμένο Ειδικό Ταμείο» στο οποίο δεν επιτρέπεται να ανήκουμε εμείς οι υπόλοιποι επειδή έτσι το απεφάσισαν…
Δεν υπάρχουν δισεπίλυτα κυβερνητικά προβλήματα.
Μην επιτρέπεται σε αυτά τα 545 άτομα να μεταφέρουν τις ευθύνες στα στελέχη της Δημόσιας Διοίκησης τα οποία αυτοί έχουν διορίσει και μπορούν να τα απολύσουν, στους «μεσάζοντες» τα δωράκια και τις προσφορές των οποίων μπορούν κάλλιστα να αρνηθούν, στις Ανεξάρτητες Αρχές στις οποίες αυτοί έχουν δώσει την εξουσία την οποία και μπορούν να αφαιρέσουν. Και κυρίαρχα μη τους επιτρέπεται να σας κάνουν να πιστέψετε ότι υπάρχουν «μυστικές» δυνάμεις όπως «οικονομία» ή «πληθωρισμός» ή «πολιτικές δυνάμεις» που τους εμποδίζουν να κάνουν πράξη τον όρκο που πήραν…
Αυτά τα 545 άτομα, αποκλειστικά και μόνο, έχουν την ευθύνη.
Αυτά τα 545 άτομα αποκλειστικά και μόνο διαθέτουν την εξουσία
Αυτοί, μόνο αυτοί πρέπει να θεωρηθούν υπεύθυνοι από το Λαό που είναι το «Αφεντικό» τους.
Να τους καταψηφίσουμε, να τους διώξουμε από τους θώκους εξουσίας και να καθαρίσει το χάος!»
