Η έκθεση αναφέρει ότι από τη μεταπολίτευση δημιουργήθηκε μια αλυσίδα συμφερόντων μεταξύ των τραπεζών, των πολιτικών και των επιχειρηματιών που δραστηριοποιούνται (και) στα μέσα ενημέρωσης, κυρίως εκδότες.
Περιγράφει πώς ο κάθε «κλάδος» εξυπηρετούσε τον άλλο και πώς και οι τρεις είναι άρρηκτα δεμένοι μεταξύ τους και επιβιώνουν χάρη στη «βοήθεια» που παρέχει ο ένας στον άλλο.
Το ΔΝΤ λοιπόν και οι εμπνευστές της έκθεσης αναφέρουν ότι, για να μπορέσει η νέα κατάσταση να αναλάβει πλήρη δράση και να απλώσει τον ιστό της, πρέπει να σπάσει η αλυσίδα. Και για να σπάσει, πρέπει πρώτα να καταρρεύσει ένας από τους τρεις τομείς που περιγράψαμε πιο πάνω. Κάποιος θα πίστευε ότι ο τομέας που συστήνεται για κατάρρευση θα ήταν ο πολιτικός, όμως οι δανειστές στοχοποιούν την «πηγή» του χρήματος, δηλαδή τις ελληνικές τράπεζες.
Αλλαγή συστήματος
Όπως ισχυρίζονται οι εμπνευστές της έκθεσης, η μετοχική σύνθεση των τραπεζών πρέπει να αλλάξει τα επόμενα χρόνια, ώστε να αλλάξουν και τα άτομα που θα είναι επικεφαλής και θα λαμβάνουν τις αποφάσεις για νέα δάνεια και επενδύσεις.
Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος είναι να απειληθεί η ρευστότητα των ελληνικών τραπεζών, αφού, όπως αναφέρεται, οι μέχρι τώρα προσπάθειες για συγχωνεύσεις και εξαγορές και οι πιέσεις προς τους τραπεζίτες τον τελευταίο χρόνο δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα. Κοινώς, οι Έλληνες τραπεζίτες εμφανίστηκαν ξεροκέφαλοι και επέμεναν στο status quo.
Όμως ένα κούρεμα της τάξης του 50%-60% σίγουρα θα έστελνε την πλειονότητα των τραπεζών στην ανακεφαλαιοποίηση. Οι περισσότερες δεν θα μπορούν να την πραγματοποιήσουν μέσα από τους μετόχους τους. Θα στραφούν προς το κράτος για εγγυήσεις. Το ελληνικό κράτος είναι πτωχευμένο και έτσι το τρίτο στάδιο είναι η ένταξή τους στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Φαινομενικά, πρόκειται για κρατικοποίησή τους, όμως, εάν διαβάσει κάποιος τα ψιλά γράμματα των όρων λειτουργίας του ΤΧΣ, θα διαπιστώσει ότι ο έλεγχος θα ασκείται από την τρόικα και τους δανειστές μας.
Με αυτόν τον τρόπο θα αλλάξει δραστικά και η μετοχική σύνθεση των ελληνικών τραπεζών και από εκεί και πέρα ανοίγει ο δρόμος αλλαγής του πολιτικού και εκδοτικού σκηνικού.
Μάλιστα, όπως πληροφορείται το «Π», για το πώς τα μέσα ενημέρωσης - τα οποία είναι σχεδόν όλα υπερχρεωμένα - μπορούν να καταρρεύσουν σαν τραπουλόχαρτα μόλις τους κοπεί η πίστωση, αναφέρεται η περίπτωση του Alter. Πετυχημένη - κατ’ αυτούς - συνταγή για ένα κανάλι που, όπως λένε, επηρέαζε πολύ το ελληνικό κοινό.
Έτσι, κατά το ΔΝΤ, θα τερματιστεί η πελατειακή σχέση μεταξύ πολιτικών και εκδοτών και θα μπει μια νέα τάξη μέσων ενημέρωσης που θα κάνουν «αποστειρωτική» ενημέρωση και κυρίως δεν θα κάνουν αντιπολίτευση στο κατεστημένο πίσω από τους δανειστές.
Βεβαίως, σε δεύτερη ανάγνωση, αυτό που θέλουν να κάνουν τα ξένα συμφέροντα, είναι να μεταφέρουν το «μονοπώλιο» των πιέσεων και των απειλών σε αυτούς. Θέλουν δηλαδή να κάνουν παιχνίδι με πολιτικούς και μέσα ενημέρωσης αυτοί και να κινούν τα νήματα ανάλογα με τις δικές τους ανάγκες.
