Που πάτε έτσι ωρέ Έλληνες. Το άγαλμα του Κολοκοτρώνη εκεί στη Σταδίου δε σας έλεγε τίποτα? Που είναι το κουράγιο σας μωρέ? Τι φοβάστε?
Από την άλλη μεριά αυτά τα ΜΑΤ. Παιδιά το πολύ 30 χρονών. Παιδιά που σε αντίθεση με το παρελθόν έχουν περάσει και από ένα σχολείο. Η γενιά μας. Τα παιδιά που όπως και να έχει έχουν τελειώσει ένα λύκειο. Προασπίζονται τα συμφέροντα 300 ανθρώπων ενώ απέναντί τους βλέπουν 300.000 κόσμο να φωνάζει κατά τους. Κατά των πολιτικών. Και αυτοί τους φυλάνε... Ακούν εντολές λέει. Δηλαδή αν αύριο το πρωί αναλάβει την εξουσία ένας ψυχάκιας και ζητήσει να σκοτώσουν όλους τους πολίτες που βρίσκονται στο Σύνταγμα θα το κάνουν? Αν αύριο πάρουν εντολή να βαρέσουν τη μάνα τους, θα το κάνουν επειδή είναι εντολή? Τι κάνουν αυτά τα παιδιά... Δε βλέπουν ότι γίνονται χειρότεροι από αυτούς που προστατεύουν? Εγώ τους βλέπω σαν αδέρφια μου. Σαν συμμαθητές μου, αφού είναι συνομίλικοί μου. Δεν μπορώ να τους πειράξω γιατί είναι πατριώτες μου. Αυτοί πως μπορούν και μας επιτίθονται?
Λυπάμαι με ότι βλέπω. Ένας λαός που δεν έχει καμία σχέση με το παρελθόν. Ένας λαός με lifestyle Ευρωπαίου ενώ κατά βάθος είναι Μάο Μάο. Αλλά και οι Μάο Μάο έχουν τσαγανό. Εμείς είμαστε δυστυχώς φυγόπονοι και φοβιτσιάρηδες. Λαός του γλυκού νερού.
Ας πάρουμε τουλάχιστον όσοι έχουν αύριο κάνα αυγό μαζί μας να πετάξουμε στη Βουλή. Αφού όπως φαίνεται θα περάσει που θα περάσει το πολυνομοσχέδιο, τουλάχιστον ας τους κεράσουμε κάνα αυγουλάκι. Για φανταστείτε 200.000 αυγά να πετάγονται σχεδόν ταυτόχρονα. Θα την κάνουμε ομελέτα τη Βουλή.
Αναγνώστης
