Ένα κρίσιµο ερώτηµα διαιωνίζεται παραπάνω από µια δεκαετία πλέον, «τους εθελοντές, τους θέλουµε τελικά ή όχι;». Ο Ν.1951/1991 ενώ είχε καλές προθέσεις για την θωράκιση µιας οργανωµένης εθελοντικής δύναµης στις τάξεις του Πυροσβεστικού Σώµατος αποδείχθηκε πολλάκις ότι στην πράξη χώλαινε στην εφαρµογή του από πολλές πλευρές.
Φτάσαµε 20 χρόνια µετά στο 2011 και ο εθελοντισµός της χώρας, ειδικότερα στα πλαίσια της πυρόσβεσης και διάσωσης, βρίσκεται ακριβώς στο ίδιο επίπεδο εάν όχι σε χειρότερο. Εθελοντικές οργανώσεις της Πολιτικής Προστασίας, ενταγµένοι όµως στον αντιπυρικό σχεδιασµό, επιχειρούν χωρίς τα βασικά απαραίτητα εφόδια (πιστοποίηση, ασφάλιση, αστική ευθύνη, αξιολόγηση, επαναξιολόγηση, µέσα ατοµικής προστασίας, κριτήρια κοκ) υπό ένα έρµαιο νοµικό πλαίσιο (Ν.3013/2002).
Είναι και οι εθελοντές πυροσβέστες του Πυροσβεστικού Σώµατος που ενώ υπόκεινται σε ένα νοµικό πλαίσιο που τουλάχιστον τους πιστοποιεί την ιδιότητα τους και τους κατατάσσει ως αναπόσπαστο µέρος µιας κρατικής υπηρεσίας, η γενικότερη εικόνα είναι ότι αυτοί οι 2000 εθελοντές πυροσβέστες δρουν και συνυπάρχουν στο περιθώριο του συστήµατος και αντιµετωπίζονται ως το υποβιβασµένο κοµµάτι του Πυροσβεστικού Σώµατος.
Οι ενέργειες και τα βήµατα που γίνονται τα τελευταία χρόνια για την αναβάθµιση του θεσµού του εθελοντή πυροσβέστη µπορούν να θεωρηθούν µόνο ως θετικές. Η αναγνώριση που έδειξε η κυβέρνηση για την σηµασία της εθελούσιας συµµετοχής και την προώθηση του αισθήµατος της κοινωνικής ευθύνης των Ελλήνων πολιτών στην προστασία της ανθρώπινης ζωής και περιουσίας, ειλικρινά έδειξε πραγµατική. Ερχόµαστε σήµερα εµείς, οι εθελοντές πυροσβέστες του Πυροσβεστικού Σώµατος, οι Έλληνες πολίτες, να αµφισβητήσουµε αυτή την ειλικρίνεια και τις πραγµατικές σας προθέσεις.
Είναι προφανές, ότι ακόµα δεν έχει γίνει κατανοητή η χρησιµότητα των εθελοντών πυροσβεστών, τι κάνουν, ποιοι είναι, που και γιατί είναι απαραίτητοι, κάτι που έχουν κάνει οι περισσότερες χώρες στον κόσµο που αξιοποιούν εδώ και δεκαετίες τους εθελοντές κατά κόρων στην αντιµετώπιση φαινοµένων, τόσο σε τοπικό όσο και σε κεντρικό επίπεδο, που προκύπτουν από φυσικά ή ανθρωπογενή αίτια.
Η Ελλάδα γιατί δεν έχει καταφέρει κάτι παρόµοιο τόσα χρόνια; Είµαστε σαν λαός υποδεέστερος από τους Γερµανούς, τους Γάλλους, τους Πορτογάλους, τους Αυστριακούς, τους Ελβετούς, τους Πολωνούς; Σηµειώνεται ότι αυτή την στιγµή στην Γερµανία υπηρετούν περίπου 27,000 επαγγελµατίες πυροσβέστες και 1,200,000 εθελοντές πυροσβέστες. Σίγουρα θα το γνωρίζεται αυτό όµως.
Έγιναν λοιπόν κάποια σηµαντική βήµατα να αναβαθµιστεί το νοµικό πλαίσιο που αφορά την εθελοντική δύναµη του Πυροσβεστικού Σώµατος προκειµένου να ξεκινήσει µια ανοδική πορεία για να φτάσει κάποτε τα πρότυπα των Ευρωπαίων γειτόνων µας. Σε αυτό πραγµατικά βασίστηκαν οι εθελοντές πυροσβέστες.
Αποτέλεσε µια ανάσα ότι επιτέλους αναγνωρίζεται η σηµασία του εθελοντισµού στη χώρα µας και ότι αυτή η αναγνώριση θα τεθεί σε νέες, αξιοκρατικές και σύγχρονες βάσεις. Αξιοσηµείωτο είναι ότι οι ίδιοι εθελοντές επιθυµούν να αντιπροσωπεύουν µια ικανότατη και αξιόµαχη δύναµη που, γι’ αυτούς, θα υπερηφανεύεται το Ελληνικό κράτος και το Πυροσβεστικό Σώµα Ελλάδος. Μάλλον, απ’ ότι φαίνεται όµως, οι εθελοντές πυροσβέστες είναι οι µόνοι που βασίστηκαν σε αυτή την εξέλιξη.
Το τελικό κείµενο για την αναβάθµιση του εθελοντή πυροσβέστη µόνο για αναβάθµιση δεν πρόκειται. Ένα προσβλητικό και αοριστο κατασκεύασµα που µάλλον στοχεύει στην περαιτέρω περιθωριοποίηση των εθελοντών πυροσβεστών µε τελικό στόχο να «βαρεθούν» και να φύγουν από µόνοι τους. Εσείς κ. Υπουργέ, υπογράφεται το συγκεκριµένο κείµενο; Υπογράφεται το τέλος του Εθελοντισµού στο Πυροσβεστικό Σώµα;
Πρέπει να γίνει ξεκάθαρο για µια ακόµη φορά ότι δεν διεκδικούµε καµία µόνιµη θέση στο δηµόσιο. Δεν επιθυµούµε να αντικαταστήσουµε το µόνιµο προσωπικό του Πυροσβεστικού Σώµατος αλλά να ενισχύσουµε την υπάρχουσα δύναµη πυροπροστασίας. Δεν ζητάµε τίποτα πέρα από τα αυτονόητα:
Αξιολόγηση
Εκπαίδευση
Αξιοποίηση και
τα βασικά απαραίτητα εφόδια για να µπορούµε να προσφέρουµε τις υπηρεσίες µας µε ασφάλεια
Δεν κοστίζουµε τίποτα και ενώ η χώρα µας βρίσκεται εν µέση µιας οικονοµικής κρίσης, µια κρίση που βαραίνει όλους µας, υπάρχουν κάποιοι λίγοι άνθρωποι που ακόµα διψάνε και έχουν την διάθεση για να προσφέρουν εθελοντικά για την προστασία της κοινωνίας µας και αντί αυτούς, µε έντονη την αίσθηση της κοινωνικής ευθύνης, να τους αγκαλιάζετε, τους πετάτε στα σκουπίδια.
Επαναλαµβάνεται ότι οι εθελοντές δεν ζητάνε πολλά αλλά απαιτούν να τους αντιµετωπίζεται µε σεβασµό και αξιοπρέπεια. Δεν είµαστε το υποβιβασµένο κοµµάτι του Πυροσβεστικού Σώµατος, δεν είµαστε υποδεέστεροι σε τίποτα, είµαστε Έλληνες πολίτες απ’ όλα τα κοινωνικά στρώµατα που ακόµα διαθέτουµε κάτι πολύτιµο, ειδικά για την Ελλάδα του σήµερα, την ανιδιοτελή προσφορά.
Το ενδεχόµενο διάλυσης του πυροσβεστικού εθελοντισµού αποτελεί µια κρίση για την χώρα µας, ειδικά αυτή τη δύσκολη περίοδο που διανύουµε. Εάν εσείς κύριε Υπουργέ είστε έτοιµος να αναλάβετε αυτή την ευθύνη απλά ενηµερώστε µας, ο εµπαιγµός όµως πρέπει να σταµατήσει οριστικά.
Εθελοντής Αρχιπυροσβέστης Π.Σ.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
