Εδώ και χιλιάδες χρόνια υπάρχει ένας άκρατος μυστικισμός γύρω από το φαινόμενο του κεραυνού. Ενώ οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν μιλήσει για αστρονομία και το ηλεκτρόνιο, ο κεραυνός παρίστανε την τσαντίλα του Δία. Κοντά στα μέσα του 1700 μ.χ, ο ιδιοφυής Βενιαμίν Φραγκλίνος έβαλε τέλος στους μύθους. Όρισε τον κεραυνό σαν φυσικό φαινόμενο το οποίο σχετίζεται με σύννεφα, βροχή και καταιγίδες. Διακόσια περίπου χρόνια αργότερα (τέλη του 1990), η μεγαλοπρεπής Διαστημική Υπηρεσία των ΗΠΑ αποφάσισε πως ο κεραυνός κρύβει πολλά ακόμα μυστικά. Οι δορυφόροι SkyLab και TRMM Lightning Imaging Sensor (LIS) έφεραν για πρώτη φορά στο φως πως η κεραυνική δραστηριότητα κατανέμεται στον πλανήτη Γη (εικ.1). Κεντρική Αμερική, Αφρική και νότιο-ανατολική Ασία είναι οι <<πρωτεύουσες>> της κεραυνικής δραστηριότητας παγκοσμίως, δραστηριότητα που κορυφώνεται τις απογευματινές (τοπικές) ώρες. Η κεραυνική εκκένωση δεν είναι τίποτε άλλο από τον γνωστό σε όλους μας στατικό ηλεκτρισμό που μας χτυπά σε μια ξηρή μέρα του χειμώνα όταν επιχειρούμε να ακουμπήσουμε κάτι μεταλλικό.
Περισσότερα στο www.meteorologos.gr
