tromaktiko: Η φωτιά όσο την αφήνεις να καίει, τόσο δυναμώνει!

Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

Η φωτιά όσο την αφήνεις να καίει, τόσο δυναμώνει!



Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα...
Ήγγικεν η ώρα λοιπόν...Αυτό ήταν! Η Ελλάδα επισήμως... και -υποτίθεται αμετακλήτως- ξεπουλιέται αύριο. Κι εμείς... μπανιστιρτζήδες της ζωής μας! Γιατί λέω "υποτίθεται αμετακλήτως": Γιατί απλούστατα το ξεπούλημα που επιχειρεί η δωσίλογη κουκουλοφόρος Κυβέρνηση Γιωργάκη Παπανδρέου είναι παράνομο και εξώφθαλμα αντισυνταγματικό. Που σημαίνει ότι ανά πάσα στιγμή ανατρέπεται όχι μόνο ο κουκουλοφόρος Γιωργάκης, αλλά και τα όσα παράνομα και αντισυνταγματικά επέβαλε.

Alea jacta est ("o κύβος ερρίφθη") έγραφε ο Ιούλιος Καίσαρας την ώρα που αποφάσισε να περάσει τη γέφυρα του ποταμού Ρουβίκωνα.

Σύμφωνα με τη ρωμαϊκή νομοθεσία, κάθε στρατηγός που πλησίαζε στην Ιταλία από Βορρά έπρεπε να διαλύσει τον στρατό του προτού διασχίσει τη γέφυρα του ποταμού αυτού, ο οποίος αποτελούσε το φυσικό βόρειο σύνορο μεταξύ της κυρίως Ιταλίας και των βορείων επαρχιών. Ο νόμος αυτός αποσκοπούσε στην προστασία της δημοκρατίας της Ρώμης από εσωτερικούς στρατιωτικούς κινδύνους: οι παραβάτες στρατηγοί και οι άνδρες τους εθεωρούντο ένοχοι εσχάτης προδοσίας και ιεροσυλίας, κάτι που επέσυρε την ποινή του θανάτου. Ο Καίσαρ, ο οποίος φυσικά γνώριζε τον νόμο, αμφιταλαντεύθηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα προτού αποφασίσει να διαβεί τον Ρουβίκωνα με συντεταγμένο στρατό. Έτσι έμεινε η φράση αυτή παροιμιώδης, να λέγεται σε περιπτώσεις που μετά από πολλές σκέψεις και αμφιταλαντεύσεις λαμβάνεται οριστική απόφαση με πλήρη επίγνωση των συνεπειών που μπορεί να προκύψουν και την ανάγκη αντιμετώπισης αυτώνO κύβος ερρίφθη για εμάς λοιπόν. Για τον Ελληνικό Λαό. Η Κυβέρνηση είναι οριστικά εκτός Νόμου. Μοναδικό μας χρέος (βαρύτερο κι απ το δημόσιο χρέος) είναι να διασχίσουμε το δικό μας Ρουβίκωνα και να ανατρέψουμε αυτήν την κουκουλοφόρο Κυβέρνηση των τεχοκρατών-υπαλλήλων του ΔΝΤ. Όταν η Κυβέρνηση είναι εκτός Νόμου, τότε δικαιούται και κυρίως υποχρεούται ο Λαός να επαναφέρει το Νόμο βιαίως.
Δε θα μας χαριστεί κανείς. Δεν πρέπει να χαριστούμε σε κανέναν.

Δε με νοιάζουν οι κρεμάλες, τα κρεματόρια και οι φυλακές. Δε με νοιάζει η τιμωρία των υπευθύνων.
Με νοιάζει και με καίει μόνο και πάνω απ' όλα να σώσουμε την Ελλάδα και το λαό της. ΕΜΑΣ!
Πρέπει άμεσα να καταργηθεί Τροικανή Κυβέρνηση στην πράξη. Πώς; Μα ήδη έχει αρχίσει να πραγματοποιείται! Το Μεσοπρόθεσμο δεν εφαρμόστηκε ποτέ χάρη στην αντίσταση του ελληνικού λαού! Και αυτό οφείλεται εν πολλοίς στην αγωνιστικότητα των δημοσίων υπαλλήλων που αρνούνται να υπηρετήσουν και να εφαρμόσουν τα Μνημόνια-Θάνατος. Καταλήψεις στα Υπουργεία, ώστε να αποφευχθεί η δυνατότητα εκτέλεσης των αποφάσεων των Δωσίλογων και των Αφεντικών τους.
Οργανωμένη και μαζική άρνηση πληρωμών χαρατσιών κλπ. Λευκές απεργίες. (sciopiero bianco)
Πολιτικές κινήσεις για ανατροπή του Τροικανού Φασιστικού Καθεστώτος.

