Αυτό δεν είχε συμβεί, ούτε τον Ιούνιο 2011, ενόψει της ψήφισης του μεσοπρόθεσμου δημοσιονομικού προγράμματος. Δεν έγινε ούτε χθες, όπου η «πρωτοβουλία» του Γ. Παπανδρέου, παρουσίασε αναλογίες με τις αντίστοιχες κινήσεις του Ιουνίου. Η συνεννόηση πλέον δεν θα μπορούσε να είναι εφικτή.
Παρόλα αυτά, επειδή όλα είναι ανοιχτά και δυνατά σ΄ αυτή τη χώρα, παραθέτουμε κάποιες ιδέες και προτάσεις για το ποιο θα μπορούσε να είναι το περιεχόμενο μιας (υποτιθέμενης) πρότασης για την εθνική συνεννόηση και τη συνεργασία.
Μπορούμε πάντα να ονειρευόμαστε ρεαλιστικά:
Η συνεννόηση των πολιτικών δυνάμεων και ιδιαίτερα των κομμάτων εξουσίας σε ένα εθνικό σχέδιο σωτηρίας της χώρας, θα μπορούσε να επιτευχθεί στην παρούσα συγκυρία, με την κατάρτιση ενός Εθνικού Σχεδίου, μιας Εθνικής Ατζέντας, επί των Αρχών της οποίας θα συμφωνούσαν τα δυο μεγάλα κόμματα.
Το εθνικό σχέδιο θα πρέπει να προτείνει και νέα Πρόσωπα και νέες Πολιτικές.
Νέο Κυβερνητικό σχήμα και Πρωθυπουργό κοινής αποδοχής.
Μηχανισμό συνεχούς συνεννόησης των πολιτικών Αρχηγών των Κοινοβουλευτικών Κομμάτων, για την άμεση επίλυση και κοινή αντιμετώπιση των αναφυομένων δυσχερειών στο Κυβερνητικό έργο.
Αναβάθμιση του ρόλου του Κοινοβουλίου με Προεδρείο κοινής αποδοχής και νέα σύνθεση επιτροπής αντιπροσωπευτικής της εθνικής συνεννόησης.
Ορισμένο χρονοδιάγραμμα για την επιτυχία βασικών και συγκεκριμένων στόχων και καθορισμός χρόνου διεξαγωγής Εθνικών εκλογών εντός των Συνταγματικών προβλέψεων.
Κεντρικό ζήτημα προς αντιμετώπιση της νέας Κυβέρνησης, είναι η έξοδος της χώρας από την κρίση, με την εξασφάλιση ενός μεταβατικού σταδίου, σε μια νέα πολιτική και οικονομική στρατηγική αντιμετώπισης των δυσχερειών και αδιεξόδων της παρούσας κατάστασης.
Ως βασικοί άξονες της στρατηγικής αυτής θα πρέπει να είναι:
Η συνεργασία με τα Όργανα της Ευρωζώνης και τους μηχανισμούς που εκάστοτε λειτουργούν στα πλαίσια της.
Η κινητοποίηση του συνόλου των πολιτών και η συστράτευση των απανταχού Ελλήνων, στο σχέδιο αντιμετώπισης της κρίσης.
Η επιτυχής ολοκλήρωση των άμεσα αναγκαίων διαρθρωτικών αλλαγών στον Δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα.
Η εξασφάλιση της κοινωνικής συνοχής και γαλήνης κατά την περίοδο της εθνικής προσπάθειας.
Η επάνοδος της χώρας σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, η ανάσχεση και η μείωση της ανεργίας.
Η ομαλή χρηματοδότηση του Προϋπολογισμού.
Η διαχείριση του χρέους χωρίς τους απειλούμενους κινδύνους από την αποτυχία στην διαχείρισή του.
Είναι σχέδιο ανάτασης και ανάσας της κοινωνίας, με συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα και προκαθορισμό χρόνου διεξαγωγής των εκλογών.
statesmen.gr