Μετά από 320 ναυτικά μίλια, μετά από μάχες με τα μποφόρια του Αιγαίου, αψηφώντας τα κύματα και τις φουρτούνες, πάνω σε μια σανίδα και ένα πανί με την ελληνική...
σημαία, έφτασε χθες το βράδυ στην Ανεμόεσσα Κάρπαθο, ο «γιος του ανέμου», ο Νίκος Κακλαμανάκης.
Ξεκίνησε έτσι απλά, πάνω στη σανίδα του, από την Άνδρο πριν λίγες μέρες, πέρασε από τη Μύκονο, την Αρχαία Δήλο, τη Δονούσα, την Τήλο και κατέληξε στην Κάρπαθο, όπου και έλυσε το πανί του, ολοκληρώνοντας την αποστολή του, που ήταν απλή. Να περάσει το μήνυμα, ότι οι Έλληνες άμα θέλουν, μπορούν να τα καταφέρουν ακόμα και κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες. Και μας απέδειξε ο Νίκος, αυτός ο «σύγχρονος Ηρακλής», όπως τον χαρακτήρισε ο πρόεδρος του ΚΟΠΑΠ , Γιώργος Χατζηκουτσός, ότι οι Έλληνες, άμα θέλουμε, μπορούμε.
Έστειλε το μήνυμα ο Νικόλας, έτσι απλά, με συμπαραστάτη του το Αιγαίο και οδηγό τη δύναμη της ψυχής του, ότι όλοι εάν θέλουμε, μπορούμε να σταθούμε όρθιοι και να επιβιώσουμε παρά τις όποιες φουρτούνες και τα κύματα που μας χτυπούν.
Με μια απίστευτη απλότητα, από αυτή που χαρακτηρίζει τους «αγαθούς» άνδρες, με τη Δύση του ηλίου, έφθασε κατάκοπος από την υπερπροσπάθεια και βγήκε στον τερματικό σταθμό της «Οδύσσειας» του, στην προβλήτα του λιμανιού της Καρπάθου. Εκεί χωρίς να μπορεί να ανοίξει καλά-καλά τα μάτια του, που τα είχε «κάψει» η αλμύρα του Καρπαθίου πελάγους, σαν στοργικός πατέρας, φίλησε τρυφερά τη ντυμένη στα γαλανόλευκα κορούλα του, χάιδεψε με περίσσια αγάπη τη σύζυγο του, ασπάστηκε τη μητέρα του και έσφιξε με λεβεντιά το χέρι του πατέρα του.
Εκεί, με ρίγος και συγκίνηση, με δάκρια χαράς, σε μια ιστορική στιγμή, τον υποδέχτηκαν χιλιάδες Καρπάθιοι, σαν ήρωα, όπως του αξίζει και όπως του πρέπει. Τον χειροκρότησαν, τον φίλησαν, τον σήκωσαν στους ώμους, τον καλωσόρισαν με μαντινάδες και λυροτσάμπουνα.
Στο λιμάνι του Ποσειδώνα, στο Ποσί, όπως ανέφερε και ο δήμαρχος του νησιού κ. Μιχάλης Χανιώτης, ολοκληρώθηκε η «σύγχρονη Οδύσσεια» του μεγάλου, του ωραίου και του αληθινού, όπως λέει ο ποιητής, πνεύματος, που χαρακτηρίζει το Νίκο Κακλαμανάκη.
Και εκείνος, με χαμηλούς τόνους, όπως τότε στην Ατλάντα, και με ταπεινότητα όπως τότε που άναβε το βωμό με την Ολυμπιακή φλόγα στην Αθήνα, ψέλλισε μόνο ευχαριστώ και έφυγε αμέσως, για να καταθέσει στεφάνι και να αποτίσει φόρο τιμής, στο μνημείο του ήρωα σμηναγού Κώστα Ηλιάκη σε μια πράξη που μαρτυρά το σεβασμό ενός ήρωα σε έναν άλλο ήρωα.
Με τη δύναμη του Ανέμου, ο Νίκος Κακλαμανάκης, μας κάνει να μη φοβόμαστε, όσο υπάρχουν τέτοιοι Έλληνες. Τον ευχαριστούμε.
