Μην τολμήσει κανένα παιδί από αυτά που γράφουν Greeklish, να κάνει παρέλαση! Ξέρουν τι έγινε τότε τα παιδιά; Αν δεν ξέρουν, να Googlάρουν.
Μέσα σ' όλα, κάποιος Ιωάννης Μεταξάς, είπε ΟΧΙ! Ξέρεις παιδί μου τι πάει να πει να λες ΌΧΙ; Και αμάν πια με τις άρρωστες, κοινότυπες, μολυσμένες, σχολικές εορτές. Ανεβαίνουν να πούνε ποίημα και το λένε στα Greeklish. Που ακούστηκε; Να μετατρέπεις το Ελληνικό αίμα που χύθηκε τότε, σε αλλοδαπή προφορά! Φυσικά και αγαπώ τα παιδιά. Τα μικρά όμως. Αυτά που είναι ακόμα αθώα. Διότι αυτά που πάνε σχολείο, δεν είναι αθώα. Μα να κάνεις παρέλαση με τσίχλα στο στόμα και το κινητό στην κωλότσεπη; Να μην μπορείς να το παίξεις ότι νοιάζεσαι για ό,τι συμβαίνει, έστω για λίγα λεπτά; Λέμε ότι τα παιδιά είναι το μέλλον αυτής της χώρας. Ποια παιδιά; Ποια χώρα; Μήπως αυτά που αυτοκαλλιεργούνται, που σέβονται τον εαυτό τους, την ιστορία τους και τελικά φεύγουν από τη χώρα μας; Τότε δεν είναι το μέλλον αυτής της χώρας, αλλά εκείνης που πάνε να ζήσουν.. Η Ελπίδα είναι, ότι ευτυχώς πάντα θα υπάρχουν παιδιά, που δε θα γίνονται μάζα με τίποτα και δε θα τρώνε για πρωινό, κουτόχορτο! Δε θα ακούν σαχλοτράγουδα, σκυλάδικα της παρακμής, δε θα φοράνε από τα 15, εικοσάποντο τακούνι με κατακκόκινο κραγιόν στην μούρη, σαν κλόουν σε παιδικό πάρτυ, δε θα κάνουν κοπάνα από την αξιοπρέπεια, σκασιαρχείο από τις αξίες, δε θα γίνουν μαριονέτες των ηλιθίων, των γελοίων, των ατσαλάκωτων γραβατιζούμενων.. Θα μάθουν να μιλάνε Ελληνικά και μ' αυτά θα τσακίζουν, όποιον πάει να τους το παίξει κουτοπόνηρος.. Και άσε τα άλλα παιδάκια, να παρελαύνουν με τσιχλόφουσκες στο στόμα και γλειφιτζούρια στα μαλλιά! Φυσικά και είναι εύκολο να γλείφει ο ένας τον άλλον σ' αυτή την ζωή και όλα να κυλούν όμορφα! Μα, κάποιοι σαν το Μεταξά καλή ώρα, ξέρουν να λένε και ΟΧΙ! Το όμικρον κοιλιά, φουσκωμένη με γεννητούρια προσεχώς. Το χι, διαγραφή από αυτά που σου μικραίνουν την Ψυχή και σου την κομματιάζουν, λες κι είναι κρέας σε κρεοπωλείο, που στο τυλίγει η ίδια η καθημερινότητα! Και το γιώτα, μαγκούρα από κλαδί ελιάς. Για να φτάσεις στα γηρατιά, με Ειρήνη στην καρδιά και χωρίς να έχεις ανάγκη να λαδώσεις τον θάνατο, για μερικά δευτερόλεπτα ζωής.. Κάποια παιδιά, ευτυχώς, θα λένε ΟΧΙ στις μόδες των καιρών, στα προβλήματα πυθαγόρειων στιγμών, στις λίστες κάθε λογής, στα έρποντας και καταγής, στα σάλια και στα χάλια, στα σκουπίδια και στα πουλημένα τα ταξίδια, στη φυλή τους την ίδια, που έχει γίνει αποκαΐδια, βολεμένη στα κοψίδια, και χωρίς καθόλου αρχίδια.. ΟΧΙ!
