Γιατί οδηγηθήκαμε σε αυτήν την παράδοξη «συγκατοίκηση»;
Γιατί η Ελλάδα παραμένει στο επίκεντρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος;
Γιατί φοβούνται...
οι «μεγάλοι» μια τόσο «μικρή» οικονομία;
Πώς πρέπει να αντιδράσει ο ελληνικός λαός;
Υπάρχει ελπίδα;
Αυτό, το οποίο κινδυνεύουν να πάθουν οι ιμπεριαλιστές στην Ελλάδα, είναι πρωτοφανές.
Σχεδίασαν το τέλειο έγκλημα και κινδυνεύουν να αποτύχουν παταγωδώς, επειδή έδωσαν τον ρόλο του "δολοφόνου" στον απόλυτα ηλίθιο άνθρωπο. Δεν σκέφτηκαν αυτό, που πρέπει πάντα να σκέφτεται ένας άνθρωπος, όταν κάνει κάποιους σχεδιασμούς, οι οποίοι απαιτούν κάποιες στοιχειώδεις ικανότητες, προκειμένου να μπορέσουν να εφαρμοστούν ...Δεν σκέφτηκαν ότι δεν αρκεί πάντα να θέλει κάποιος να γίνει προδότης ...Πρέπει να μπορεί και να προδώσει.
Μπορείς να δώσεις ένα αυτοκίνητο-"βόμβα" σε κάποιον που δεν γνωρίζει να οδηγεί απλά και μόνον επειδή είναι διατεθειμένος να γίνει "μάρτυρας"; Πώς θα γίνει "μάρτυρας", όταν δεν υπάρχει εξασφάλιση ότι θα μπορέσει να φτάσει στο "θυσιαστήριο"; Αυτό ακριβώς έπαθαν οι ιμπεριαλιστές με τον Γιωργάκη. Στο τέλειο έγκλημα έδωσαν τον πρωταγωνιστικό ρόλο σε έναν ηλίθιο. Τώρα προσπαθούν να σώσουν την "παρτίδα", δίνοντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο στον Βενιζέλο. Τον πανηλίθιο Γιωργάκη τον αντικατέστησαν με τον πανάθλιο Βαγγέλη ...Έναν από τους πιο απεχθείς ανθρώπους, που έχουν γεννηθεί ποτέ στην Ελλάδα.
Την απόγνωσή τους μπορεί να την καταλάβει κάποιος μόνο και μόνο αν παρατηρήσει τα συμβαίνοντα ...Τα παράδοξα, που αφορούν τη σημερινή πολιτική πραγματικότητα στην Ελλάδα. Ποιο είναι το κύριο παράδοξο; Η "αλλαγή" στην οποία αναφερθήκαμε ...Ο Βενιζέλος. Ο πρώην αντίπαλος του Παπανδρέου για την διαδοχή στο ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται με ένα παράλογο αυτοκαταστροφικό πάθος να θέλει να "καεί" μαζί του. Αυτό είναι παράδοξο από πολλές πλευρές και όχι μόνον από την πλευρά του Βενιζέλου ως άτομο. Γιατί; Γιατί στην ίδια στρατηγική κίνηση κάποιοι "καίνε" δύο "χαρτιά". Αν, δηλαδή, υποθέσουμε ότι οι ξένοι ιμπεριαλιστές ήθελαν "μάρτυρα" τον Γιωργάκη και τον Βενιζέλο ως αρχηγό της επόμενης "ημέρας", τώρα ο μεν Γιωργάκης —ως "καμένος"— μπαίνει στο περιθώριο ως άχρηστο "αποκαΐδι", ενώ "μάρτυρας" στην ίδια "θυσία" και για το ίδιο "κέρδος" γίνεται κι ο Βενιζέλος.
Με μια κυβέρνηση ενός εξαφανισμένου Πρωθυπουργού αυτός, ο οποίος παίρνει την "ευθύνη" για το ξεπούλημα της πατρίδας μας, είναι εκείνος που υποτίθεται ήταν ο αντίπαλός του. Ο αντίπαλος του Γιωργάκη, δηλαδή, αναλαμβάνει τη "λάντσα" στη θητεία του εχθρού του ...Αναλαμβάνει το πιο δύσκολο κομμάτι αυτής της κυβέρνησης ...Το κομμάτι εκείνο, το οποίο είναι βέβαιο ότι θα τον κάνει λαομίσητο. Αυτό το κάνει εκείνος, ο οποίος θεωρητικά θα είχε όφελος να αποτύχει ο εσωκομματικός του αντίπαλος και άρα να "πέσει" από τη θέση του και βέβαια από την εκτίμηση των ξένων αφεντικών ...Εκείνος, ο οποίος θα έπρεπε όχι απλά να μην βοηθάει, αλλά να υποσκάπτει την προσπάθεια του κυβερνητικού αντιπάλου του.
Όμως, αντί να βλέπουμε αυτό, βλέπουμε —το παράδοξο— να έχει πάρει ο Βαγγέλης στους "ώμους" του όχι μόνον την κυβέρνηση του ηλίθιου, αλλά και τον ίδιο τον ηλίθιο. Όχι απλά δεν "κρύβεται", προκειμένου να εκτεθεί ο αντίπαλός του, αλλά αντίθετα βγαίνει "μπροστά". Όχι απλά δεν υποσκάπτει το κυβερνητικό έργο, αλλά αντίθετα παίρνει πάνω του όλες τις μεγάλες ευθύνες. Αυτά δεν τα κάνει εξαιτίας άγνοιας, αλλά αντίθετα με πλήρη επίγνωση του κόστους τους ...Άλλωστε το δήλωσε και δημοσίως ο ίδιος σε μια αναφορά του για τον Σαμαρά. Γνωρίζει ότι με τη σημερινή του συμπεριφορά καταστρέφει το πολιτικό του μέλλον. Γνωρίζει ότι δεν θα έχει πολιτικό μέλλον μετά τη λήξη αυτής της κυβερνητικής θητείας. Γνωρίζει ότι είναι πρακτικά αδύνατον να πραγματοποιήσει το όνειρό του να γίνει κάποτε Πρωθυπουργός της χώρας. Γνωρίζει ότι με τη σημερινή του στάση αυτοαποκλείεται από επιπλέον φιλοδοξίες.
Γιατί όμως συμβαίνουν όλα αυτά τα παράδοξα; Μιλάμε για περίεργα πράγματα, τα οποία απαιτούν γνώση, ώστε να γίνουν αντιληπτά. Χωρίς γνώσεις δεν μπορεί να καταλάβει κάποιος τι συμβαίνει και κυρίως να καταλάβει τον λόγο που ανέλαβε ο Βενιζέλος αυτήν την "αυτοκτονική" αποστολή ...Μια αποστολή, η οποία βέβαια δεν έχει στόχο να σώσει τον ηλίθιο Γιωργάκη, αλλά τα κοινά τους αφεντικά. Τα κοινά αφεντικά επιχειρεί να σώσει τώρα ο Βενιζέλος, γνωρίζοντας το κόστος αυτής της κίνησής του ...Τα αφεντικά, τα οποία κινδυνεύουν να πάθουν ζημιά στην Ελλάδα ...Τα αφεντικά, τα οποία, εξαιτίας του ηλίθιου, κινδυνεύουν να καταστραφούν από μια Ελλάδα, που πήγαν να καταστρέψουν. Αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα. Τα αφεντικά του δικομματισμού στην Ελλάδα πήγαν για "μαλλί" ...και κινδυνεύουν να φύγουν από την Ελλάδα "κουρεμένα".
Το διεφθαρμένο προσωπικό και η συμμορία των "Μπάτλερ".
Τι όμως συνέβη πραγματικά στην Ελλάδα και έχουμε αυτές τις αναπάντεχες εξελίξεις; Η ιστορία ξεκινάει αρκετά χρόνια νωρίτερα. Σήμερα βλέπουμε την ολοκλήρωση μιας μεγάλης προδοσίας και όχι την αρχή της. Απλά αυτή η προδοσία είναι λίγο περίπλοκη και θα μας διευκόλυνε να την περιγράψουμε με ένα παράδειγμα. Ας φανταστεί λοιπόν κάποιος το εξής κινηματογραφικό σενάριο. Έχουμε έναν πλούσιο κληρονόμο, ο οποίος έχει γίνει στόχος κακοποιών και ως εκ τούτου λαμβάνει προληπτικά μέτρα για την ασφάλειά του ...Προληπτικά μέτρα, τα οποία έχουν να κάνουν με τη "θωράκισή" του εντός του σπιτιού του ...Του σπιτιού, το οποίο θεωρείται ασφαλές, εφόσον υπάρχει ένα μεγάλο πλήθος υπηρετών, που θεωρητικά λειτουργούν υπέρ της ασφάλειάς του.
Αυτό λοιπόν το υποψήφιο θύμα, έχοντας υπόψη του τους κινδύνους που το απειλούν, λειτουργεί με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Κάθε βράδυ —και πριν πάει για ύπνο— μοιράζει ρόλους και αρμοδιότητες για τη νυχτερινή "βάρδια" ασφαλείας και κατόπιν αποσύρεται ...Αποσύρεται στα ενδότερα, εντελώς ανυποψίαστο, εφόσον θεωρεί ότι ο κίνδυνος από τους εχθρούς του είναι μεν δεδομένος, αλλά ότι μπορεί να εμπιστεύεται τους "δικούς" του ανθρώπους. Τους "υπηρέτες" του, οι οποίοι θα σφραγίσουν τις πόρτες, για να μην μπει κανένας και τον επικεφαλής "μπάτλερ", ο οποίος θα κάθεται "ξάγρυπνος" όλη τη νύχτα για να τον φυλάει ...Τον θεωρητικά πιστό "μπάτλερ", ο οποίος είναι ο υπεύθυνος ασφαλείας και βέβαια οπλισμένος ...Τον "μπάτλερ", τον οποίο ο ίδιος με την "ψήφο" της εμπιστοσύνης του επιλέγει για ν' αναλάβει την ευθύνη της ασφάλειάς του.
Αν σε αυτό το κινηματογραφικό σενάριο κάνουμε μια δική μας προσαρμογή στη διανομή των ρόλων, "βλέπουμε" μια ρεαλιστική εικόνα της σημερινής πολιτικής πραγματικότητας. Αν στη θέση του υποψήφιου θύματος βάλουμε τον ελληνικό λαό, στη θέση του "Μπάτλερ" τον Πρωθυπουργό και στη θέση των "υπηρετών" τους πολιτικούς και υπηρεσιακούς παράγοντες, βλέπουμε το "εσωτερικό" του ελληνικού συστήματος. Αν απέναντι από αυτούς —και στη θέση των εχθρών— βάλουμε τους ιμπεριαλιστές, τους τοκογλύφους και τους λοιπούς "δανειστές", τότε αποκτάμε μια πολύ ακριβή εικόνα της κατάστασης.
Όταν λοιπόν βλέπουμε στις τηλεοράσεις μας τους λεγόμενους "Τροϊκανούς" να περιφέρονται στην Αθήνα, αντιλαμβανόμαστε ότι οι εχθροί έχουν ήδη "μπει" μέσα στο "σπίτι" του θύματος. Περιφέρονται μέσα σ' αυτό και συνεργάζονται με τους προδότες ...Με τους προδότες, που, με πρώτον τον Πρωθυπουργό και την κυβέρνησή του, είναι κάποιοι διεφθαρμένοι κρατικοί λειτουργοί και υπάλληλοι. Με βάση δηλαδή το σενάριό μας, οι εισβολείς συνεργάζονται όχι μόνον με τους "υπηρέτες", οι οποίοι θα έπρεπε να κρατάνε ερμητικά κλειστές τις "πόρτες", αλλά και με τον επικεφαλής της "βάρδιας" και τον κατά τον νόμο υπεύθυνο ασφαλείας, που είναι ο "Μπάτλερ".
