"Η παραγωγή πετρελαίου από τα τωρινά κοιτάσματα φθίνει κατά 5% κάθε χρόνο καθώς τα αποθέματα έχουν εξαντληθεί σε τέτοιο βαθμό που ο κόσμος θα χρειαστεί να προσθέσει το ισοδύναμο τεσσάρων Σ. Αραβιών ή 10 Β. Θαλασσών τα επόμενα 10 χρόνια μόνο για να διατηρήσει τα σημερινά επίπεδα κατανάλωσης πέρα από κάθε αύξηση αυτής".
Προφανώς η εξάντληση των κοιτασμάτων θα πιέσει τις τιμές του μαύρου χρυσού προς τα πάνω καθιστώντας τις μεταφορές πανάκριβές. Η παγκοσμιοποίηση που βασίζεται στην μεταφορά αγαθών σε μεγάλες αποστάσεις θα παρουσιάσει ανάσχεση δεδομένου ότι το όποιο όφελος των φθηνών εργατικών θα αντισταθμίζεται από το κόστος μεταφοράς των παραγομένων προϊόντων. Αναγκαστικά οι κοινωνίες θα πρέπει να γίνουν πιο "τοπικές" με την έννοια ότι θα πρέπει να παράγουν τα απαραίτητα για την συντήρησή τους σε μια περιοχή περιορισμένης ακτίνας που θα επιτρέπει την εύκολη και ανέξοδη μεταφορά των προϊόντων.
Η αγροτική παραγωγή που βασίζεται στο αμερικάνικο μοντέλο με τα τεράστια αγροκτήματα θα αντιμετωπίσει πρόβλημα και το αυξημένο κόστος των καυσίμων θα μεταφερθεί στα τρόφιμα πυροδοτώντας κοινωνικές αναταραχές. Αυτά βεβαίως θα μπορούσαν να αποφευχθούν αν ο άνθρωπος ανακάλυπτε μια καινούργια πηγή ενέργειας τόσο αποδοτική και εύχρηστη όπως οι υδρογονάνθρακες. Οι Ήπιες Μορφές Ενέργειας, όπως ο ήλιος, ο αέρας κλπ δεν μπορούν να καλύψουν την ζήτηση γιατί η πυκνότητα της παραγόμενης ενέργειας δεν επαρκεί για την κάλυψη των αναγκών παγκοσμίως. Η Πυρηνική ενέργεια είναι αρκετά επικίνδυνη ενώ η ελεγχόμενη Σύντηξη δεν έχει καταστεί ακόμη εφικτή. Συνεπώς προς το παρόν πλέουμε σε αχαρτογράφητα νερά και δεν ξέρουμε τι εμπόδια θα συναντήσουμε.
Ας ελπίσουμε να τα ξεπεράσουμε όπως και τόσα άλλα στο παρελθόν. Μόνο ας προσέξουμε να το κάνουμε αυτό με το μικρότερο δυνατό κόστος. Για να γίνει όμως αυτό χρειάζεται σχεδιασμός και μελέτη. Οψόμεθα....
