To άρθρο αυτό στηρίζεται σε ένα εκτενές δισέλιδο αφιέρωμα της έγκυρης γερμανικής εφημερίδας του Βερολίνου, Die Welt, με τίτλο«Χρωστάμε στους Έλληνες ακόμα; – Ανοιχτοί λογαριασμοί από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο προς την Αθήνα» στο οποίο η εφημερίδα παραδέχεται ότι οι φωνές που επικαλούνται το κατοχικό δάνειο και τα χρέη της Γερμανίας προς την Ελλάδα ως λύση σωτηρίας από την παρούσα δύσκολη οικονομική κατάσταση, δεν «φαίνεται να είναι εντελώς αβάσιμες».
Το υποχρεωτικό κατοχικό δάνειο προς τον Χίτλερ και οι γερμανικές αποζημιώσεις
Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, το υψηλό κόστος της γερμανικής κατοχής «καλύφτηκε» από τις υπό κατοχή χώρες, με την Ελλάδα να λεηλατείται από «αναγκαστικές εξαγωγές».
Η Ελλάδα οδηγήθηκε σε οικονομική εξαθλίωση με έκρηξη του πληθωρισμού ενώ την ίδια ώρα το Τρίτο Ράιχ ανάγκασε την Τράπεζα της Ελλάδος να δανείσει στο Χίτλερ 476 εκατομμύρια Ράιχσμαρκ, χωρίς επιτόκιο.
Την ύπαρξη του κατοχικού δανείου δεν αρνείται η Γερμανική Κυβέρνηση, ωστόσο όπως επιχειρηματολογεί η εφημερίδα δεν πρόκειται να δοθούν επανορθώσεις με τη μορφή αποζημιώσεων καθώς τέτοιες εδόθησαν, είτε με τη μορφή συμβάσεων (18.031960 / αποζημιώσεις ύψους 115 εκατομμυρίων γερμανικών μάρκων στα θύματα της ναζιστικής κατοχής), είτε σε είδος, κυρίως σε βιομηχανικά είδη και μηχανήματα ύψους 2 δισεκατομμυρίων ευρώ.
«Διαγραφή του γερμανικού χρέους»
Οι ζημιές που υπέστη η Ελλάδα κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής δεν μπορούν να μετρηθούν σε απόλυτους όρους. Μετά την ήττα του γερμανικού στρατού, οι Συμμαχικές δυνάμεις οργάνωσαν Συνέδριο στο Παρίσι για τις αποζημιώσεις.
Το ποσό που αφορούσε στην Ελλάδα ορίστηκε στα 10δις.δολλάρια, το μισό ποσό από τα 20 δις. δολλάρια που οι Σοβιετικοί ζήτησαν από την Γερμανία.
Στο συνέδριο του Παρισίου, η αμερικανική αντιπροσωπεία επιχειρηματολόγησε για την παραίτηση από τις γερμανικές αποζημιώσεις των θιγόμενων κρατών, θέση που τελικά ψηφίστηκε, υπενθυμίζοντας τις συνθήκες κάτω από τις οποίες αναδύθηκε ο Χίτλερ όταν δηλαδή, η δημοκρατία της Βαϊμάρης, η πρώτη δημοκρατία της Γερμανίας, οδηγήθηκε σε οικονομική εξαθλίωση καθώς κλήθηκε να πληρώσει υψηλές αποζημιώσεις από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Έτσι, κάτω από τη «Συμφωνία για το Χρέος» στο Λονδίνο το 1953 η πληρωμή των αποζημιώσεων «έμεινε στην άκρη» μέχρι και την τελική υπογραφή Συνθήκης το 1990 για την μη απόδοση περαιτέρω αποζημιώσεων από την πλευρά της Γερμανίας σε χώρες όπως η Ελλάδα.
Το ιστορικό προηγούμενο που δημιουργήθηκε πάντως από αυτή τη «διαγραφή του γερμανικού χρέους» για την αποφυγή της οικονομικής εξαθλίωσης και την αποτροπή κοινωνικών συγκρούσεων, θα μπορούσε να αποτελέσει «άσσο στο μανίκι» για τους όρους αποπληρωμής του ελληνικού χρέους που διαπραγματεύεται η ελληνική κυβέρνηση με κύριο συνομιλήτη και πρωταγωνιστή τη Γερμανία της Μέρκελ.
Απαίτηση του κατοχικού δανείου
Ο γερμανός αναλυτής Σβεν Φέλιξ Κέλερχοφ υποστηρίζει πως εάν το δάνειο δεν συμπεριληφθεί στις πολεμικές αποζημιώσεις, αλλά χαρακτηριστεί ‘κανονικό δάνειο’, τότε, «η Ελλάδα έχει δικαίωμα απαίτησης αποπληρωμής του δανείου».
Σε μια τέτοια περίπτωση η Γερμανία θα βρεθεί να χρωστά στην Ελλάδα 95 δις.$. Το ποσό δηλαδή των 476 εκατομμυρίων Ράιχσμαρκ που σε σημερινά λεφτά μεταφράζεται σε 14δις. δολαρίων και έπειτα από 66 χρόνια με ένα επιτόκιο 3% φτάνουμε στο ποσό των 95δις$, ποσό δηλαδή που καλύπτει το «κουρέμα» που υπέστη το ελληνικό χρέος τα ξημερώματα της Πέμπτης μετά το ολονύχτιο θρίλερ των Βρυξελλών.
flashnews.gr