Πώς όμως μπήκαν οι "Τροϊκανοί" μέσα στην πατρίδα μας; Γιατί μπήκαν τώρα και όχι πριν από τριάντα ή πενήντα χρόνια, αν σκεφτεί κάποιος ότι η Ελλάδα πάντα ήταν "ευάλωτη" σε ξένες επεμβάσεις; Γιατί θέλησαν να μπουν τώρα; Γιατί θέλουν να "εκτελέσουν" τον ελληνικό λαό στον "ύπνο" και δεν τον εκτελούσαν μέχρι τώρα;
Όλα αυτά αποκαλύπτουν μια αλλαγή ...Μια τεράστια αλλαγή. Είναι προφανές ότι άλλαξαν οι απαιτήσεις των αφεντικών, γιατί άλλαξαν οι ανάγκες του ιμπεριαλισμού. Στην πραγματικότητα άλλαξαν τα ίδια τα αφεντικά του. Ενώ αρχικά τα αφεντικά ήταν οι Αμερικανοί και οι επιλογές τους γίνονταν με γεωπολιτικά κριτήρια, ξαφνικά αφεντικά έγιναν οι Εβραίοι και οι επιλογές τους γίνονταν με χρηματοοικονομικά κριτήρια. Ενώ μέχρι αυτήν την αλλαγή τα αφεντικά ζητούσαν από τους προδότες να τους εξυπηρετήσουν με βάση κάποια στάνταρ κριτήρια, ξαφνικά αυτά άλλαξαν.
Αν μέχρι τότε, δηλαδή, τα συμφέροντα των αφεντικών απαιτούσαν από τους προδότες μια στρατιωτική βάση, μια ψήφο στον ΟΗΕ ή μια συμμαχία, για να ενισχύσουν τις θέσεις τους, αυτό πλέον δεν ίσχυε. Τα νέα αφεντικά δεν ήταν κοινοί στρατοκράτες ιμπεριαλιστές, αλλά τοκογλύφοι ιμπεριαλιστές. Για να ενισχυθούν, απαιτούσαν από τις προδοτικές ηγεσίες να συνάψουν νέα δάνεια ...Να διοργανώσουν πολυτελείς Ολυμπιακούς Αγώνες, για έχουν ανάγκη νέα "πολυτελή" δάνεια ...Να "ανακαλύψουν" νέες μεγάλες δημόσιες ανάγκες σε τεχνολογία, για να έχουν ανάγκη νέα κρατικά δάνεια ...Να "οραματιστούν" μεγάλα δημόσια έργα, για να έχουν ανάγκη ακόμα πιο πολλά δάνεια.
Τα νέα αφεντικά του ιμπεριαλισμού δεν τα ενδιέφεραν ούτε τα ψηφίσματα στον ΟΗΕ ούτε οι στρατιωτικές βάσεις ...Τοκογλύφοι ήταν και όχι στρατηγοί ...Χρήματα ήθελαν να δίνουν, για να δημιουργούν χρέη, τα οποία θα "έδεναν" τα θύματά τους στην "παγίδα" τους ...Χρήματα, τα οποία σε κάποια στιγμή θα τους επέτρεπαν ν' αποκτήσουν όχι απλές στρατιωτικές βάσεις, αλλά τις ίδιες τις χώρες. Γι' αυτόν τον λόγο ήθελαν να "μπουν" μέσα στα κράτη με ύπουλο τρόπο. Δεν θα έσπαζαν τις "πόρτες", ως νέοι κατακτητές. Θα έμπαιναν ως κλέφτες νύχτα με τη βοήθεια προδοτών ...Των ίδιων προδοτών, οι οποίοι πάντα υπήρχαν μέσα στην Ελλάδα ...Των προδοτών, τους οποίους ήδη γνώριζαν από τις προηγούμενες συνεργασίες τους. Τα νέα αφεντικά, δηλαδή, δεν είχαν λόγους να κάνουν νέες επενδύσεις. Δεν χρειαζόταν να δημιουργήσουν νέους προδότες και να πάρουν την εξουσία από τους παλιούς.
...Το ίδιο προσωπικό θα χρησιμοποιούσαν ...Το ίδιο πολιτικό προσωπικό από τον ίδιο δικομματισμό της ίδιας άθλιας και προδοτικής μεταπολίτευσης ...Το "παραμύθι" απλά θα άλλαζε. Όπως κάποτε αποκτούσαν τις στρατιωτικές βάσεις από τους ίδιους ανθρώπους, οι οποίοι φώναζαν στα μπαλκόνια "...έξω οι βάσεις του θανάτου" και "...φονιάδες των λαών Αμερικάνοι", έτσι θα γινόταν και τώρα. Αυτοί, οι οποίοι θα "έδεναν" την Ελλάδα σε θανατηφόρα χρέη, θα ήταν εκείνοι, οι οποίοι θα φώναζαν στα μπαλκόνια "...για μια ισχυρή Ελλάδα με μια καταπληκτική οικονομία". Το ίδιο "έργο" ...με τους ίδιους "πρωταγωνιστές" ...αλλά διαφορετικούς "διάλογους".
Η μεταπολίτευση, δηλαδή, παρ' όλο που είναι συνεχής, δεν είναι ενιαία. Ενώ τα πρόσωπα, τα οποία πρωταγωνιστούν σ' αυτήν είναι τα ίδια και κάνουν τις ίδιες προδοσίες, έχουν αλλάξει το ρεπερτόριό τους. Η αλλαγή αυτή έγινε το 1989. Το περίφημο "βρόμικο" '89, το οποίο όλοι καταγγέλλουν, αλλά κανείς δεν γνωρίζει πραγματικά πόσο "βρόμικο" ήταν. Τότε άλλαξαν τα αφεντικά και άλλαξαν και οι απαιτήσεις από τους "Μπάτλερ" ...Τους "Μπάτλερ", που τους πρόσφερε με την ίδια πιστότητα ο δικομματισμός. Οι εντολές ήταν πλέον νέες και απόλυτα σαφείς: ..."Με κρυφό τρόπο ανοίξτε τα "παράθυρα" να μπούμε, ώστε σε κάποια στιγμή να "εκτελέσουμε" τον αφελή που κοιμάται" ...Να τον "εκτελέσουμε", για να του πάρουμε το "σπίτι" ...και στην προκειμένη περίπτωση την πατρίδα.
Ο πρώτος "Μπάτλερ", που έτρεξε να τους εξυπηρετήσει, ήταν ο Μητσοτάκης. Αυτός πρώτος άνοιξε τις "πόρτες" και τα "παράθυρα", για να ακυρωθούν όλες οι άμυνες του ελληνικού "οίκου". Αν όμως ο Μητσοτάκης ήταν αυτός, ο οποίος πρώτος άνοιξε τις "πόρτες", τότε ο πιο αποτελεσματικός"Μπάτλερ", με τον οποίο συνεργάστηκαν οι εισβολείς, ήταν ο Σημίτης. Ο Σημίτης ήταν αυτός, ο οποίος έδωσε στην κυριολεξία "γη και ύδωρ" στους κατακτητές. Τους παρέδωσε ακόμα και τον έλεγχο των οικονομικών υπηρεσιών, για να μην "χρονοτριβούν" με τους διεφθαρμένους υπαλλήλους. Γιατί να καθυστερούν με χρονοβόρες συνεννοήσεις, όταν θα μπορούσαν να τα κάνουν όλα μόνοι τους;
Μιλάμε για πρωτοφανή πράγματα. Ούτε οι Ινδιάνοι των ΗΠΑ δεν είχαν παραδοθεί σε τέτοιο απόλυτο βαθμό ...ακόμα και μετά την ήττα τους. Ακόμα και οι Ινδιάνοι μόνοι τους αποφάσισαν πόσες κάσες Ουίσκι θα αγόραζαν με δανεικά. Στην Ελλάδα του Σημίτη ούτε καν αυτό συνέβαινε. Ακόμα και για τις αγορές μας αποφάσιζαν οι ίδιοι οι δανειστές μας. Οι ίδιοι άνθρωποι, οι οποίοι αποφάσιζαν για τις δανειακές μας ανάγκες, ήταν αυτοί που μας δάνειζαν. Η ίδια Goldman Sachs, η οποία μάς δάνειζε, ήταν αυτή που αποφάσιζε τι δάνεια "χρειαζόμασταν". Η ίδια Goldman Sachs, η οποία έλεγχε τα τραπεζικά μας στοιχεία, ήταν η ίδια που τα "μαγείρευε". Αυτό ήταν το έργο του Σημίτη ...Το μέγα "ερπετό", που έδωσε νέα διάσταση στην έννοια του "Εφιάλτη". Το ίδιο συνεργάσιμος —και χρησιμοποιώντας τους ίδιους ακριβώς ανθρώπους— ήταν και ο γνωστός "Τυρόπιτας" ...Ο τουρίστας της Ραφήνας. Αυτός, που μάλλον "βαριόταν" να κλείσει τις "πόρτες", αλλά και ν' αντισταθεί στους εισβολείς.
Αυτών των "Μπάτλερ" η προδοσία είναι η αιτία της σημερινής αθλιότητας που ζούμε. Αυτών η προδοσία έβαλε όλους τους εχθρούς στο "σπίτι" μας την ώρα που εμείς "κοιμόμασταν", νομίζοντας ότι έχουμε κυβερνήσεις και πατριώτες Πρωθυπουργούς. Ο καθένας από αυτούς στη "βάρδια" του όχι μόνον δεν έλεγξε το "προσωπικό", όταν υποτίθεται έκανε το καθήκον του για την άμυνα της χώρας, αλλά το ενθάρρυνε να βοηθάει τους εισβολείς στη νυχτερινή τους "αποστολή" ...Οι εισβολείς, οι οποίοι σήμερα —ως "Τροϊκανοί"— ήρθαν για να μας "βοηθήσουν".
Γιατί έχουμε "ανάγκη" τη βοήθειά τους; Γιατί είχαμε πολλά χρέη και κινδυνεύαμε να μην βρίσκουμε δανειστές. Γιατί είχαμε πολλά χρέη; Γιατί αυτά είχαν αποφασίσει να μας "φορτώσουν" αυτοί, οι οποίοι μας δάνειζαν.
Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι, αν υπάρχει προδοσία του πολιτικού αλλά και του υπηρεσιακού "προσωπικού", αυτήν την προδοσία την αναζητούμε στα χρέη ...Την αναζητούμε στη δημιουργία αυτών χρεών και στο τέλος την αναζητούμε στην κρίση δανεισμού, η οποία άνοιξε την "εξώπορτα", για να μπουν οι δανειστές και επισήμως στην πατρίδα μας σχεδόν σαν "συνιδιοκτήτες" της. Υπάρχει δηλαδή μια διαρκώς εξελισσόμενη κατάσταση, που οδηγεί σε μια "κορύφωση" ...Μια "κορύφωση", η οποία δίνει το άλλοθι στους τελευταίους προδότες αρχικά ν' ανοίξουν τις πόρτες στους εχθρούς και στη συνέχεια να μας εκτελέσουν στον ύπνο μας.
Αντιλαμβανόμαστε —με λίγα λόγια— ότι οι άνθρωποι, οι οποίοι συνέπραξαν με τους εχθρούς, για να δημιουργηθεί το τεράστιο χρέος, είναι οι ίδιοι που μας οδήγησαν στην επείγουσα κρίση δανεισμού, η οποία έβαλε τους δανειστές μέσα στο σπίτι μας. Μιλάμε για οργανωμένη συνωμοσία ...Συνωμοσία, η οποία δρομολογήθηκε από τους ίδιους τους δανειστές. Τα χρέη στην Ελλάδα τα φόρτωσαν οι ίδιοι οι δανειστές χάρη στους διεφθαρμένους "Μπάτλερ" ...Στους "Μπάτλερ", οι οποίοι όχι μόνον δεν έλεγξαν τη διαφθορά του "προσωπικού", όπως είναι το καθήκον τους, αλλά που πολλές φορές οι ίδιοι την ενθάρρυναν. Τι άλλο εκτός από ενθάρρυνση είναι ο νόμος περί υποβάθμισης σε πλημμέλημα του εγκλήματος της απιστίας προς την υπηρεσία; Τι άλλο εκτός από ενθάρρυνση της διαφθοράς είναι ο νόμος περί ευθύνης υπουργών; Ο πρώτος νόμος ενθαρρύνει το υπηρεσιακό προσωπικό να διαφθείρεται και ο δεύτερος ενθαρρύνει το πολιτικό προσωπικό να κάνει το ίδιο.
