Εμεις, ... 11.000.000 καγκουρο, ανικανοι, ανιδεοι, αχρηστοι, κλεφτες, τεμπεληδες, αλητες και αλλα πολλα, που ακουμε καθημερινα απο ολη την υφηλιο.
Φταιμε για την οικονομικη κριση στην Ελλαδα γιατι τα φαγαμε μαζι με τους πολιτικους μας.
Φταιμε για την οικονομικη κριση στην Ιταλια, γιατι δε στελνουμε πια αρκετους φοιτητες, ωστε να ζησουν σαν ανθρωποι και αυτοι.
Φταιμε για την οικονομικη κριση στη Γαλλια γιατι ποτε δε χωνεψαμε τη γαλλικη κουζινα, με συνεπεια να πεσουν εξω οι εστιατορες εκει.
Φταιμε για την κριση στις ΗΠΑ, γιατι δεν ψηφισαμε τα μετρα αυτα γρηγοροτερα, ωστε να μας παρουν το πετρεαλαιο, το αεριο, το χρυσο και οτι αλλο εχουμε, και να ζησουν αυτοι καλυτερα.
Φταιμε για την κριση στο Πακισταν, την Ινδια, το Μπαγκλαντες, την Αφρικη, και οπου αλλου πειναει ο κοσμος, γιατι οταν ηρθαν προσφυγες στην Ελλαδα και τους διναμε ψωμι στα στενα των λιμανιων της Πατρας, της Θεσσαλονικης, του Πειραια, για να μην πεθανουν της πεινας, δεν τους αφησαμε να μας βιασουν, κλεψουν, σκοτωσουν και να στειλουν τα λεφτα μας, τα υπαρχοντα μας και τα όργανά μας για δωρεες οργανων στις πατριδες τους.
Φταιμε για την κριση στην Κινα, γιατι τωρα που επιτελους αποφασισαμε να πεθανουμε για να σωσουμε ολο τον υπολοιπο πλανητη, δε μας βγαινουν τα λεφτα να αγορασουμε απο τα κινεζικα μαγαζια (τα ελληνικα, ιταλικα, αφρικανικα κλπ)
Φταιμε για την κριση στην Τουρκια γιατι δεν τους δωσαμε την ΑΟΖ, το Καστελοριζο, τη Χιο, τη Θρακη, την Κρητη και οτι αλλο θελουν για να ευημερησουν.
Φταιμε για την κριση στην Αλβανια, γιατι τωρα που λιγοστευει το ψωμι, αρχιζουν και επιστρεφουν οι μαφιοζοι στην πατριδα τους, και βασανιζουν τους συντοπιτες τους αντι για εμας.
Φταιμε και για την κριση στα Σκοπια, γιατι τοσα χρονια που οι πολιτικοι μας προσπαθουν να ξεχασουμε την εννοια της λεξης Μακεδονια εμεις επιμενουμε να θυμομαστε.
Ειμαστε τελικα ποταποί τύποι. Αχρείοι και άθλιοι. Δε σεβόμαστε τίποτα. Αρνούμαστε πεισματικά να πεθανουμε χιλιετίες τωρα, σε πείσμα "φίλων" και εχθρών.
Το χειρότερο όμως είναι ότι αρνούμαστε να παραδοθούμε.
Στο Γιωργάκη, τον μπαμπά του ή τον παππού του.
Στον, Άκη, το Γιάννο, την Αννούλα, τη Λούκα, τον Καρολο (τον προεδρα) και τα άλλα παιδια.
Στον Κωστάκη ή το θείο του.
Στη Ντόρα, το μπαμπά της ή τον αδερφό της.
Στον Αντωνάκη και τους κολλητούς του.
Στην Αλέκα, τη Λιάνα ή το Χαρίλαο.
Στον Αλέξη και τους προγενέστερους του ή τους ομοιδεάτες του εξωκοινοβουλευτικούς.
Στους Μαρξιστές, Λενινστές, Τροτσκιστές, άθεους ή αντίθεους.
Στο Γιωργο, τον Αδωνι και τα άλλα πτηνα του εθνικοσοσιαλισμού, της ζητιανιάς για ένα υπουργείο, της κωλοτούμπας.
Σε όλους αυτούς που μπήκαν στη βουλή και δεν είπαν ποτέ: Ας δωσουμε σε αυτή την έρημη πατρίδα μια ευκαιρία. Μόνο μία ευκαιρία ζητάμε, εδώ και 180 χρόνια. Και κανείς σας δε μας την έδωσε.
Και τώρα ο καθένας σας προσπαθεί να μας πείσει ότι κερδισε ή έχασε απο τα καραγκιοζιλίκια του Γιωργάκη των τελευταίων ημερών.
Κύριοι, όλοι χασατε, και οι 300. Γιατί σας έχουμε διαγραψει εδώ και καιρό. Οι νόμοι σας και οι συνθήκες σας είναι προσωρινοί. Η παρουσία σας σε αυτή τη χώρα ειναι προσωρινή. Ο λαός μας έρχεται σε πόλεμο απέναντι σας. Οχι με σημαιες, οχι με κομματα, οχι με ιδεολογίες αριστερες, δεξιες, κεντρωες ή αλλες αηδιες. Ο λαος έρχεται απεναντι σας με στόχο το θανατο όλων σας. Οχι τον πολιτικο σας θανατο, γιατι αυτος έχει συντελεστει εδώ και καιρο. Η κρεμάλα είναι κοντά για εσάς και τα παιδιά σας. Ότι και να ψηφισετε, τα παληκάρια μας έχουν ήδη ορκιστεί στο ιερό ευαγγελιο, όπως και τότε. Και σήμερα όπως και τότε, ο Θεός έβαλε την υπογραφή του για την ελευθερία της πατρίδος και δεν την παίρνει πίσω. Και η πατρίδα μας θα μεγαλώσει, μόνο που εσείς δε θα είστε εκεί για να την δειτε.
Ελευθερία ή θάνατος
1831-2011
180 χρονια σκλαβιας.