To Καθεστώς στηρίζεται στο Χρήμα.
Αν τους στερήσουμε το Χρήμα, τότε χωρίς πολλά-πολλά τους έχουμε σχεδόν αδρανοποιήσει.
Από κει και πέρα θα μένει μόνο η εναλλακτική πρόταση εξουσίας για να ακολουθηθεί η περιβόητη "άλλη πολιτική".

Και ας μη γελιόμαστε. Η Ελλάδα δεν κατακτάται πρώτη φορά. Μες στη μακραίωνη και δοξασμένη ιστορία της έχει κατακτηθεί από Πέρσες, Ρωμαίους, Βυζαντινούς, Φράγκους, Βενετούς, Τούρκους, Γερμανούς. Κι όμως... είναι ακόμα εδώ!

Όλοι οι κατακτητές κάποια στιγμή ξεκουμπίστηκαν. Όχι, δε φύγαν μόνοι τους. Τους έδιωξε με αγώνες, με αίμα ο πάντοτε μαχητικός και περήφανος Ελληνικός Λαός. Ένας Λαός που τη λέξη ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ την έχει πιο πάνω απ τη λέξη ΚΕΡΔΟΣ.

Σε μας έλαχε ο κλήρος λοιπόν να διώξουμε και αυτόν το δυνάστη. Και μπορεί να μην έχει ονοματεπώνυμο αυτή τη φορά... Μπορεί να μη λέγεται Ξέρξης, Μωάμεθ ή Χίτλερ.
Αλλά ξέρουμε ποιος είναι. Είναι η τριάδα του κακού. Είναι η Ευρωπαική Ένωση, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα. Ελευθερία σημαίνει πλήρης απεμπλοκή από αυτούς τους τρεις φασιστικούς οργανισμούς. Τελεία και παύλα.

Στην φωτιά δεν υπάρχουν μέσες λύσεις. Ή καίγεσαι ή τη σβήνεις. Αν πιστεύεις ότι καλύτερα είναι να κάτσεις να καίγεσαι, ελπίζοντας ότι η φωτιά κάποια στιγμή θα βαρεθεί και θα σβήσει, είσαι γελασμένος και θα το καταλάβεις όταν θα λιώνει η σάρκα σου στις φλόγες και θα αργοσβήνεις απ' τις αναθυμιάσεις. Η φωτιά δε βαριέται να σε καίει. Η φωτιά όσο την αφήνεις να καίει, τόσο δυναμώνει.
Τη φωτιά τη σβήνεις εσύ. Και δεν ωφελεί να τρέξεις μακριά (ξενιτιά) χωρίς να τη σβήσεις.
Χωρίς εσένα να τη σβήνεις, η φωτιά θα 'ρθει να σε βρει εκεί που θα 'σαι. Θα κάψει όλα τα ξερόχορτα που άφησες πίσω σου και μετά θα σε κάψει όπου και να 'σαι. Ή θα προλάβεις και θα τη σβήσεις.
Ή θα καείς.

Τα ρούχα μου παλιώσανε και πέφτουνσαν χρεοκοπημένες κυβερνήσεις...
Γέρασα μ' ένα παιδικό παντελονάκι και το πλοίο δε φάνηκε ακόμη...
Σε σφίγγω πιο πολύ γιατί κρυώνω το κορμί μου δρόμος, που εκτελούνται δημόσια έργα
κομπρεσέρ μ' ανοίγουν και με κλείνουν...
Τράβα λίγο τη κουρτίνα να με δεις έγινα διάδρομος για στρατιωτικά αεροπλάνα
Και το μυαλό μου, αποθήκη, για ραδιενεργά κατάλοιπα...
Μέτρα ασφαλείας πήρανε, για την αναπνοή μου και σε πολυεθνικό μονόδρομο, το μέλλον μου δώσαν αντιπαροχή

Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα...
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!