Όλα αυτά ήταν "έξωθεν" επιβεβλημένα. Όλα αυτά ήταν έργα των "Μπάτλερ" της μεταπολίτευσης. Τα απαιτούσαν οι σημερινοί δανειστές μας, προκειμένου να δημιουργήσουμε ένα πολυδάπανο και διεφθαρμένο κράτος, το οποίο θα είχε ανάγκη τα χρήματά τους. Γιατί το έκαναν αυτό; Γιατί δανείζουν οι τοκογλύφοι χρήματα στους αφελείς με τις μεγάλες περιουσίες; Για να τους πάρουν τις περιουσίες. Αυτό έκαναν και οι σημερινοί "δανειστές" μας. Έχοντας ως στόχο την αμύθητης αξίας δημόσια ελληνική περιουσία, φόρτωναν το ίδιο το κράτος με χρέη, ώστε να αναγκάσουν τον λαό να ξεπουλήσει την περιουσία του για να το σώσει.
Το φόρτωναν με πολύ εύκολο τρόπο, εφόσον είχαν να κάνουν με προδότες ...Προδότες, οι οποίοι δεν θα δίσταζαν μπροστά σε τίποτε ...Προδότες, οι οποίοι, με την εξουσία που τους παρείχε το Σύνταγμα και οι νόμοι, θα εξουδετέρωναν όχι μόνον την αντίδραση του λαού αλλά και όλες τις ασφαλιστικές δικλείδες του κρατικού συστήματος ...Προδότες, οι οποίοι όχι μόνον θα υπερδανείζονταν, για να πάρουν τις υπερπρομήθειές τους, αλλά θα φρόντιζαν να διαιωνίζεται αυτή η δυνατότητά τους ...Προδότες, οι οποίοι θα έκλειναν τον "συναγερμό", όταν φυσιολογικά θα έπρεπε αυτός να "χτυπάει" με την υπερφόρτωση. Αυτοί οι προδότες έφερναν την Goldman Sachs, προκειμένου να κρύβουν τα χρέη και να μην επιτρέπουν στον λαό να ενημερωθεί εγκαίρως για το πρόβλημα. Έχοντας όλοι αυτοί την πολυτέλεια να μην απειλούνται από τον "συναγερμό", φόρτωσαν το κράτος με τεράστια χρέη.
Ως γνήσιοι συνωμότες, το φόρτωσαν με τρόπο εκείνον, που από τη μία να τους προσφέρει άλλοθι και από την άλλη να τους εξασφαλίζει συνενόχους. Τα κρατικά χρέη στην Ελλάδα έγιναν με τον τρόπο που επιτρέπει σε κάποιους να "φορτώνουν" ευθύνες στον λαό ...Με τρόπο που το "...μαζί τα φάγαμε" να μοιάζει λογικό.
Κάτι ανάλογο έγινε σε ολόκληρο τον κόσμο και η Ελλάδα δεν θα μπορούσε να έχει διαφορετική μοίρα. Σε έναν κόσμο καταχρεωμένο δεν θα μπορούσε η Ελλάδα να διαφύγει από το δυσβάσταχτο χρέος. Πιο συγκεκριμένα, στην Ελλάδα η ανάπτυξη αυτού του χρέους στηρίχθηκε πάνω σε ένα "τρίπτυχο" δραστηριοτήτων. Το "τρίπτυχο" Ολυμπιακοί Αγώνες, προμήθειες εξοπλισμών και δημόσια έργα ...και βέβαια στεγαστικά δάνεια.
Λίγο να το ψάξει κάποιος, θα δει ότι πίσω από όλα αυτά τα ελληνικά "οράματα" για προβολή και ανάπτυξη του ελληνισμού κρύβονται οι εχθροί του. Λίγο να το ψάξει κανείς, θα δει ότι πίσω από αυτά τα πολυδάπανα και σπάταλα "όνειρα" κρύβονται αυτοί, οι οποίοι τα χρηματοδότησαν. Αυτοί, δηλαδή, οι οποίοι σήμερα μάς κατηγορούν σαν άχρηστους, σπάταλους κι απατεώνες, ήταν αυτοί οι οποίοι μας πήραν από το "χέρι" σαν άχρηστους, για να σπαταλάμε, γνωρίζοντας ότι θα γίνουμε "απατεώνες", εξαιτίας της αδυναμίας ν' αποπληρώσουμε τις δικές τους αθλιότητες. Οι σημερινοί "τίμιοι" δανειστές μας ήταν οι άτιμοι τοκογλύφοι. Αυτοί, οι οποίοι σήμερα διαμαρτύρονται για τις παρανομίες των Ελλήνων, ήταν εκείνοι οι οποίοι παρανομούσαν εις βάρος τους επί δεκαετίες ολόκληρες.
Αυτή είναι η ειρωνεία και το τραγικό της όλης υπόθεσης. Οι σημερινοί θιασώτες της νομιμότητας και της χρηστής διαχείρισης είναι αυτοί, οι οποίοι διέφθειραν τους πάντες στην Ελλάδα. Αυτοί, οι οποίοι μας στέλνουν "μηνύματα" με τα εξώφυλλα της Bild, ήταν αυτοί οι οποόι μας παγίδευσαν. Οι "αδιάφθοροι" και "τίμιοι" Ευρωπαίοι —με πρωτοστάτες τους Ούννους του Ρήνου— ήταν αυτοί, οι οποίοι αμόλησαν τους διάφορους Χριστοφοράκους, Μπόμπολες, Κοκκάληδες να διαφθείρουν τους πάντες και να "φορτώσουν" τους Έλληνες με χρέη εκατοντάδων δισεκατομμυρίων.
...Χρέη άδικα και παράνομα, εφόσον τους φόρτωναν εν αγνοία τους τα άχρηστα, τα περιττά και τα πανάκριβα. Χρέη, όμως, τα οποία είναι εύκολα στην αντίληψη της ανάπτυξής τους. Ό,τι ισχύει για μια απλή οικιακή οικονομία, ισχύει και για την κλίματα του κράτους. Όταν ως ιδιώτης αγοράζεις έπιπλα ή χτίζεις κάτι, ευνόητο είναι πως, όταν δεν διαθέτεις τα απαραίτητα χρήματα, δημιουργείς χρέη. Αυτό έκανε το ελληνικό κράτος υπό τις πληρωμένες εντολές των δανειστών και αυτό είναι που μας φόρτωσε χρέη. Όμως, γι' αυτά τα χρέη ο ελληνικός λαός απέκτησε κάποια υλικά αγαθά, κάποιες υποδομές ή τουλάχιστον έκανε κάποιες δραστηριότητες παγκόσμιας εμβέλειας.
Υπάρχουν όμως χρέη, τα οποία δημιουργήθηκαν, χωρίς να υπάρχουν ούτε καν αυτά τα στοιχειώδη κέρδη. Χρέη, τα οποία φορτώθηκαν στο ελληνικό κράτος και δεν του άφησαν τίποτε ως "προίκα". Χρήματα, τα οποία πέρασαν από "πάνω" του και δεν το "ακούμπησαν" ...Που δεν άφησαν ούτε έναν δρόμο ούτε έναν ασύρματο ούτε ένα γήπεδο ως αντισταθμιστικό όφελος. Σε τι είδους χρέη αναφερόμαστε; Αναφερόμαστε στα Στεγαστικά Δάνεια. Γιατί; Γιατί εκεί βρίσκεται η μεγαλύτερη ίσως απάτη, που οδήγησε στην έκρηξη του χρέους ...Μεγαλύτερη απάτη, όχι μόνον γιατί προκάλεσε το μεγαλύτερο μέρος του κρατικού χρέους, αλλά επειδή "φόρτωσε" στο κράτος χρέη με χρήματα τα οποία απλά δεν το "ακούμπησαν".
Πώς γίνεται αυτό; Με πολύ απλό τρόπο ...Προδότες χρειάζεται και τίποτε άλλο. Έχοντας οι τοκογλύφοι διεισδύσει στις ελληνικές κυβερνήσεις, έκαναν ένα πολύ απλό πράγμα. Επέβαλαν την οικονομική πολιτική και την κατεύθυναν εκεί όπου τους βόλευε. Δημιούργησαν επιθετική "αγορά" εκεί όπου δεν συνέφερε τον ελληνικό λαό να δημιουργηθεί τέτοια. Δημιούργησαν "αγορά" στη θεμελιώδη κοινωνική ανάγκη της στέγασης. Μέσα σε ένα πλαίσιο ασυδοσίας —και χωρίς να υφίστανται κανέναν έλεγχο— "φούσκωναν" την αγορά κατοικίας και μας κατέστρεψαν. Τι έκαναν; Έδιναν διαρκώς αυξήσεις στους δημοσίους υπαλλήλους, κατευθύνοντάς τους προς τις τράπεζες για δάνεια. Όσο μεγαλύτερες αυξήσεις τους έδιναν, τόσο μεγαλύτερα δάνεια έπαιρναν.
Αυτό ήταν το κόλπο. Με "δανεικά φούσκωναν" μια "φούσκα", η οποία δεν έπρεπε καν να υπάρχει. Το κράτος δανειζόταν από τους τοκογλύφους, για να δίνει αναίτιες αυξήσεις στους υπαλλήλους και αυτοί κατ’ ευθείαν δανείζονταν από τις τράπεζες μεγάλα ποσά, για να πληρώσουν πανάκριβα σπίτια. Κάθε φορά που έπαιρναν νέες αυξήσεις, δεν αύξαναν τον πλούτο τους ή την περιουσία τους με νέα αποκτήματα, αλλά αύξαναν την τιμή του ενός και μοναδικού αποκτήματος, που ήταν το σπίτι τους. Οι ίδιοι τοκογλύφοι, οι οποίοι δάνειζαν το κράτος για να δίνει αυξήσεις, ήταν οι ίδιοι που δάνειζαν τις τράπεζες για να δανείζουν τους υπαλλήλους ...Γιάννης κερνά και Γιάννης πίνει, δηλαδή.
Κατάλαβε ο αναγνώστης το κόλπο; Οι Έλληνες εξακολουθούσαν ν' αγοράζουν τα ίδια σπίτια που θ' αγόραζαν στην πατρίδα τους, αλλά, εξαιτίας των τοκογλύφων και των προδοτών, αυτά έγιναν πέντε και δέκα φορές ακριβότερα. Δανείζονταν το κράτος από το εξωτερικό και δανείζονταν και οι ίδιοι οι δημόσιοι υπάλληλοι από τις τράπεζες, για να τα κάνουν ακριβότερα. Δεν έβλεπαν τους τοκογλύφους, οι οποίοι έβαζαν το "καπέλο". Για μια εσωτερική διαδικασία ενός λαού αυξανόταν τοεξωτερικό χρέος, γιατί οι πάντες δανείζονταν από τους τοκογλύφους, για να κάνουν κάτι, το οποίο γινόταν επί αιώνες χωρίς να υπάρχει δανεισμός ...Το τέλειο "κύκλωμα" της απάτης. Μιλάμε καθαρά για απάτη, γιατί αυτό το οποίο έγινε με τα στεγαστικά δάνεια είναι παράνομο, παράλογο κι ανήθικο. Είναι σαν να σε αναγκάζει κάποιος να πληρώνεις την τράπεζα κάθε φορά που κινείσαι μέσα στο δικό σου σπίτι ...Κάθε φορά που αλλάζεις δωμάτιο ...Κάθε φορά που ανοίγεις τη βρύση ...Μέσα στο δικό σου σπίτι.
