Επίσης, η απεργία στη Χαλυβουργία και η φίμωσή της από τα αστικά ΜΜΕ είναι η καλύτερη απάντηση σε όλους αυτούς που καλλιεργούν την ψευδαίσθηση ότι η ανατροπή θα γίνει αν καταλάβουμε τη Βουλή, αν πετάξουμε μολότοφ και πέτρες στα ΜΑΤ και που γενικότερα καλλιεργούν το κλίμα ότι ο αντίπαλος των εργαζόμενων βρίσκεται στη Βουλή. Αναρωτιόμαστε πόσο αντισυστημικό είναι να πετάξεις μολοτοφ στα ΜΑΤ και πόσο συστημικό είναι να κλείνεις τα εργοστάσια όταν ο εργοδότης απαιτεί να δουλέψεις σαν σκλάβος; Τα αστικά ΜΜΕ γιατί άραγε με κάθε ευκαιρία φιλοξενούν εξεγερμένους νέους οι οποίοι συγκρούονται με τα ΜΑΤ αλλά ποτέ εργαζόμενους που συγκρούονται με τον εργοδότη;
Έχουμε υποχρέωση σαν εργαζόμενοι και σαν ένδειξη ελάχιστης αλληλεγγύης προς αυτούς τους ανθρώπους, που η νίκη τους θα ταράξει τη γαλήνη που νιώθουν οι βιομήχανοι με τα συνεχή αντιλαϊκά μέτρα που προστίθενται στη φαρέτρα τους, να αναμεταδώσουμε με κάθε τρόπο την είδηση. Να σπάσουμε τη φίμωση που επιβάλλουν τα ΜΜΕ τα οποία λειτουργώντας ως μαφία, εφαρμόζουν ομερτά υπό το φόβο της δημιουργίας κύματος αλληλεγγύης προς τους απεργούς.
Είμαστε υποχρεωμένοι τον αγώνα των χαλυβουργών να τον διαφημίσουμε παντού και με κάθε τρόπο.