Η Άννα Διαμαντοπούλου μοιάζει να είναι η επόμενη που θα αποτολμήσει να γίνει η πρώτη γυναίκα αρχηγός ενός από τα δυο παραδοσιακά κόμματα εξουσίας στην Ελλάδα. Και επομένως, εν αναμονή πρωθυπουργός.
Το 2007, μετά από τη θορυβώδη ήττα του ΠΑΣΟΚ στις βουλευτικές εκλογές, η Άννα Διαμαντοπούλου εξεδήλωσε την πρόθεση να είναι υποψήφια για την ηγεσία, σε μια μάχη «διπολισμού» ανάμεσα στον Γιώργο Παπανδρέου και τον Ευάγγελο Βενιζέλο.
Τελικά, έμεινε στις… προθέσεις, καθώς ζύγισε καλύτερα τη συγκυρία και τις ισορροπίες που διαμορφώνονταν. Σε αντίθεση λοιπόν με το υπόλοιπο εκσυγχρονιστικό μπλοκ, αλλά και τον ίδιο τον Κώστα Σημίτη, που είχαν ταχθεί στο πλευρό του Ευάγγελου Βενιζέλου, η ίδια στήριξε τον Γιώργο Παπανδρέου. Αναβάλλοντας για το μέλλον, το ραντεβού με τις προσωπικές φιλοδοξίες της.
Μετά την επιστροφή του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, τον Οκτώβριο του 2009, η Άννα Διαμαντοπούλου ανέλαβε τον ευαίσθητο όσο και ακανθώδη χώρο της Παιδείας. Που συνήθως «τσουρουφλίζει» πολιτικές φιλοδοξίες, την ίδια στιγμή ωστόσο αποτελεί το κατεξοχήν εφαλτήριο για τον εκσυγχρονισμό της κοινωνίας, της πολιτικής, της Ελλάδας.
Η Άννα Διαμαντοπούλου «επιβίωσε» στο συγκεκριμένο πόστο ακόμη και μετά από δυο ανασχηματισμούς. Έδωσε το… επώνυμό της στον νόμο για τα Πανεπιστήμια, που θα περάσει στην ιστορία ως η πολιτική γενναιότητα κατάργησης του ασύλου. Και οικοδομεί μεθοδικά το προφίλ της, για την «επόμενη μέρα».
Στο παραπάνω στρατηγικό πλαίσιο εντάσσεται η χθεσινή παρέμβασή της, κατά τη διάρκεια του υπουργικού συμβουλίου. Η Άννα Διαμαντοπούλου επέλεξε να μην «μιλήσει» η ίδια. Αλλά να το κάνει «μέσω» του πολιτικού μέντορά της.
Αναφέρθηκε λοιπόν εκτενώς στο άρθρο του Κώστα Σημίτη στην «Καθημερινή της Κυριακής», με το οποίο ο πρώην πρωθυπουργός προειδοποιούσε για το ενδεχόμενο απομάκρυνσης της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Και συνέστησε στους συναδέλφους της, να επιδείξουν την ίδια πολιτική γενναιότητα, και να μιλήσουν με ειλικρίνεια στην κοινωνία.
Το… υπονοούμενο βέβαια είναι ότι η προτροπή αφορούσε κυρίως τον ίδιο τον Γιώργο Παπανδρέου. Που, ως Πρωθυπουργός φέρει τη βασική ευθύνη, και καλείται να δώσει το στίγμα και το… καλό παράδειγμα.
Ο Γιώργος κατάλαβε το υπονοούμενο. Και αντέδρασε έντονα. Κατέταξε τον Σημίτη σε εκείνους που κινδυνολογούν, υπονοώντας με τη σειρά του ότι το κάνει εκ του ασφαλούς, από τη στιγμή που ο προκάτοχός του στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ δεν έχει πλέον καμία διαχειριστική ευθύνη. Επομένως και κανένα πολιτικό κόστος, για να λέει όσα σκέφτεται.
Χθες ωστόσο, και με αφορμή αυτό το… μονόπρακτο, η Άννα Διαμαντοπούλου κατοχύρωσε τη θέση της ως η πρώτη που άνοιξε τον χορό της διαδοχής. Σε αντίθεση μάλιστα με τους άλλους υποψηφίους δελφίνους, εκείνη έστρεψε τα βέλη της ευθέως στον Γιώργο Παπανδρέου. Και όχι στον… Ευάγγελο Βενιζέλο, τον επικρατέστερο διάδοχό του, τον οποίο στοχοποιούν οι άλλοι δελφίνοι, επιχειρώντας να τον «ψαλιδίσουν».
statesmen.gr