Κάνουμε ιδιαίτερη αναφορά στα στεγαστικά δάνεια, γιατί εκεί βρίσκεται το μεγάλο "μυστικό" των τοκογλύφων ...Το "μυστικό" εκείνο, που καταστρέφει κράτη και λαούς. Είναι η μεγαλύτερη απάτη, γιατί αυτή έγινε παγκοσμίως από τους τοκογλύφους. Σε ολόκληρο τον κόσμο την ίδια απάτη έκαναν. Φόρτωσαν τα κράτη με χρέη, εκμεταλλευόμενοι τη στεγαστική πολιτική τους. Φόρτωσαν τα κράτη με χρέη, εκμεταλλευόμενοι την "αναπνοή" τους. Η σημερινή παγκόσμια κρίση χρέους προέρχεται κυρίως από την παγκόσμια "φούσκα" των ακινήτων. Η "φούσκα" των ακινήτων προκάλεσε την αμερικανική κρίση και αυτή στη συνέχεια μεταφέρθηκε στην Ευρώπη ως κρίση χρέους των χωρών της Ευρωζώνης.
Η "παλινδρόμηση" αυτού του κύματος χρέους είναι αυτή, η οποία τώρα ανησυχεί τους πάντες και κυρίως τις ΗΠΑ, εφόσον απειλεί να μας "πνίξει" όλους μαζί. Γι' αυτόν τον λόγο ανησυχούν οι ΗΠΑ για τα κρατικά χρέη των ευρωπαϊκών κρατών. Φοβούνται μήπως η κρίση χρέους της Ευρώπης "επιστρέψει" την κρίση από εκεί όπου αυτή ήρθε ...Απλή "υδραυλική" είναι. Με τη "φούσκα" των ακινήτων δημιούργησαν στις ΗΠΑ τα πέτσινα "υπερκέρδη", τα οποία "ξεφόρτωναν" στην Ευρώπη σαν φτηνά δάνεια. Για να εξασφαλίσουν αυτά τα φτηνά δάνεια "απορροφητικότητα", έβαλαν τις διεφθαρμένες ευρωπαϊκές εξουσίες να τα διοχετεύουν στην εγκληματική στεγαστική πολιτική. Για να απορροφηθούν δηλαδή τα αμερικανικά "πέτσινα" χρήματα, δημιουργούσαν στην Ευρώπη τεχνητές ανάγκες δανεισμού ακόμα κι εκεί όπου μέχρι τότε δεν υπήρχαν.
Τα "πέτσινα" κέρδη από τη στεγαστική "φούσκα" των ΗΠΑ με αυτόν τον τρόπο "πέρασαν" στην Ευρώπη ...Την "πλημμύρισαν" και την "έπνιξαν". Γι' αυτόν τον λόγο η ίδια Goldman Sachs, η οποία θησαύριζε από την αγορά ακινήτων στις ΗΠΑ, ήταν εκείνη η οποία ως "σύμβουλος" των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων μεριμνούσε για την ευρωπαϊκή "απορροφητικότητα". Μεγιστοποιούσε αυτήν την "απορροφητικότητα" με τα swaps ...και μάλιστα με αμοιβή. Οι Αμερικανοί "ξεφορτώθηκαν" αυτά τα "τοξικά" κέρδη και τα τακτοποίησαν λογιστικά, εφόσον βρήκαν αφελείς να τα απορροφούν. Έβαλαν τα "σκουπίδια" τους κάτω από το ευρωπαϊκό "χαλί" και ξεφορτώθηκαν το πρόβλημα ...Αν όχι για πάντα, τουλάχιστον για ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα.
Όταν το πρόβλημα άρχισε πλέον να πνίγει την Ευρώπη, μια ανάλογη τακτοποίηση έκαναν και οι Ευρωπαίοι. Δεν θα μπορούσαν να κάνουν κάτι διαφορετικό, εφόσον είχαν τους ίδιους συμβούλους. Ήταν θέμα χρόνου ν' αναγκαστούν να τα τακτοποιήσουν. Γιατί; Γιατί, βαθαίνοντας η ύφεση στην Ευρώπη, προκαλούσε ανεργία και αυτή η ανεργία έκανε αυτά τα δάνεια επισφαλή. Για να μην σκάσει η "φούσκα" των ευρωπαϊκών τραπεζών και γυρίσει το πρόβλημα στις ΗΠΑ, έβαλαν τα ίδια τα κράτη να "καταπιούν" το πρόβλημα. Τα δάνεια, τα οποία θα "ξερνούσε" πλέον ο ιδιωτικός τομέας, λόγω αδυναμίας αποπληρωμής τους, τα ανέλαβαν τα ίδια τα κράτη.
Γι' αυτόν τον λόγο μιλάμε για την ίδια πρακτική. Τα αμερικανικά "σκουπίδια", τα οποία αρχικά κρύφτηκαν κάτω από το ευρωπαϊκό "χαλί" της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας, χωρίστηκαν και μπήκαν ξεχωριστά κάτω από κάθε κρατικό "χαλί". Τα ιδιωτικά χρέη των εκατομμυρίων Ευρωπαίων ιδιωτών, τα οποία θα δημιουργούσαν χρέη των ευρωπαϊκών τραπεζών απέναντι στους Αμερικανούς δανειστές τους, έγιναν κρατικά χρέη. Τώρα φοβούνται ότι η κρίση αυτών των χρεών θα τους "τινάξει" στον "αέρα". Φοβούνται ότι το πρώτο κράτος που θα "χρεοκοπήσει", θα προκαλέσει το φαινόμενο του ντόμινο και το πρόβλημα θα γυρίσει πίσω και θα ξαναπεράσει τον Ατλαντικό ...Φοβούνται το πρώτο εθνικό "χαλί", το οποίο θα ανοίξει και θα σκορπίσει τα "σκουπίδια" στο παγκόσμιο "σαλόνι".
Αυτό είναι το φαινόμενο της "παλινδρόμισης" και αυτός είναι ο εφιάλτης των τοκογλύφων. Τα "πέτσινα" ευρωπαϊκά κρατικά χρέη, τα οποία προέκυψαν από τα "πέτσινα" κέρδη της αμερικανικής "φούσκας" των ακινήτων, θα επιστρέψουν από εκεί που ήρθαν και θα πάνε κατευθείαν στο "εργοστάσιο" των "πέτσινων" κερδών, που είναι η FED ...Η FED, η οποία ξεκίνησε αυτόν τον παγκόσμιο πόλεμο υπό την ηγεσία του αθλίου Γκρίνσπαν.
Ο αναγνώστης μπορεί τώρα να καταλάβει τον λόγο που κάνουμε αναφορά σε αλλαγή της ηγεσίας του ιμπεριαλισμού. Τον λόγο που θεωρούμε ότι η αλλαγή του νέου σχεδιασμού ξεκίνησε το 1989.Τον λόγο που και στην Ελλάδα διαχωρίζουμε τη μεταπολίτευση σε δύο περιόδους.
Τότε άλλαξαν τα αφεντικά του κόσμου. Οι Αμερικανοί υποχώρησαν και κυρίαρχοι έγιναν οι Εβραίοι. Ήταν η εποχή που κατέρρεε το Ανατολικό Μπλοκ και έπεφτε το τείχος του Βερολίνου. Σε έναν κόσμο όπου τα αμερικανικά πυρηνικά όπλα έπαυαν να έχουν ισχύ, ανέτειλε ένας κόσμος, ο οποίος αντίστοιχη ισχύ θα είχε το "πυρηνικό" χρήμα. Τότε ήταν που η εβραϊκή FED έκανε την επίθεσή της στον κόσμο ...Όταν άλλαξε την πολιτική της στα δάνεια και πυροδότησε τη μεγάλη "έκρηξη". Σε αυτήν την περίοδο καταστράφηκαν όλες οι άμυνες των κρατών και προκλήθηκαν όλες οι "φούσκες" ...Οι "φούσκες", οι οποίες συνέφεραν τους τοκογλύφους που κρύβονταν πίσω από τον Γκρίνσπαν ...Τον Γκρίνσπαν, ο οποίος προκάλεσε το "τσουνάμι" του χρήματος, το οποίο τώρα, υποχωρώντας, αφήνει πίσω του κατεστραμμένες οικονομίες και άπειρα χρέη.
Αυτό το "τσουνάμι" δημιούργησε όλων των ειδών τις "φούσκες". Όταν μιλάμε για είδη "φουσκών" χρησιμοποιούμε πληθυντικό αριθμό, γιατί "φούσκα" δεν ήταν μόνον αυτή των "ακινήτων". Παντού προκάλεσαν οι τοκογλύφοι αυτό το φαινόμενο, για να βρίσκουν βλάκες ιδιώτες να τους δανείζουν τα χρήματά τους και άρα να τους φορτώνουν χρέη. Θα φορτώνονταν οι ιδιώτες με τέτοια χρέη μέχρις εσχάτων και όταν πια θα έφταναν αυτά τα "έσχατα", οι ίδιοι τοκογλύφοι —και με άλλοθι τη "σωτηρία" της οικονομίας— θα τα μετέτρεπαν σε κρατικά χρέη. Τα ιδιωτικά χρέη των αφελών θα μετατρέπονταν σε κρατικά χρέη, για να "σωθούν" οι ιδιωτικές τράπεζες και κατ’ επέκταση οι λαοί ...Οι φονιάδες των λαών θα γίνονταν και σωτήρες τους. Αυτοί οι τοκογλύφοι κρύβονται πίσω από όλες τις "φούσκες" ..."Φούσκες" μεγάλες και μικρές ..."Φούσκες" γνωστές και άγνωστες.
Απλά η "φούσκα" των ακινήτων είναι η πιο γνωστή. Είναι η "φούσκα" όπου οι πολίτες αγόραζαν τα ίδια σπίτια με πολλαπλάσια χρήματα, τα οποία έπαιρναν δανεικά από τους ίδιους τοκογλύφους. Οι τράπεζες των τοκογλύφων, για να δικαιολογήσουν και να δρομολογήσουν αυτήν τη δραστηριότητα, δημιούργησαν τον "μύθο" των "καλών" και των "κακών" περιοχών. Μόνοι τους "ανέβαζαν" και "κατέβαζαν" περιοχές, για να γίνεται παιχνίδι. Το ίδιο έκαναν σε όλους τους τομείς και από αυτό καταλαβαίνεις την "παρουσία" τους. Παντού έκαναν το ίδιο κόλπο. Όπου το "καλό" γίνεταιταχύτατα "ακριβό” —και για λόγους οι οποίοι δεν υπήρχαν ποτέ πριν στο παρελθόν—, πίσω του κρύβονται οι τοκογλύφοι.
Οι ίδιοι τοκογλύφοι, οι οποίοι κρύβονταν πίσω από τις τράπεζες που δημιούργησαν τη στεγαστική "φούσκα", ήταν αυτοί οι οποίοι κρύβονταν πίσω από τις ασφαλιστικές εταιρείες και δημιούργησαν την επίσης τεράστια "φούσκα" της υγείας ...Τη "φούσκα" εκείνη, όπου ανάγκαζαν τους πολίτες να πληρώνουν τις ίδιες υπηρεσίες υγείας με πολλαπλάσια χρήματα, τα οποία έπαιρναν από τους ίδιους τοκογλύφους. Οι ασφαλιστικές εταιρείες των τοκογλύφων κατέστρεψαν όλα τα εθνικά συστήματα υγείας και οι ίδιες είναι που στο όνομα της ποιότητας διέσπασαν τον ιατρικό κόσμο και τον διέφθειραν μέχρις εσχάτων. Αυτοί ήταν που χώρισαν τα νοσοκομεία σε "καλά" --και άρα "ακριβά"— και τους γιατρούς σε "καλούς" —και άρα "ακριβούς"—. Πλήρωναν επιδεικτικά οι ασφαλιστικές εταιρείες πανάκριβα νοσήλια, για να παγιώσουν την άποψη που θα καλούνταν να χρηματοδοτήσουν στη συνέχεια οι βλάκες και οι αφελείς.
Ανάλογη ήταν η "φούσκα" και στην εκπαίδευση. Οι πολίτες και πάλι για την ίδια εκπαίδευση αναγκάζονταν να πληρώνουν πολλαπλάσια χρήματα, τα οποία έπαιρναν από τους ίδιους τοκογλύφους. Και πάλι το ίδιο κόλπο. Οι τοκογλύφοι χώριζαν τα "καλά" και άρα ακριβά" πανεπιστήμια από τα "κακά" και άρα "φτηνά". Αυτοί διαχώριζαν τα "καλά" πτυχία από τα "κακά" πτυχία. Γιατί; Για να έχουν τη δυνατότητα να παραμυθιάζουν τους αφελείς, οι οποίοι δανείζονταν πολλά, για να πάρουν "καλά" πτυχία και όχι "κακά", που ήταν φτηνά. Τόνοι χρημάτων επενδύθηκαν στην ανθρώπινη βλακεία και την ανασφάλεια.
