Οι πολιτικοι γελανε στα μουτρα μας. Κλεβουν δις. βγαζουν λογους και μας μαλωνουν ενω καποιοι χανουν δουλειες, σπιτια, ζωες, τριβονται στα σαλονια της... Ευρωπης με τους αφεντες τους που τους λενε ποσο καλα παιδια ειναι που ξεφτιλιζουν την Ελλαδα.
Που ειναι τα φορτηγα να μπουνε στη βουλη. Που ειναι τα τρακτερ να κανουν τοιχο. Που ειναι εκατομμύρια κοσμου να πιασει και να κρεμασει τους πολιτικους;
Μας αξίζει. Άλλα 400 χρόνια. Όταν ζώα πηγαίνουν στα μπουζούκια, πιθηκάνθρωποι στα γήπεδα, και έχει 2000 άτομα στο σύνταγμα.
Όταν περιμένουμε τα συνδικάτα να κάνουν δήθεν επανάσταση, να παίξουν το θέατρο τους η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ και τα άλλα παιδιά του συστήματος. Αυτά θα τα δείξουν όλα τα κανάλια όμως, να νιώσουμε ότι κάτι γίνεται και να χαρούμε, είναι ελεγχόμενα, είναι δικοί τους. Να μη βγει ο κόσμος.
Είμαστε το ανέκδοτο του πολιτισμένου κόσμου. Περιμένουν να 'γίνει κάτι' από μόνο του, να το δούμε στη TV λες και βλέπουμε ταινία. Ξεπουλάνε το μέλλον μας, το μέλλον των παιδιών μας, αλλά όλοι έχουν να πούνε πως φταίει ο διπλανός, όχι τι μπορεί να κάνει.
Η τωρα η ποτε στους δρομους. Με καθε αφορμη. Με αριστερους, δεξιους, συνδικατα που δεν το περιμενουν και πανε για θεατρο, οποιοι και αν ειναι.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ
