Συζητούσα με κάτι φίλους μου τις προάλλες και καταλήξαμε στο εξής. Οι απεργίες των ΜΜΜ, των υπηρεσιών καθαριότητας...
των ιατρών κτλ ποιόν πλήττουν στην πραγματικότητα; Εμάς τους πολίτες.. Θα είχαν νόημα εφόσον οι πολιτικοί μας ενδιάφερονταν για το "ευ ζειν" μας και η μορφή αυτή πίεσης θα είχε κάποιο αποτέλεσμα. Από την στιγμή που το δικό τους "ευ ζειν" δεν απειλείται στο παραμικρό οι απεργιες αυτές δεν έχουν το παραμικρό αποτέλεσμα! Ή μάλλον έχουν γιατί οδηγούν στην διχόνια και στις αλληλοκατηγόριες μεταξύ ημών. Θα μου πείτε βέβαια πρέπει να καταπιούμε όλα αυτά τα μέτρα που ως σκοπό έχουν την εξόντωση μας; Όχι. Η λύση που καταλήξαμε είναι η εξής. Η καταστροφή του δικού τους ευ ζειν. Και πως θα πετυχουμε αυτό; Καλά τα γιαούρτια και τα αυγά αλλά δεν έχουν αποτέλεσμα. Θα μπορούσαμε όμως να κάνουμε μια επιλεκτική απεργία. Δηλαδή. Πάει π.χ ο Πάγκαλος να φάει σε μια ταβέρνα; Αγνοήστε τον. Δεν θα του παρουν παραγγελία εις τον αιώνα τον άπαντα. Στέλνει τον υπάληλο του να βάλει βενζίνη; Το ίδιο. Τα σκουπιδια έξω από τα σπίτια τους; Αστα να γίνουν βουνο. Το ίδιο με κάθε μορφή υπηρεσιας. Ναι κάπου θα βάλουν βενζινη και κάπου θα φάνε. Αλλά το ευ ζειν τους θα έχει παρέλθει.
Αναγνώστης