Όλα αυτά τώρα τρομοκρατούν το σύστημα, γιατί μπορούν να "σκάσουν" ανά πάσα στιγμή. Αναγκαστικά θα "σκάσουν" γιατί οι πολίτες, είτε βλέπουν την αλήθεια είτε όχι, εγκαταλείπουν τις "φούσκες", εφόσον δεν μπορούν πλέον να τις χρηματοδοτήσουν. Δεν μπορούν πλέον μέσω ενός νέου δανείου να πάνε σε ακόμα "καλύτερη" γειτονιά, γιατί δεν μπορούν να ξεπληρώσουν το δάνειο για το σπίτι όπου ήδη κατοικούν. Δεν μπορούν να πληρώσουν νέες ακόμα μεγαλύτερες εισφορές για νέα και "καλύτερα" ασφαλιστικά προγράμματα, γιατί δεν μπορούν να πληρώσουν τις εισφορές για τα προγράμματα που ήδη απολαμβάνουν. Τα παιδιά τους δεν μπορούν πλέον να βρουν δουλειά με τα "καλά" πτυχία, πόσο μάλλον να λειτουργήσουν σαν πρότυπα για τα επόμενα.
Γιατί αναφερόμαστε σε όλα αυτά; Γιατί αυτά συμβαίνουν εν έτη 2011. Όλα αυτά τα γνώριζαν αυτοί οι οποίοι τα μεθόδευσαν. Γνώριζαν ότι θα έρθει η στιγμή που αυτή η "φούσκα" θα "σπάσει" και θα είναι επικίνδυνη. Ποιος ήταν ο στόχος τους, όταν θεωρούμε δεδομένο ότι μόνοι τους τη "φούσκωναν" μέχρι να σκάσει; Ο στόχος τους ήταν να προλάβουν να "φάνε" τις πατρίδες των λαών πριν το "σκάσιμο". Να τους αρπάξουν τις πατρίδες με τα "πέτσινα" υπερποσά και μετά ν' αφήσουν να σκάσει η "φούσκα" ως ιδιοκτήτες πλέον. Αν άρπαζαν τις πατρίδες των λαών, θα μπορούσαν να "κουρεύουν" ή να "διαγράφουν" ό,τι θέλουν στο ποσοστό που θέλουν.
Αυτό ήταν το ζητούμενο. Μια οργανωμένη και σταδιακή "έκρηξη". Αυτοί, οι οποίοι δημιουργούσαν πάνω από κάθε κράτος μια "φούσκα" με "πέτσινα" χρήματα, να την "έσκαζαν" όταν θα την "ωρίμαζαν" και στη θέση της να εμφανιζόταν πραγματικό κεφάλαιο, που θα ήταν το κεφάλαιο του λαού-θύματος. Μία-μία θα τις "έσκαζαν" πάνω από κάθε κράτος. Με τις "φούσκες" αυτές θα άρπαζαν τα δίκτυα των υποδομών όλων των κρατών και όλων των λαών και μετά θα φέρονταν ως ιδιοκτήτες. Τα "πέτσινα" χρήματα θα γίνονταν πραγματικό κεφάλαιο και δεν θα υπήρχε κίνδυνος. Τα "πέτσινα" χρήματα θα γίνονταν δίκτυα ηλεκτρισμού, τηλεπικοινωνιών, ύδρευσης, οδικά, γέφυρες, αεροδρόμια, λιμάνια, πολιτιστικοί θησαυροί κλπ..
Αυτό, δηλαδή, που μας προτείνουν οι "καλοί" και "τίμιοι" Γερμανοί με τα σχέδια τύπου "Εύρηκα". Να τους δώσουμε όλη την εθνική δημόσια περιουσία μας και να μας "μηδενίσουν" το χρέος. Για ένα ψεύτικο και "πέτσινο" χρέος, το οποίο το δημιούργησαν οι Εβραίοι τοκογλύφοι τύπου GoldmanSachs και οι γερμανικές εταιρείες τύπου Siemens μόνοι τους, να χάσουμε ό,τι κληρονομήσαμε και ό,τι δημιουργήσαμε ως λαός μέσα στους αιώνες. Αυτός είναι ο σχεδιασμός τους για όλους τους λαούς και όχι μόνον για τους Έλληνες.
Ό,τι ανήκει στους λαούς και μπορούν να το τιμολογήσουν, θέλουν να το βάλουν στον "λογαριασμό" των χρεών και να το "καταπιούν". Θέλουν να τα αρπάξουν όλα και τα υπόλοιπα να τα "διευθετήσουν" με "κουρέματα" και τοκογλυφικές "αλχημείες". Ένα μέρος του χρέους θα διαγραφεί παντελώς και ένα άλλο θα υπάρχει μόνιμα, για να μπορούν να εκβιάζουν και να τρομοκρατούν τους λαούς ...επίσης μόνιμα. Γι' αυτόν τον λόγο χρησιμοποιούν το ΔΝΤ. Βάζουν τους λαούς να υποθηκεύουν τις πατρίδες τους για να ξεπληρωθούν οι τοκογλύφοι και μετά θα κρατήσουν για λογαριασμό τους τις κρατικές περιουσίες.
Αυτά, δηλαδή, που βλέπουμε σήμερα να συμβαίνουν, δεν είναι τυχαία. Ήταν εξ’ αρχής σχεδιασμένα να έρθουν σε αυτό το σημείο. Πού βρίσκεται το πρόβλημα; Στους χρόνους. Το "σκάσιμο" έπρεπε να γίνει οργανωμένα και με τη σωστή σειρά. Να ξεκινήσει από τους αδύναμους και να ισχυροποιεί τους δυνατούς πριν φτάσει η δική τους η σειρά. Ζητούμενο ήταν η παγκόσμια οικονομική κρίση να βρει τους ιμπεριαλιστές της τοκογλυφίας να είναι ήδη ιδιοκτήτες των πατρίδων των λαών, ώστε να μην απειλούνται. Άρα; Άρα τι αναζητούμε τώρα; Τα χρονικά τους περιθώρια.
...Τα περιθώρια εκείνα, τα οποία θα είχαν από τη στιγμή που θα ξεκινούσαν τη λεηλασία εκ του ασφαλούς μέχρι τη στιγμή που θα έπρεπε να είναι έτοιμοι οι ίδιοι ν' αντιμετωπίσουν την τελική "έκρηξη" της παγκόσμιας "φούσκας" ...Μιας παγκόσμιας "φούσκας", η οποία μόνον τότε δεν θα τους απειλούσε, αν κατάφερναν και με τα "πέτσινα" δάνειά τους αγόραζαν το πραγματικό παγκόσμιο κεφάλαιο, το οποίο ήταν ανάλογης πραγματικής αξίας. Αυτά τα περιθώρια αναζητούμε ...Τα χρονικά περιθώρια από τη στιγμή που ξεκίνησε το "τρομπάρισμα" ο Γκρίνσπαν μέχρι το τελικό μεγάλο "σκάσιμο".
Η δημιουργία δηλαδή της "φουσκωμένης" οικονομίας ήταν μεθοδολογία ιμπεριαλισμού ...Ιδιόμορφη μεθοδολογία ιμπεριαλισμού. Λίγο πιο περίπλοκη από αυτήν που κάνεις πολέμους, αλλά το ίδιο αποτελεσματική. Μεθοδολογία όμως επικίνδυνη, που πρέπει να σέβεσαι τις ιδιομορφίες της. Να τις σέβεσαι, γιατί, αν γίνει κάποιο λάθος, θα υποστείς τις συνέπειες. Τι σημαίνει αυτό; Ας φανταστεί ο αναγνώστης ένα παιχνίδι, όπου όλοι οι παίκτες κρατούν από μια "χειροβομβίδα" και αυτές οι "χειροβομβίδες" είναι συνδεδεμένες με έναν κεντρικό χρονοδιακόπτη. Έναν χρονοδιακόπτη που "τρέχει" και έχει ρυθμιστεί σε κάποια στιγμή να τις ενεργοποιήσει όλες μαζί, σκοτώνοντας τους πάντες.
Ποια είναι η ιδιομορφία του χρονοδιακόπτη, που μετατρέπει αυτήν την κατάσταση σε ένα παιχνίδι τρόμου; Κάθε φορά που "σκάει" μια χειροβομβίδα στα χέρια του κατόχου της, αυτός ο χρονοδιακόπτης "καθυστερεί", δίνοντας ανακούφιση σε όλους τους υπόλοιπους παίκτες. Όσο πιο πολλές "χειροβομβίδες" σκάνε, τόσο πιο αργά πάει. Αν προς το τέλος σκάσουν οι περισσότερες από αυτές τις χειροβομβίδες, τότε ο χρονοδιακόπτης σταματά και σώζονται όσοι απομένουν ζωντανοί ...Οι νικητές ζωντανοί. Νικητής, δηλαδή, θα είναι αυτός, ο οποίος θα έχει την τύχη ή την ικανότητα να μην σκάσει η δική του "χειροβομβίδα", όταν θα "σκάνε" αυτές των υπολοίπων.
Αυτό είναι το παιχνίδι. Κατά τη διάρκεια αυτού του παιχνιδιού ο ένας προσπαθεί να επωφεληθεί εις βάρος του άλλου. Ο ένας προσπαθεί ν' "ανατινάξει" τον άλλο. Ο ένας προσπαθεί να ενεργοποιήσει τη "χειροβομβίδα" του άλλου. Γιατί; Γιατί ο κάθε νέος "θάνατος" είναι "ανάσα" για τους υπολοίπους, εφόσον επωφελούνται από την περιουσία του. Μοιράζονται την περιουσία του και ξαναξεκινάει να "τρέχει" ο χρόνος, μέχρι να φτάσουμε στους μεγάλους νικητές, οι οποίοι θα τα πάρουν όλα.
Αυτό το παιχνίδι όμως, σε έναν κόσμο όπου υπάρχει ιμπεριαλισμός, δεν μπορεί να είναι "καθαρό". Μπορεί να "στηθεί", αν κάποιοι έχουν τη δυνατότητα να κάνουν "δολιοφθορές" στις "χειροβομβίδες" των άλλων. Όλοι πήραν από μια "χειροβομβίδα" στα χέρια τους, αλλά δεν είναι όλοι ίδιοι. Κάποιοι ισχυροί μπορούν ν' απασφαλίζουν άκαιρα τις "χειροβομβίδες" των αδυνάμων και να τους απειλούν με πρόωρο θάνατο.
Όμως, αντιλαμβανόμαστε και κάτι άλλο πολύ σημαντικό. Αντιλαμβανόμαστε ότι αυτό το παιχνίδι, όσο ασφαλές κι αν φαίνεται για τους ισχυρούς, δεν παύει να είναι επικίνδυνο. Είναι ασφαλές μόνον όταν ελέγχεις τους χρόνους. Μόνον αν δεν παρασύρεσαι σε λάθη, που κοστίζουν σε χρόνο. Αν κάνεις λάθος και καθυστερήσεις, μπορεί να είσαι αυτός που θα την "πατήσει". Η "φούσκα" του χρέους, δηλαδή, είναι μια πολύ χρήσιμη αλλά και πολύ επικίνδυνη χειροβομβίδα. Αν σκάσει στα χέρια σου, θα σε σκοτώσει ...όποιος κι αν είσαι.
Αυτό το παιχνίδι ιμπεριαλισμού παίζεται σήμερα. Οι ισχυροί αυτού του κόσμου γνώριζαν πώς να βάλουν στο στόχαστρό τους τις χώρες που ήθελαν. Κάθε χώρα γι' αυτούς απαιτούσε μια "χειροβομβίδα" χρέους. Με φτηνά δάνεια και διεφθαρμένες κυβερνήσεις έβαλαν σε όλων τα χέρια από μια "χειροβομβίδα" και τους "παγίδευσαν". Από εκεί και πέρα στόχος τους θα ήταν ν' "ανατινάζουν" αυτές τις "χειροβομβίδες" όποτε τους βόλευε και να τους μείνει ως κέρδος το κεφάλαιό των θυμάτων τους.