Φανταζόμαστε ότι τα νέα εκδοτικά τζάκια που θα αναδυθούν, δεν θα έχουν πρόβλημα πίστωσης, εάν παίζουν το παιχνίδι των έξω…
Ο Ράιχενμπαχ
Την προηγούμενη εβδομάδα σας γράψαμε για την εμπιστευτική έκθεση του επικεφαλής της Ομάδας Δράσης, για το πού και πώς θα αναλάβουν οι μόνιμοι ελεγκτές της Ε.Ε. και του ΔΝΤ. Πριν αλέκτορα φωνήσαι τρις επιβεβαιωθήκαμε. Ο κ. Ράιχενμπαχ βρίσκεται από προχθές στη χώρα μας για επίσημη επίσκεψη και θα δει όλους τους υπουργούς της κυβέρνησης, φορείς και οργανισμούς που πλέον θα ελέγχει.
Η Γερμανία ξεκαθάρισε ότι, για να δοθεί το νέο πακέτο σωτηρίας στη χώρα μας, εκτός από το κούρεμα η Ελλάδα πρέπει να δώσει και τη διαχείριση των εσόδων - εξόδων του κράτους.
Η κυβέρνηση έχει συμφωνήσει στην εκχώρηση της δημοσιονομικής κυριαρχίας, ενώ ετοιμάζεται να μας ανακοινώσει και νέα μέτρα!!! Εκτός δηλαδή από αυτά που πέρασαν μόλις την περασμένη εβδομάδα από τη Βουλή, έρχονται και άλλα για να κλείσουν οι τρύπες που είδε η τρόικα και που δεν ανακοινώθηκαν.
Τα μέτρα 1,9 δια ευρώ θα έρθουν από το σκέλος περικοπής δαπανών και συρρίκνωσης του δημόσιου τομέα.
Μαχαίρι θα υποστεί για ακόμα μια φορά το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και οι αμυντικές δαπάνες.
Πάντως οι εξελίξεις είναι καταιγιστικές και αναμένονται άμεσες.
Οι μόνιμοι ελεγκτές θα εγκατασταθούν στα «κεφάλια» των υπουργών το αργότερο τον Δεκέμβριο. Οι υπουργοί δεν θα μπορούν να διακινήσουν κανένα ποσό ή να λάβουν καμία απόφαση εάν δεν πάρουν το ΟΚ των νέων αφεντικών τους.
Και μπορεί ο ίδιος ο κ. Ράιχενμπαχ να δηλώνει ότι ο ρόλος του είναι συμβουλευτικός, όμως το αντίθετο συμβαίνει. Φαίνεται ήδη από την ανάληψη της διαχείρισης των κονδυλίων του ΕΣΠΑ από τον ίδιο τον κ. Ράιχενμπαχ.
Όσο και αν η κυβέρνηση υποβάθμισε την έκθεση της Κομισιόν, αυτή γράφει καθαρά ότι οι ελληνικές αρχές είναι πλέον αναξιόπιστες και δεν πρέπει να ελπίζει κανείς για υλοποίηση των αποφάσεων που ανακοινώνονται εάν δεν υπάρξει το ανάλογο καπέλωμα.
Ο πρωθυπουργός έχει αντιληφθεί ότι το νέο καθεστώς δεν πρόκειται να καλυφθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα πίσω από τη μάσκα της «τεχνικής βοήθειας» και ότι αργά ή γρήγορα θα αποκαλυφθεί ότι όλοι οι τομείς της οικονομίας περνούν στον απόλυτο έλεγχο των ξένων.
Ο λόγος που επιμένει στο «όχι εκλογές» είναι το γεγονός ότι οι εταίροι του στην ευρωζώνη τού το ξέκοψαν. Βεβαίως κανείς δεν μπορεί να προδικάσει τι θα γίνει όταν φθάσει στη Βουλή η νέα δανειακή σύμβαση και οι όροι της.
Την περασμένη Κυριακή οι ηγέτες της ευρωζώνης απαίτησαν από τον κ. Παπανδρέου δεσμεύσεις ότι θα περάσει από το Κοινοβούλιο. Ζήτησαν την ευρύτερη δυνατή συναίνεση, έστω και από τα μικρά κόμματα της Δεξιάς. Εξ ου και το «τρικ» της αυξημένης πλειοψηφίας. Εάν δεν συγκεντρωθούν οι 180 ψήφοι, τότε η νέα σύμβαση θα περάσει με απλή πλειοψηφία και η κυβέρνηση θα μπορεί να ρίχνει το φταίξιμο στην αντιπολίτευση.
Ο πρωθυπουργός ζήτησε εκ νέου στήριξη από τους ομολόγους του για την πολιτική του επιβίωση και για ακόμα μια φορά φρόντισε να ενημερώσει όλους ότι, εάν ο κ. Σαμαράς αναλάβει την εξουσία, τότε οι Ευρωπαίοι θα αντιμετωπίσουν μεγάλα προβλήματα. Κάτι το οποίο οι εταίροι το γνωρίζουν καθώς, όπως μαθαίνουμε, δεν είναι λίγες οι σχετικές εμπιστευτικές εκθέσεις πρεσβειών στην Αθήνα.
