tromaktiko: Η μιζέρια και η εξαθλίωση σε όλη την Ελλάδα

Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2011

Η μιζέρια και η εξαθλίωση σε όλη την Ελλάδα



Ο καιρός της σιωπής έχει περάσει και η οργή για την κατάντια, περισεύει. Διαβάστε με προσοχή τι περιγράφουν οι άνθρωποι από όλη την Ελλάδα στο internet.
...Την Παρασκευή ανακοινώθηκε ότι ένα παιδάκι λιποθύμησε στο σχολείο του την ώρα του μαθήματος. Η αιτία ήταν η ασιτία.Το ΣΚ έβαλα τη γυναίκα μου που είναι εκπαιδευτικός και το ψάξαμε λίγο παραπάνω.
Διαπιστώσαμε από αναφορές συναδέλφων ότι σε κάποια σχολεία υπάρχουν παιδιά που δυσκολεύονται να παρακολουθήσουν και έχουν συνήθως το κεφάλι κατεβασμένο. Δύσκολα κάνουν παρέα με άλλα παιδιά στα διαλείμματα και σχεδόν ποτέ δεν μπορούν να τρέξουν στο μάθημα της γυμναστικής... Όταν αυτά βρίσκονται στο δημοτικό σχολείο είναι σχεδόν βέβαιο ότι πρόκειται για παιδιά που δεν έφαγαν το πρωί κι είναι άγνωστο πότε ήταν η τελευταία φορά. Αναμένεται ότι τα παιδιά αυτά θα αυξηθούν κατά 20-50% καθώς θα αρχίσει και ο χειμώνας με την ανάγκη της θέρμανσης...

...Εγώ έχω 400 ευρώ έξοδα μετακίνησης και διαμονής (μένω οικογενειακώς στη Θεσσαλονίκη και εργάζομαι στη Φλώρινα). Όσοι εργάζονται στο εξωτερικό (περίπου 18.000 άτομα) άλλοι πληρώνουν συμβολικά τη μεταφορά τους εκεί (1 ευρώ τη διαδρομή) κι άλλοι όχι. Στη δυτική Μακεδονία όσοι εργάζονται πλέον σε εργολάβο κι όχι απευθείας στη ΔΕΗ πληρώνουν για τη μεταφορά τους στα ορυχεία, αντλιοστάσια, κλπ. Αν δεν έλθεις εδώ πάνω για μια εβδομάδα δεν μπορείς να το συνειδητοποιήσεις.
Φαντάσου να χάσει η Κέρκυρα το 50% του τουρισμού και καθημερινά 2000 άτομα να περνούν στην Αλβανία για να εργαστούν εκεί (με μισθούς Αλβανίας) και να επιστρέφουν το βράδυ στην Κέρκυρα.
Για τα τρόφιμα κλπ. ισχύουν κι εδώ αλλά μόνο στα χωριά, κι όχι στις πόλεις. Επίσης όχι σε όλα τα χωριά (τουλάχιστον όχι ακόμη), αφού εδώ η γεωργία δεν παράγει πάντα προιόντα προς βρώση, αλλά βιομηχανικά. Π.χ. φρούτα από δενδρώδεις καλλιέργειες, βαμβάκι, σπαράγγια, τεύτλα, καπνό, αλλά και βιομηχανικό σιτάρι και ρύζι και ντομάτα. Δηλ. τα αγροτικά σπίτια δεν έχουν παντού κήπους ή μικρά μποστάνια, αλλά συνήθως έχουν μεγάλα υποστατικά κι αποθήκες με καρότσες, ξηραντήρια, μηχανήματα, κλπ. Από την άλλη όταν μια γαλακτοβιομηχανία έρχεται σε ένα χωριό κι υπογράφει συμβόλαιο νομίζεις ότι μπορεί να αφήσει γαλακτοπαραγωγούς που δεν ανήκουν στο δυναμικό της να διαθέτουν ελεύθερα το δικό τους γάλα; Γελάστηκα όταν το είπα και γέλασαν κι εκείνοι όταν το άκουσαν....

...Είχα μερικούς μήνες να πάω στον Εύοσμο και την Ηλιούπολη παραδοσιακές εργατοσυνοικίες της Θεσσαλονίκης εκεί που οι ΔΥ και οι ΙΥ είναι ελάχιστοι.Την Κυριακή σε μνημόσυνο στην εκκλησία της Αγίας Φωτεινής (το αναφέρω για να μην έλθει κάποιος και πει ότι δεν ισχύουν τα παρακάτω) είδα ότι ελάχιστα κουτάκι μοιράστηκαν σε συγγενείς και φίλους. Ρώτησα και μου είπαν ότι εδώ και 2-3 μήνες προτιμούν να δίνουν τα κουτάκια σε άτομα παντελώς άπορα, έτσι ώστε να χρησιμοποιήσουν το κουτάκι για τροφή την Κυριακή ή τη Δευτέρα. Επίσης παρατήρησα ότι ο παπάς σε άλλον έδινε ένα αντίδωρο και σε άλλον τέσσερα...
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!