Γι' αυτόν τον λόγο "φούσκωναν" όλες τις κρατικές "φούσκες" με τον ίδιο τρόπο και σε κάποια στιγμή έπρεπε να διαλέξουν ποιες θα "σκάσουν" πρώτες για να τις λεηλατήσουν. Ποιο ήταν το πλεονέκτημα τους; Ότι σε μια κατάσταση, η οποία ήταν όμοια για όλους, αυτοί θα έλεγχαν τη σειρά. Αυτοί "τύπωναν" τα χρήματα που φούσκωναν τις "φούσκες" και αυτοί έλεγχαν τις "πιέσεις" που οδηγούν στην "έκρηξη". Οι αδύναμοι θα γίνονταν τα "πρώιμα" θύματα και οι ίδιοι θα είχαν εξασφαλίσει το "όψιμο" της σειράς τους.
Κάποιους θα τους "ανατίναζαν" πιο γρήγορα απ' ό,τι δικαιούνταν, για να κρατήσουν για τους εαυτούς τους μεγαλύτερο χρόνο. Κάποιους θα τους "έσπρωχναν" τεχνητά λίγο πιο "μπροστά" και τους δικούς τους θα τους "κρατούσαν" επίσης τεχνητά λίγο πιο "πίσω". Αυτό είναι το όλο κόλπο. Γιατί; Γιατί αυτοί, οι οποίοι σε σπρώχνουν "μπροστά", συνεργάζονται με τις λυσσασμένες "Αγορές", που επιτίθενται στους "μπροστινούς". Αν δηλαδή δεν αντισταθείς όταν σε σπρώχνουν —ως δήθεν αδύναμο—, θα μπεις "μπροστά" και εκεί είσαι απροστάτευτος. Είσαι εκτεθειμένος και θα σε "κατασπαράξουν" οι "Αγορές" μέχρι να γίνεις πραγματικά αδύναμος. Και δυνατός να είσαι, αν σου επιτεθούν, θα σου προκαλέσουν "αιμορραγία" και θα σε εξασθενίσουν μέχρι θανάτου. Θα σε πιέσουν τόσο, που θα "σκάσει" η "φούσκα" σου, χωρίς να μπορείς ν' αντισταθείς καθόλου.
Αυτό το "σφαγιαστικό" σενάριο βλέπουμε σήμερα. Ενώ όλοι οι λαοί και τα κράτη βρίσκονται σε μια περίπου ίδια κατάσταση από πλευράς χρεών, δεν βρίσκονται όλοι στην ίδια "γραμμή". Δεν είναι έξυπνοι και νοικοκυραίοι όλοι οι Βορειοευρωπαίοι —που βρίσκονται "πίσω"— και άχρηστοι όλοι οι Μεσόγειοι —που σπρώχθηκαν "μπροστά"—. Δεν είναι έξυπνοι αυτοί, των οποίων τα μεγαλύτερα επιτεύγματα είναι ν' ανακατεύουν λάσπη με αίμα σε κολοσσιαίους πολέμους και βλάκες εκείνοι οι οποίοι θεμελίωσαν τους μεγαλύτερους πολιτισμούς στην ανθρώπινη ιστορία. Κάτι εκμεταλλεύτηκαν για να τους διαχωρίσουν, ώστε να τους στοχοποιήσουν και να τους βάλουν "πρώτους" μέσα στο "σφαγείο". Μέσα στην Νέα Τάξη, δηλαδή, λίγο-πολύ όλα τα κράτη και οι λαοί βρίσκονται στην ίδια περίπου κατάσταση ...Μιλάμε για χρέη και οι πάντες είναι υπερχρεωμένοι.
Δεν είναι υπερχρεωμένοι μόνον οι Έλληνες, αλλά και οι πανίσχυροι Αμερικανοί. Οι Έλληνες όμως ήταν αυτοί οι οποίοι στοχοποιήθηκαν και όχι οι Αμερικανοί. Οι Έλληνες ήταν αυτοί, οι οποίοι "σπρώχθηκαν" πρώτοι "μπροστά", ώστε να τους αρπάξουν τα "θηρία". Οι Έλληνες είναι αυτοί οι οποίοι πρώτοι πρέπει να υπογράψουν την παραχώρηση της εθνικής τους περιουσίας και όχι οι Αμερικανοί. Στοχοποιήθηκαν σαν εχθροί της ευρωπαϊκής οικονομίας αυτοί, οι οποίοι αντιπροσωπεύουν το 2% αυτής της οικονομίας. Στοχοποιήθηκαν σαν εχθροί της παγκόσμιας οικονομίας αυτοί, οι οποίοι αντιπροσωπεύουν το 0.0000 και κάτι ψιλά αυτής της οικονομίας. Γιατί; Για να λεηλατηθούν. Για να μπουν πρώτοι στο "σφαγείο" και να τους ακολουθήσουν και οι όμοιοί τους. Εδώ βρίσκεται το όλο κόλπο. Ενώ βρίσκονταν όλοι στην ίδια κατάσταση, οι ιμπεριαλιστές ξεχώρισαν με υποκειμενικά κριτήρια κάποιους, για να τους στοχοποιήσουν.
Τι σημαίνουν όμως υποκειμενικά κριτήρια, όταν μιλάμε για χρέος; Τι σημαίνουν υποκειμενικά κριτήρια, όταν "μιλάνε" οι αριθμοί; Οι λαοί και τα κράτη, ως οντότητες, έχουν χρέη. Χρέη όμως, τα οποία διαχωρίζονται —ανάλογα με την προέλευσή τους— σε κρατικά και ιδιωτικά. Το λογικό είναι τα χρέη αυτά να προστίθενται και να χαρακτηρίζουν τους λαούς. Προστίθενται, γιατί αφορούν την ίδια οντότητα. Προστίθενται, γιατί, όταν θα δημιουργηθεί οικονομική "ασφυξία" —λόγω χρεών—, τα ιδιωτικά αυτά χρέη αναγκαστικά θα μετατραπούν σε κρατικά και θα έχουμε πτώχευση κράτους και λαού. Σε κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να κρίνονται οι οικονομίες των κρατών για το σύνολο των χρεών τους, εφόσον στην τελική φάση αυτό που μετράει είναι το τελικό άθροισμα του χρέους και όχι η ποιοτική του σύνθεση.
Αυτό το άθροισμα, που οδηγεί σε μια ανάλογη ταξινόμηση, δεν το κάνουν οι ισχυροί, γιατί δεν τους συμφέρει. Δεν τους συμφέρει, γιατί με μεικτά χρέη αλλάζει η λίστα των υπερχρεωμένων κρατών. Αλλάζει η λίστα και εμφανίζει και τους ίδιους ανάμεσα στους "κορυφαίους". Αλλάζει η "σειρά" με την οποία πρέπει να μπουν τα κράτη και οι λαοί στο "σφαγείο" και αυτό δεν συμφέρει τους "σφαγείς". Εκμεταλλεύονται λοιπόν το γεγονός ότι έχουν μια στοιχειώδη ανάπτυξη και θεωρούν ότι το δικό τους ιδιωτικό χρέος "αυτοεξυπηρετείται" και άρα εξαιρείται ...σαν να μην υπάρχει καν. Οι "τρύπες" στα δικά τους ασφαλιστικά ταμεία παραμένουν ιδιωτικά χρέη, ενώ των υπολοίπων προστίθενται στα κρατικά χρέη. Το πρόβλημα, δηλαδή, γίνεται το κρατικό χρέος ...Το χρέος εκείνο, το οποίο πρέπει να πληρώσει το ίδιο το κράτος.
Γιατί το κάνουν αυτό; Για να στοχοποιούν επιλεκτικά αυτούς που τους συμφέρει. Απλά πράγματα. Είναι σαν να θέλεις να τιμωρήσεις κάποια συγκεκριμένα παιδιά, χωρίς να θέλεις να φανεί ότι κάνεις διακρίσεις, γιατί ανάμεσα σε αυτά τα παιδιά είναι και τα δικά σου. Θέλεις, για παράδειγμα, να τα τιμωρήσεις επειδή λερώθηκαν. Τι κάνεις; Τα βλέπεις και θεωρείς λέρωμα ό,τι εξαιρεί τα δικά σου παιδιά. Βλέπεις δηλαδή σε ποιο σημείο τα παιδιά σου είναι περισσότερο λερωμένα. Στα ρούχα τους ή τα παπούτσια τους; Αν είναι στα ρούχα τους, τότε τιμωρείς σκληρά αυτά, τα οποία λέρωσαν τα παπούτσια τους. Είσαι σκληρός και άμεμπτος, γιατί τα "παπούτσια" θεωρείς "σημαντικά". Γιατί; ...Γιατί έτσι θέλεις ...Γιατί έτσι σε βολεύει ...Γιατί μόνος σου αποφασίζεις και κάνεις ό,τι θέλεις.
Αυτό έκαναν οι ιμπεριαλιστές. Είδαν πού έχουν πλεονέκτημα έναντι των άλλων κρατών και εκεί τους "χτύπησαν". Τους "χτύπησαν" στο κρατικό χρέος. Γιατί; Γιατί, όπως είπαμε, παίζουν το "παιχνίδι" της "χειροβομβίδας" και θέλουν να λεηλατήσουν τα κράτη. Αυτός ο τύπος χρέους τους βολεύει, γιατί σκάνε οι "χειροβομβίδες" των άλλων και όχι οι δικές τους. Οι εκρήξεις γίνονται μακριά από τη δική τους "αυλή". Είναι θέμα timing. Σε μια παγκόσμια οικονομία γεμάτη με εθνικές "φούσκες" έτοιμες να "σκάσουν" πηγαίνουν οι ίδιοι και "σκάνε" επιλεκτικά όποιες τους βολεύουν, όταν τους βολεύουν. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό;
Έχοντας δημιουργήσει μόνοι τους τις "φούσκες" των τοκογλυφικών χρεών, γνωρίζουν πότε να τις "σκάσουν". Πότε τις "σκάνε"; Όταν αυτά τα τοκογλυφικά κέρδη πλησιάζουν την αξία της "λείας" ...Όταν το τοκογλυφικό χρέος, που φόρτωσαν σε έναν λαό, πλησιάζει την αξία της πραγματικής περιουσίας του λαού. ...Όταν το τοκογλυφικό χρέος, που για παράδειγμα φόρτωσαν στους Έλληνες, πλησιάζει την αξία του ελληνικού δημόσιου κεφαλαίου. Γιατί αυτή η αξία είναι το όριο της τοκογλυφίας τους; Για να γίνει η "τράμπα" που λέγαμε. Για να μπει πραγματικό κεφάλαιο στη θέση των "πέτσινων" χρεών της "φούσκας" που έσκασε. Για να μην χάσει την ισορροπία της η παγκόσμια οικονομία. Για να μην υπάρξει κενό από την έκρηξη της "φούσκας" και ανατρέψει την παγκόσμια οικονομία. Ό,τι αφαιρείται με την "έκρηξη" αντικαθίσταται με κάτι "ισόβαρο", για να μην υπάρχει διαφορά.
Με αυτόν τον τρόπο εκμεταλλεύονται το κάθε μίνι εθνικό "κραχ", για να λεηλατήσουν το κράτος που χρεοκοπεί. Μόνοι τους "φουσκώνουν" το χρέος και μόνοι τους το "σκάνε", όταν κρίνουν ότι τους βολεύει. Με αυτόν τον τρόπο αποκτούν τη "λεία" που εξ’ αρχής στόχευαν και λογιστικά τακτοποιείται το "κενό", που σε διαφορετική περίπτωση θα προκαλούσε η "έκρηξη" της "φούσκας" και το οποίο σε διαφορετική περίπτωση θα απειλούσε την παγκόσμια οικονομία. Πληρώνονται όλοι οι τοκογλύφοι από το "ξεπούλημα" του κράτους και μαζί μ' αυτούς επωφελούνται οι ιμπεριαλιστές. Χαμένοι είναι μόνον οι λαοί.
