tromaktiko: Όλα τα λεφτά, λουλούδια - Ένα ανατρεπτικό κείμενο

Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2011

Όλα τα λεφτά, λουλούδια - Ένα ανατρεπτικό κείμενο



Σήμερα ψηφίζεται από την ελληνική Βουλή ο πρώτος πλεονασματικός προϋπολογισμός της μεταπολίτευσης, έμαθα. Από τη χαρά μου, είπα να βγάλω το γυναικάκι μου στα μπουζούκια, να ξεχάσουμε την κρίση για απόψε, να σπάσουμε κι εμείς ένα πιάτο κι ας ερεθιστεί, ρε παιδί μου, το δημόσιο αίσθημα...
Να μπουμπουνίσω μια πουράκλα και να χορέψω πλάι σε μερικά πιπίνια χρυσαυγίτικα. Να βάλω εκείνο το πολύ γυαλιστερό ρόλεξ -κι ας είναι μαϊμουδιάρικο-, να μοιάσω για λίγο στον μεγάλο Άδωνι, μη σου πω σκέφτομαι να βάψω και μια ελιά στο μάγουλο. Ναι, για μια νύχτα, θέλω να γίνω ίδιος ο εισηγητής του μέλλοντος αυτού του τόπου.
Ένα φιλαράκι μού είπε ότι δεν μοιράζονται όλοι τον ενθουσιασμό μου και ότι τα νυχτομάγαζα έχουν πέσει σε μαρασμό τις τελευταίες μέρες. Μπαγλαρώσανε, λέει, την παλιοπαρέα που έβαζε φωτιά στις πίστες εδώ και κάτι χρόνια. Ναι, εκείνα τα παλικάρια με τα αφράτα μάγουλα, τα απαλά, άφθαρτα χέρια και τις πάντα γεμάτες τσέπες. Κάνανε μπίζνα με το ρεύμα και βάζανε ένα χεράκι στο να εισπραχθεί το χαράτσι. Κακουργηματική απάτη σε βάρος του δημοσίου, είπε ο κυρ Εισαγγελέας. Για καθίστε, ρε μάγκες. Ογδόντα χιλιάρικα σε πανέρια με γαρύφαλλα χαλάγανε τα παλιόπαιδα. Ηλεκτρική ενέργεια είχαν τα πορτοφόλια τους, όχι μαλακίες. Ο ενθουσιασμός, βλέπεις, που σου προκαλεί η επαφή με τα δημόσια αγαθά. Ναι, εκείνα που στα πουλήσανε νύχτα, για ένα κομμάτι ψωμί. Μη σου πω για ένα πανέρι.
Κόμπλεξ και τίποτε άλλο, ποια δικαιοσύνη τώρα και κουραφέξαλα. Τα παιδιά μπήκαν στο δρόμο που χάραξαν τα μεγάλα κεφάλαια (ναι, κεφάλαια, τα κεφάλια είναι για να μπαίνουν μέσα, τα κεφάλαια για να βγαίνουν έξω) αυτής της χώρας. Ο Άκης. Τι ποιος Άκης; Μετά τον Άκη Πάνου, στη σύγχρονη ελληνική ιστορία, ένας είναι ο Άκης. Για εκείνον που οι πίστες χάραξαν τ’ όνομά του με χρυσά γράμματα. Η κάθε Ευδοκία σε αυτή την ευλογημένη γη έχει κάνει άγαλμα στον Άκη, τόσες φορές που την τίμησε με τη ζεμπεκιά του. Έφερνε τις γύρες σαν αφηνιασμένο υποβρύχιο. Ζητήματα εξωτερικής πολιτικής γινόντουσαν παιχνιδάκι σ’ ένα βράδυ χάρη στις σοσιαλιστικές του φιγούρες. Και τα συντρόφια, γύρω του, βαράγανε παλαμάκια, καθώς αστράφτανε τα χρυσά τους δόντια.

