Η μορφολογία και η σύσταση του εδάφους, η διαφορετική στάση του σώματος και οι ιδιαιτερότητες της οδήγησης σε στροφές και κατηφόρες επιτάσσουν διαφορετικές τεχνικές φρεναρίσματος, οι οποίες μπορούν να προσδώσουν μεγαλύτερη ασφάλεια στις χωμάτινες εξορμήσεις μας.
1. Φρενάρουμε σταδιακά και δοκιμάζουμε τη συμπεριφορά των φρένων μας με το που μπαίνουμε στο χώμα, ώστε να δούμε τις αντιδράσεις της μοτοσικλέτας μας στο συγκεκριμένο έδαφος.
2. Τα δύο φρένα της μοτοσικλέτας πρέπει να συνδυάζονται για την επιβράδυνση ή την ακινητοποίηση, ώστε αυτή να είναι πιο άμεση, αλλά και προοδευτική. Η χρήση μόνο ενός φρένου μπορεί επίσης να φθείρει περισσότερο τα τακάκια.
3. Όταν θέλουμε να φρενάρουμε σε λάσπη, η πίεση των φρένων πρέπει να είναι ακόμη πιο ελαφριά, καθώς το έδαφος μπορεί να μπλοκάρει πιο εύκολα τους τροχούς.
4. Σε όλα τα μοντέλα που μπαίνουν στο χώμα, υπάρχει η δυνατότητα να ρυθμίσουμε το ύψος του λεβιέ του πίσω φρένου, ώστε να βολεύει καλύτερα στη στάση που έχει πάρει το σώμα.
5. Στις κατηφόρες, η θέση του σώματος είναι πάλι σημαντική. Δεν πρέπει να καθόμαστε στη σέλα, γιατί φορτίζεται περισσότερο το πίσω μέρος της μοτοσικλέτας.
Επίσης, ελέγχουμε το φρενάρισμα κυρίως με το μπροστινό φρένο.
6. Αντίθετα με την άσφαλτο, για να στρίψουμε στο χώμα δεν χρειάζεται να μειώσουμε την ταχύτητά μας πολύ πριν την είσοδο στη στροφή. Μπαίνοντας στη στροφή, πιέζουμε σταθερά τη μανέτα του μπροστινού και ταυτόχρονα μπλοκάρουμε το πίσω φρένο. Με τη βοήθεια του σώματος και του ποδιού που εκτείνεται στο έδαφος, η μοτοσικλέτα αλλάζει φορά και τότε επιταχύνουμε προς την κατεύθυνση που θέλουμε.
7. Μετά από κάθε χωμάτινη εξόρμηση, ο έλεγχος του συστήματος πέδησης της μοτοσικλέτας είναι απαραίτητος. Το χώμα και η λάσπη εισχωρούν ανάμεσα στα τακάκια και τους δίσκους, δυσκολεύοντας το έργο του φρεναρίσματος και προκαλώντας φθορές.
8. Οι ίδιοι κανόνες ισχύουν σε γενικές γραμμές και για τα τετράτροχα ATV. Προσοχή, όμως! Το βάρος τους είναι πολύ μεγαλύτερο και θα πρέπει να συνηθιστεί.