Το δημόσιο χρέος σε αυτό το επίπεδο τους ευνοεί. Τους ευνοεί, γιατί με τον τρόπο αυτόν ελέγχουν εξ αποστάσεως την "ωρίμανση" της κάθε εθνικής "φούσκας". Γνωρίζουν πότε μπορούν να τη "σκάσουν", εφόσον μπορούν ανά πάσα στιγμή αυτό το δημόσιο χρέος ακόμα και να το επιβαρύνουν. Αυτό το καταφέρνουν εύκολα, γιατί ελέγχουν τις διεφθαρμένες ηγεσίες αυτών των κρατών. Ηγεσίες γελοίων ανθρώπων, όπως ο Γιωργάκης, ο Μπερλουσκόνι, ο Θαπατέρο και οι υπόλοιποι των PIIGS.
Αυτές τις ηγεσίες μπορούν να τις αναγκάζουν να παίρνουν "αυτοκτονικές" αποφάσεις ...Αποφάσεις, οι οποίες οδηγούν τα κράτη τους στην ύφεση και μετατρέπουν νωρίτερα και ταχύτερα το ιδιωτικό τους χρέος σε κρατικό χρέος. Αυτό σημαίνει ότι ελέγχουν την "ωρίμανση". Μπορούν να αυξάνουν τα κρατικά χρέη των στοχοποιημένων κρατών κατά βούληση. Μπορούν να τους φορτώνουν ό,τι θέλουν. Από νέες παραγγελίες για εξοπλισμούς και μεγάλα δημόσια έργα μέχρι και τα χρέη ιδιωτικών τραπεζών.
Κατά "σύμπτωση" λοιπόν όλοι οι "κακοί" έχουν μεγάλο κρατικό χρέος, χωρίς αυτό όμως να τους φέρνει στην κορυφή του συνολικού χρέους. Οι "καλοί" μπορεί να χρωστάνε συνολικά περισσότερα, αλλά παραμένουν "καλοί", γιατί τα κράτη τους δεν έχουν μεγάλα χρέη. Παραμένουν "καλοί", γιατί οι πολίτες τους εξακολουθούν να εργάζονται και άρα εξυπηρετώντας τα χρέη τους τα "εξαφανίζουν" ως παράμετρο. Η "καλή" Ολλανδία, που μας κουνάει το δάκτυλο, είναι σε αθλία κατάσταση ...Πολύ χειρότερη από την Ελλάδα ...Το ίδιο και η Βρετανία. Ακόμα και η Γερμανία, που μας "μαλώνει", είναι σε χειρότερη κατάσταση.
Ο τρόπος όμως που "μετράνε" τα χρέη, βάζει την Ελλάδα στο στόχαστρο και όχι τη Γερμανία ή την Ολλανδία. Όμως, τα αδύναμα κράτη είναι αβοήθητα και δεν μπορούν ν' αντιδράσουν. Με ηγεσίες σάπιες και διεφθαρμένες εξευτελίζονται στο παγκόσμιο κοινό και κανένας δεν τους λυπάται που με σκυμμένο "κεφάλι" μπαίνουν στο "σφαγείο". Οι ισχυροί, που τους οδηγούν στο "σφαγείο", όχι μόνον δεν τους λυπούνται, αλλά τους δείχνουν και το "δάκτυλο" της Αφροδίτης. Απολογούνται καθημερινά σε ένα τρομοκρατημένο παγκόσμιο "ποίμνιο" μελλοθανάτων, που κι αυτό ανησυχεί για τη δική του τύχη. Αυτή είναι η μεθοδολογία των σύγχρονων "Ναζί", οι οποίοι δημιούργησαν "στρατόπεδα" συγκέντρωσης για λαούς.
Κάτω από συνεχείς απειλές και πιέσεις έβαλαν τους λαούς στην "κρεατομηχανή" των τοκογλύφων. Ξεκίνησαν από τους πιο αδύναμους με σκοπό να φτάσουν και στους πιο δυνατούς, ελπίζοντας να επιβιώσουν οι ίδιοι ως τελευταίοι και "ανώτεροι" ...Όπως ακριβώς οι Ναζί ...Η αποθέωση του εγκλήματος της συλλογικής ευθύνης. Επειδή θεωρητικά δεν μπορούν και πρακτικά δεν θέλουν —για ευνόητους λόγους— να πάρουν τα δάνεια από αυτούς που τους χρωστάνε και τους οποίους οι ίδιοι δημιούργησαν —που είναι οι τοπικοί τραπεζίτες και οι διαπλεκόμενοι— μεταφέρουν τον λογαριασμό στον λαό. Πλαισιώνοντας αυτά τα λαμόγια με αφελείς και άσχετους, που οι ίδιοι τούς παρακαλούσαν να τους δώσουν δάνεια, δημιουργούν εύκολα συνθήκες ψευδούς συλλογικής ευθύνης. Για τα φιλέτα των λίγων και τα ψίχουλα των πολλών η ενοχή μετακινείται στον λαό. Δεν φταίνε οι λίγοι τραπεζίτες και οι διαπλεκόμενοι, που με εντολή των τοκογλύφων σκόρπιζαν τα χρήματα, αλλά ο ελληνικός ή ο ιρλανδικός ή ο πορτογαλικός λαός στο σύνολό του.
Γι’ αυτόν τον λόγο εμφανίστηκαν και πάλι μετά από μισό αιώνα τα παλιά συλλογικά στερεότυπα ...Οι τεμπέληδες Έλληνες ...Οι μέθυσοι οι Ιρλανδοί ...Οι άχρηστοι Νότιοι κλπ.. Γι’ αυτόν τον λόγο στην προπαγάνδα τους οι τοκογλύφοι θυμήθηκαν και πάλι ότι πρέπει να δίνουν "προσοχή" στις απόψεις των λαών. Μέχρι τώρα δεν τους ένοιαζαν αυτές οι απόψεις, αλλά τώρα τους "νοιάζουν". Τι άποψη έχουν οι Γερμανοί για τους Έλληνες; Τι νομίζουν οι Γερμανοί ότι πρέπει να κάνει η Γερμανία για το ελληνικό χρέος; Η Γερμανία, δηλαδή, δεν κάνει αυτό που επιθυμεί η ηγεσία της, αλλά αυτό που επιθυμεί ο λαός της. Μιλάμε για "δημοκρατία". Την ίδια "δημοκρατία" που εκμεταλλεύτηκαν οι Ναζί ...Τη "δημοκρατία" του όχλου ...Τη "δημοκρατία" που οι επαγγελματίες Γκέμπελς "έθαβαν" τους εχθρούς τους και μετά "ρωτούσαν" τον λαό για το πως να τους αντιμετωπίσουν.
Αυτό έκαναν τότε και το ίδιο κάνουν και σήμερα. Η γερμανική ηγεσία "θάβει" μέρα και νύχτα τους Έλληνες, τους Ιρλανδούς ή τους Πορτογάλους και μετά κάνουν δήθεν γκάλοπ για να τους "πουν" οι απλοί Γερμανοί τι να κάνουν. Περιγράφουν αυτούς τους λαούς σαν τεμπέληδες, άχρηστους και μέθυσους και μετά ρωτάνε τους Γερμανούς αν θα πρέπει να τους δανείσουν χρήματα. Για να είναι ακόμα πιο σίγουροι για την απάντησή τους, αφήνουν ως υπονοούμενο ότι, αν δεν καταστραφούν οι "άχρηστοι" Έλληνες, θα καταστραφούν οι ίδιοι. Γιατί το κάνουν αυτό; Γιατί είναι Ναζί. Γνήσια παιδιά των δολοφόνων των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Αυτό το κάνουν για να "σπρώξουν" τους αδύναμους πιο γρήγορα από τους άλλους στα τοκογλυφικά "κρεματόρια" ...Να τους "σπρώξουν" στην καταστροφή, έχοντας το άλλοθι της λαϊκής "εντολής".
Κατ’ εντολή του γερμανικού λαού δεν ανέλαβαν οι γερμανικές τράπεζες τα βάρη που τους αντιστοιχούσαν από την τραπεζική κρίση. Κατ’ εντολή του γερμανικού λαού έβαλαν τους αδύναμους λαούς να χρηματοδοτήσουν πρώτοι απ' όλους τις ιδιωτικές τους τράπεζες. Ο γερμανικός λαός δεν θέλει να βοηθηθούν οι αδύναμοι ...και οι "καημένοι" οι ηγέτες του απλά "υπακούνε" στις εντολές του. Γι’ αυτόν τον λόγο έβαλαν τα ίδια τα κράτη και άρα τους απλούς πολίτες των αδύναμων χωρών να χρηματοδοτήσουν τις ιδιωτικές τοκογλυφικές τράπεζες, οι οποίες συνεργάζονταν με τους διεθνείς τοκογλύφους εις βάρος τους. Φόρτωσαν στους λαούς τα παιχνίδια που έπαιζαν η FED και ηDeutsche Bank με τους τοπικούς τραπεζίτες.
Έβαλαν, για παράδειγμα, την Ιρλανδία των πέντε εκατομμυρίων πολιτών να χρηματοδοτήσει με το εξωφρενικό ποσό των εβδομήντα δις ευρώ τις ιδιωτικές της τράπεζες ...υποτίθεται για να μην καταρρεύσουν. Την Ελλάδα, των δέκα εκατομμυρίων, την έβαλαν να χρεωθεί εκατόν είκοσι δις ευρώ για τον ίδιο λόγο. Γιατί; Για να μην χάσουν χρήματα οι διεθνείς τοκογλύφοι —δηλαδή οι ίδιοι— και ταυτόχρονα για να επιδεινώσουν ακόμα περισσότερο την κατάστασή της Ιρλανδίας ή της Ελλάδας. Αυτό ήταν έγκλημα, το οποίο το έκαναν σε συνεργασία με τις προδοτικές ηγεσίες που κυβερνούσαν τα κράτη τα οποία θυματοποιούνταν ...Αυτό το έγκλημα το έκαναν εις βάρος όλων των αδυνάμων.
...Το έκαναν, για να μετατρέψουν το μεγαλύτερο μέρος του ιδιωτικού τους χρέους σε κρατικό και να χαλάσουν ακόμα περισσότερο την εικόνα των αδύναμων κρατών στο επίπεδο που ευνοεί τους ιμπεριαλιστές. Το έκαναν, για να βάλουν τους φτωχούς λαούς να χρηματοδοτήσουν τις τράπεζές τους, ώστε να μην κινδυνεύσουν οι τράπεζες των ισχυρών και αναγκαστούν να τις χρηματοδοτήσουν οι ίδιοι με έναν ανάλογο τρόπο. Επειδή χρηματοδότησαν τις τράπεζές τους οι φτωχοί, δεν χρηματοδότησαν τις δικές τους οι πλούσιοι. Επειδή χρηματοδότησαν τις τράπεζές τους οι Έλληνες και οι Ιρλανδοί, δεν χρηματοδότησαν οι Γερμανοί την Deutsche Bank ή οι Γάλλοι την Societe Generale, οι οποίες θα ήταν αυτές, που θα έπρεπε να πάρουν πάνω τους τις ζημιές από τα χρέη αυτά.
Τα εβδομήντα δις ευρώ, που έβαλαν οι φτωχοί Ιρλανδοί, ήταν ζημιά, την οποία θα έπρεπε να την πληρώσουν εκείνοι οι τοκογλύφοι, που έδωσαν αυτά τα χρήματα στην ιρλανδική τράπεζα. Δεν πλήρωσαν τη ζημιά αυτοί, οι οποίοι παράνομα, παράλογα και ανήθικα "φούσκωναν" την ιρλανδική οικονομία με "πέτσινα" χρήματα, αλλά ο λαός. Γιατί; Γιατί αυτό συνέφερε τους τοκογλύφους. Γιατί ο λαός έχει περιουσία και αυτήν είχαν βάλει στο στόχαστρό τους οι τοκογλύφοι. Υποθηκεύτηκαν οι περιουσίες των λαών, για να στηριχθεί το τραπεζικό σύστημα των τοκογλύφων. Για χρήματα που δόθηκαν σε αφελείς, για ν’ αγοράσουν μπιντέδες και πλακάκια, χάνονται ολόκληρες πατρίδες.