Αμ, ο άλλος; Ο ένας, ο μεγάλος, ο Πέτρος ο Κωστόπουλος. Αυτός έφερε στον τόπο όσες αλλαγές δεν έφεραν όλες οι κυβερνήσεις κι όλα τα Συντάγματα μαζί. Πας στο blog του με τίτλο “pkool” και διαβάζεις παρακάτω, ότι «το “P” βγαίνει από το Πέτρος, το Kool από το cool, απλά αντί «C» είπαμε να στριμώξουμε το «K» λόγω του Κωστόπουλος». Λιποθυμάς από σεβασμό στο μέγεθος του ανδρός που καθιέρωσε αυτό που η ιστορία κατέγραψε υπερήφανα ως “Νεοέλληνας”. Τζιπάρα μαύρη με φιμέ, για να φαντάζονται οι απ’ έξω τα γκομενάκια που βουλιάζουν στο δερμάτινο σαλόνι. Να καβαλάμε τα πεζοδρόμια και να θωπεύουμε την κοινωνική υπεροχή. Δεν έχει σημασία που το εργαλείο είναι αγορασμένο με δανεικά από το φίλο μας τον τραπεζίτη. Κι εκείνος πήρε το κομίσι του και εμείς κάνουμε το κομμάτι μας. Και τα οφσόρια μας θα στήσουμε και βίλες στο Μόντε Κάρλο θα μοστράρουμε και μετοχές θα έχουμε για πλυντήριο και ντύσιμο πρώτη μούρη να ‘ούμε.
Σημασία είχε να χόρευες ζεϊμπέκικο πρωθυπουργικό κι έξω απ’ το σκυλάδικο να έδινες το μεγαλύτερο μπουρμού στον παρκαδόρο. Έτσι μέτραγες στην πιάτσα. Όλα τα υπόλοιπα ήταν αδιάφορες ανθρώπινες ιστοριούλες. Και καμία εντύπωση δεν προκαλούν τα σφακιανάκια και τα γαϊτανάκια που βγαίνουν τελευταία και κελαηδάνε υπέρ του κάθε φασίστα. Από την ίδια μήτρα βγήκαν όλοι, από τις πίστες της αμαρτίας και της αμορφωσιάς. Πιο κάτω, στη Συγγρού, πελάτες πρώτοι ήτανε μαζί με τους βλαχοδήμαρχους και τους βουλευταράδες. Είχαν τα κωλόμπαρα για πατσά, εκεί γύρω στα ξημερώματα, όταν το στομάχι και η τσέπη γουργουρίζει. Κι ας έφταναν με κούρσες πληρωμένες από τον λαουτζίκο, που έλεγε μια φορά αναστατωμένη η γυναίκα του Φυντανίδη. Τι παράς, τι κωλομπαράς. Το ίδιο έκανε.
Κι όλοι ετούτοι μαζευόντουσαν συχνά και τα πίνανε για να ξεχάσουν, στου Σπύρου του Παπαδόπουλου. Ναι, κρατικός λειτουργός κι αυτός, με ειδική αρμοδιότητα στα μνημόσυνα σε ρεμπέτηδες. Μέσα στον πόνο του, παρασυρότανε και ξεχείλιζε κάθε φορά τις πιατέλες για τη μάσα των καλεσμένων του. Χιλιάρικα λέει πεταμένα σε πολυτελή κουβέρ κάθε ‘βδομάδα. Με χρυσά κουτάλια τούς είχε τους τεθλιμμένους. Μεγαλοεκδότας, συνθέτες, επαναστάτες, ανθρώπους του κύρους, του πνεύματος και του οινοπνεύματος. Κανέναν δεν άφηνε παραπονεμένο κι όλοι τσιμπολογούσαν από το χρήμα που εισέπραττε η ΕΡΤ μέσω του λογαριασμού της ΔΕΗ που είχε συνεργασίες με την HELLAS POWER και την ENERGA που βάλανε χεράκι στο χαράτσι και τώρα είναι στον Κορυδαλλό γιατί τα χαράτσια βρεθήκανε στην Ελβετία, όπου διέθετε τους καλύτερους τραπεζικούς λογαριασμούς του ο επίσης κορυδαλλένιος Άκης και που προτείνει για εκδρομή σε σαλέ ο Κωστόπουλος, αλλιώς γνωστός και ως “Pkool”.

Στην υγειά μας, βρε παιδιά!



kakoskeimena.net
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!