Όπως σημειώνεται στο δημοσίευμα, η τάση να μένουν στο σπίτι οι νέοι παρά το γεγονός ότι ενηλικιώθηκαν ή βρήκαν δουλειά, που κυριαρχούσε μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’90 στη νότια Ευρώπη, φαίνεται να παγιώνεται και στη Γερμανία.
Συγκεκριμένα, το 57% των νεαρών γυναικών και το 71% των νεαρών ανδρών ηλικίας 18 μέχρι και 24 ετών ζουν μαζί με τους γονείς τους και δεν το θεωρούν επιλήψιμο ή ζημιογόνο για την φήμη και την αυτονομία τους.
Ασφαλώς υπάρχει και το 18% των νέων γυναικών και το 17% των ανδρών που με θάρρος και αυτοπεποίθηση μετακόμισαν από τη μαμά στο σπίτι του «μόνιμου φίλου τους» ή «φίλη τους».
Αλλαγή της κοινωνικοποίησης των νέων
Η πλειονότητα των νεαρών με ή χωρίς επάγγελμα αξιολογούν την κατάστασή τους ως «προσωρινή», αλλά δεν «ντρέπονται» γι’ αυτό, όπως συνέβαινε στις δεκαετίες του ’60-’70, όπου η παραμονή νέων στο σπίτι ταυτιζόταν είτε με την καταγωγή τους, ήταν παιδιά μεταναστών, είτε με την ανικανότητά τους να βρουν εργασία και να αποκατασταθούν επαγγελματικά.
Από το ’60 μέχρι και τις αρχές του ’90 στόχος όλων των νέων Γερμανών ήταν η ανεξαρτησία, η προσωπική αυτονομία και ο όσο το δυνατόν συντομότερος απογαλακτισμός από την προστατευτική στέγη της οικογένειας.
Τα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας επισημαίνουν όμως μια ουσιαστική αλλαγή: μέχρι και τις αρχές του ’90 η εύρεση εργασίας, η επαγγελματική κατάρτιση και εξειδίκευση ήταν η συνηθισμένη πορεία για όποιον δεν ήθελε να ακολουθήσει ακαδημαϊκή καριέρα. Επρόκειτο για βήματα σχεδόν αυτονόητα, χωρίς περιορισμούς και εμπόδια.
Επιπλέον τόσο στην κοινωνία, όσο και στα ΜΜΕ, αλλά και τους κύκλους των διανοούμενων η παραμονή στο σπίτι είχε το στίγμα του ‘παράσιτου’ ή ‘του μη απελευθερωμένου και αυτόνομου’.
Σήμερα οι νεαροί δηλώνουν ότι θα μείνουν «με τη μαμά, όσο την έχουν ανάγκη». Πόσο αλλάζουν οι καιροί. Πόσο άλλαξε η γερμανική νοοτροπία.
greekfinanceforum.com