Αυτό είναι το colpo grosso που ξεκίνησε από τη FED και μέσω των μεγάλων ευρωπαϊκών τραπεζών "έπνιξε" την Ευρώπη. Οι τοκογλύφοι δημιούργησαν ένα παρανοϊκό τραπεζικό σύστημα, που οι ζημιές του όχι μόνον δεν τους απειλούσαν, αλλά τους διευκόλυναν. Γιατί; Γιατί έβαζαν τα κορόιδα να πληρώνουν τις ζημιές με τις περιουσίες τους. Επί χρόνια και χάρη σε διεφθαρμένες ηγεσίες φόρτωσαν αυθαίρετα και παράνομα τα κράτη και τους λαούς με χρέη και μετά, μέσω των ίδιων διεφθαρμένων ηγεσιών, έβαλαν τους λαούς να τα "αγοράσουν" με μέσον την εθνική τους περιουσία. Έβαλαν σε κάθε κράτος μια "χειροβομβίδα" και τραβούσαν την "περόνη" όποτε ήθελαν.
Για πρώτη φορά στην ιστορία του ανθρώπου, της οικονομίας και της λογικής τη ζημιά δεν θα την πάθαινε αυτός, ο οποίος σκόρπιζε ανεύθυνα τα χρήματά του, αλλά αυτοί, οι οποίοι τα έπαιρναν. Τη ζημιά δεν θα την πάθαινε αυτός, ο οποίος έχασε τα χρήματα, αλλά αυτός, ο οποίος απλά κατοικούσε στο μέρος όπου χάθηκαν τα χρήματα. Τη ζημιά δεν θα την πάθαινε αυτός, ο οποίος έπαιρνε μεσάνυχτα τηλέφωνα στα σπίτια και μοίραζε χρήματα στους αναξιόπιστους και στους αφελείς, αλλά οι λαοί, στους οποίους ανήκαν αυτοί οι αφελείς. Τη ζημιά δεν θα την πάθαινε αυτός, ο οποίος "πυροβόλησε", αλλά αυτός ο οποίος "πυροβολήθηκε" και λέρωσε τον καναπέ με το "αίμα" του. Αντί να γελάνε οι λαοί —και ειδικά οι φτωχοί— με τα παθήματα των ηλίθιων τοκογλύφων των ισχυρών κρατών, ανέλαβαν να πληρώσουν τις ζημιές.
Αντί, για παράδειγμα, να γελάνε οι Ιρλανδοί για τα εβδομήντα δις ευρώ που θα έχαναν οι τοκογλύφοι με τις χρηματοδοτικές βλακείες που έκαναν στην Ιρλανδία, αναγκάζονται τώρα να τα πληρώσουν οι ίδιοι, ξεπουλώντας την πατρίδα τους. Αντί να γελάνε με το πάθημα των ηλίθιων τοκογλύφων, οι οποίοι αυτόβουλα, ανεξέλεγκτα και χωρίς καμία εγγύηση έδιναν χρήματα σε Ιρλανδούς ν' αγοράζουν αυτοκίνητα και ν' αλλάζουν τις μπανιέρες τους, αναγκάζονται τώρα να τους πληρώνουν ως λαός τη ζημιά. Αναγκάζονται να παραδώσουν την πατρίδα τους στους ιμπεριαλιστές, οι οποίοι δήθεν θα ξεπληρώσουν τους τοκογλύφους και οι οποίοι στην ουσία είναι οι ίδιοι. Αυτό, το οποίο απέκτησαν, χύνοντας ποτάμια αίματος ηρώων, κινδυνεύουν να το χάσουν, επειδή πάνω του κάποιοι τοκογλύφοι έχυσαν σταγόνες σαμπάνιας.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τι έγινε; Για το ίδιο πρόβλημα, που ήταν κοινό για όλους τους λαούς και ήταν το χρέος, δεν ακολουθήθηκαν κοινές λύσεις για όλους. Οι ισχυροί λαοί έβαλαν τους αδύναμους να πληρώσουν και "ξεφορτώθηκαν" από πάνω τους το πρόβλημα. Το αποτέλεσμα αυτής της τακτικής ήταν οι αδύναμοι να εξασθενίσουν ακόμα πιο πολύ και οι ισχυροί να ισχυροποιηθούν εις βάρος τους. Τι κέρδος θα είχαν οι ισχυροί από τη σειρά "σφαγής", εφόσον αυτή θεωρητικά σε κάποια στιγμή θα αφορούσε και τους ίδιους; Θα κέρδιζαν χρόνο και άρα περισσότερες πιθανότητες να κερδίσουν το παιχνίδι. Αυτό είναι το μυστικό του σχεδιασμού ...Το μυστικό εκείνο, που κάνει τον "θάνατο" του αδυνάμου ανάσα "ζωής" για τον ισχυρό ...Το μυστικό εκείνο, που κάνει τον δυνατό να έχει κέρδος, αν "ανατινάξει" τον αδύναμο.
Είναι σαν να έχουμε μια ομάδα ανθρώπων, η οποία σε ένα περιβάλλον απόλυτης ερήμου απειλείται με θάνατο από λιμοκτονία. Οι ισχυροί αποφασίζουν ότι είναι δύσκολα τα πράγματα για όλους και άρα ότι θα έπρεπε να δοθούν παραπάνω ευκαιρίες σε όσους έχουν ελπίδες να επιβιώσουν και άρα στους δυνατότερους. Ενεργοποίησαν, δηλαδή, τα ένστικτα των "ειδών", επειδή απλά αυτά τους βόλευαν ως πιο δυνατούς. Οι αδύναμοι ξαφνικά εμφανίστηκαν σαν "βάρος" για τη σωτηρία των υπολοίπων. Ειδικά οι πολύ αδύναμοι θα έπρεπε να σκέφτονται μέχρι και την "αυτοκτονία", για να μην καταστραφεί ολόκληρη η "ομάδα" ...Να αυτοκτονήσουν ...τόσο για να μην υποφέρουν οι ίδιοι, όσο και για να μην κολλήσουν στους υπόλοιπους "αρρώστιες" και έχουμε το φαινόμενο του "ντόμινο".
Οι δυνατοί εντελώς υποκριτικά και κρύβοντας τα πραγματικά τους σχέδια, δεν ξεχωρίζουν τους εαυτούς τους από αυτήν τη μοίρα, για να μην προκαλέσουν τους αδύναμους ...Τους αδύναμους, τους οποίους θα ωθήσουν πρώτους στην αυτοκτονία. Γιατί; Θεωρητικά για να μην "υποφέρουν", πρακτικά για να τους κανιβαλλίσουν. Μετά τις πρώτες "αυτοκτονίες" οι ισχυροί σώθηκαν, γιατί το περιβάλλον δεν είναι τόσο "εχθρικό" όσο ήταν πριν από αυτές, εφόσον έχει "κρέας" άφθονο ...Το "κρέας" των νεκρών. Ειδικά για τους "τελευταίους" της σειράς πάντα θα υπάρχει ως "τροφή" ο προηγούμενος ...Σχέδιο γνήσια εβραϊκό, εμπνευσμένο πριν χιλιάδες χρόνια στα βάθη της ερήμου.
Γι' αυτόν λόγο βάζουν τα "σκουλήκια" του ΔΝΤ σε αυτές τις χώρες. Το ΔΝΤ θα προκαλέσει την "ευθανασία" σε όσους αρνούνται την "αυτοκτονία". Το ΔΝΤ είναι αυτό, το οποίο θα δώσει "σάρκα και οστά" στην άποψη ότι πρέπει θα θυσιαστεί η Ελλάδα και ο ελληνικός λαός, για να σωθεί η Ευρώπη και το Ευρώ. Γνωρίζοντας λοιπόν κάποιος το παιχνίδι των χρεών, μπορεί να καταλάβει και όλα τα επιμέρους στοιχεία που το αφορούν. Στην περίπτωση της Ελλάδας, δηλαδή, αναζητούμε τα χρονικά περιθώρια που είχαν, για να την λεηλατήσουν. Ποια είναι αυτά τα περιθώρια; Από τη στιγμή που την έπιασαν από τον "λαιμό" —λόγω κρατικών χρεών και απειλής άρνησης δανειοδότησης— μέχρι τη στιγμή που θα έφταναν αυτοί στο επικίνδυνο σημείο ...και άρα σήμερα.
Αυτό είναι περίπου δύο χρόνια ...2009 με 2011 ...Αρχές Νοεμβρίου του 2011, όπως έχουν ανακοινώσει πρόσφατα και οι ίδιοι. Δύο χρόνια είχαν μπροστά τους να λεηλατήσουν τον ελληνικό λαό. Στα δύο χρόνια ήταν ρυθμισμένος ο μεγάλος "χρονοδιακόπτης" ...Ο "χρονοδιακόπτης", που, αν αφηνόταν να τερματίσει, θα "ανατίναζε" τους πάντες.
Δύο χρόνια δηλαδή είχαν μπροστά τους να λεηλατήσουν τον ελληνικό λαό. Δύο χρόνια είχαν μπροστά τους μέχρι ν' αγγίξει και τον δικό τους "λαιμό" το "μαχαίρι" του "χασάπη" της κρίσης. Δύο χρόνια είχαν μέχρι να μπουν σε ύφεση και οι ίδιοι και άρα να τους απειλεί το δικό τους ιδιωτικό χρέος. Να μην μπορούν οι δικοί τους άνεργοι πολίτες να εξυπηρετήσουν τα δάνειά τους και άρα ν' αναγκαστεί το κράτος να τα "φορτωθεί" σε κρατικό χρέος, χρηματοδοτώντας τις ιδιωτικές τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία. Να πάθει δηλαδή η Γερμανία ή η Γαλλία ή η Ολλανδία ό,τι έπαθε η Ελλάδα. Να αναγκαστούν να λύσουν το πρόβλημα με τον τρόπο που έβαλαν την Ελλάδα ή την Ιρλανδία να το λύσουν και άρα να μπουν στο ΔΝΤ. Αυτός ήταν ο χρονικός τους ορίζοντας, για ν’ αποφύγουν την άσχημη "μοίρα" που επέβαλαν στους άλλους.
Αυτό ήταν το μέγιστο χρονικό περιθώριο που είχαν και το διέθεσαν για την Ελλάδα. Από την Ελλάδα θα ξεκινούσαν τον σχεδιασμό τους. Από την Ελλάδα θα ξεκινούσε η "σφαγή". Γιατί; Γιατί οι "σφαγείς" ήταν Εβραίοι και οι Εβραίοι έχουν πάντα έναν φόβο απέναντι στην Ελλάδα. Η Ελλάδα είναι πάντα γι' αυτούς ένα μαύρο "πρόβατο". Το πιο επικίνδυνο, ανυπότακτο και απείθαρχο "πρόβατο". Αυτήν ήθελαν να βάλουν πρώτη κάτω, όταν οι ίδιοι θα είχαν τις μέγιστες αντοχές. Αυτήν θα έβαζαν πρώτη στο "σφαγείο" και θα τρομοκρατούσαν τους υπόλοιπους να μην την λυπούνται, γιατί θα τους "κολλούσε" την "αρρώστιά" της. Αν κατόρθωναν να την "σφάξουν" αυτήν, τους υπόλοιπους θα τους "ξεπετούσαν" χωρίς καθόλου δυσκολία.
Μέσα σε αυτό το διάστημα των δύο ετών θα επιχειρούσαν ν' αρπάξουν την πατρίδα των Ελλήνων μέσα από τα χέρια τους. Να καταφέρουν αυτό, το οποίο επιχείρησαν και δεν κατάφεραν τα μιλιούνια των Περσών στην αρχαιότητα ή οι σιδερόφραχτες μεραρχίες του Χίτλερ στη σύγχρονη ιστορία ...Δύο χρόνια περιθώριο είχαν....
