tromaktiko: Ανάπτυξη, αυτή η… άγνωστη

Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2011

Ανάπτυξη, αυτή η… άγνωστη



Η χώρα ζει μία κρίσιμη περίοδο. Είναι η αρχή μίας περιόδου κατά τη διάρκεια της οποίας θα κριθεί η αξιοπρεπής θέση της στην ευρωπαϊκή και διεθνή κοινότητα.Η οικονομική επιβίωση μέσα από την προσαρμογή στο συνεχώς μεταβαλλόμενο ευρωπαϊκό και διεθνές οικονομικό περιβάλλον , είναι το ζητούμενο .

Κρίνεται λοιπόν σκόπιμο να υπενθυμίσουμε ότι ο κύριος στόχος – ο οποίος πρέπει να καταλαμβάνει μονίμως χώρο στο πίσω μέρος του μυαλού μας – θα πρέπει να είναι ο τρόπος της συνάντησης της ελληνικής οικονομίας με την ανάπτυξη.

Η καινούργια κυβέρνηση μέχρι τις εκλογές θα πρέπει να προβεί σε ενέργειες σταθεροποίησης και προοδευτικής αποκατάστασης κλίματος εμπιστοσύνης στο εσωτερικό και εξωτερικό , σε πολιτικό επίπεδο, και προσπάθειας ανάσχεσης της ύφεσης σε οικονομικό επίπεδο .

Η εξασφάλιση ρευστότητας για τις τράπεζες , η διοχεύτεση της στην οικονομία ,η πληρωμή των χρεών του δημοσίου προς τους ιδιώτες , η χρησιμοποίηση όλων των προς άντληση πόρων από το ΕΣΠΑ , η ορθολογική χρησιμοποίηση και σε δίκαια και ισορροπημένη κατεύθυνση ενεργοποίηση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού είναι κεντρικά στοιχεία , τα οποία θα βοηθήσουν στην ανάσχεση της ύφεσης και της κοινωνικά επικίνδυνης αύξησης της ανεργίας.

Η προώθηση των διαρθρωτικών αλλαγών και των ιδιωτικοποιήσεων, η μείωση του δημοσίου , η απελεθεύρωση των αγορών είναι άμεσες ενέργειες, οι οποίες θα συντελέσουν στην προοδευτική αποκατάσταση της εμπιστοσύνης και στην ανάσχεση της ύφεσης.

Η πραγματική ανάπτυξη της Ελληνικής οικονομίας είναι στενά συνδεδεμένη με τις επενδύσεις. Γιά ν΄ αρχίσει η Ελληνική οικονομία να έχει σε μόνιμη βάση ικανοποιητικούς ρυθμούς ανάπτυξης, θα πρέπει να παραχθεί επί πλέον εγχώριο προϊόν , το οποίο θα προέλθει είτε από εξαγωγές και αύξηση του τουριστικού συναλλάγματος είτε από υποκατάσταση εισαγωγών. Το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών θα πρέπει να κυμανθεί στο 5% του ΑΕΠ και η σχέση εξαγωγές/εισαγωγές (χωρίς τα πετρελαιοειδή) να τείνει τουλάχιστον στο 65%.

Το κλίμα για την επανεκκίνηση της οικονομίας είναι βέβαια συνάρτηση της απλοποίησης και διαφάνειας του φορολογικού συστήματος , του επιπέδου φορολογίας, των μέτρων για επαναπατρισμό κεφαλαίων, της παράκαμψης της γραφειοκρατίας και της φιλελευθεροποίησης των συνθηκών για επενδύσεις.

Για ν’ αυξηθεί όμως το εγχώριο παραγόμενο προϊόν θα πρέπει να γίνουν μεγάλης κλίμακας επενδύσεις από ξένα κεφάλαια (ενέργεια, τουρισμός, υποδομές) ώστε ν’ ακολουθήσουν μικρότερης κλίμακας επενδύσεις Eλλήνων επενδυτών.

Το κλίμα ανασφάλειας και οικονομικής αβεβαιότητας το οποίο είναι κυρίαρχο στο Ελληνικό περιβάλλον –η εκροή τουλάχιστον 65 Δις από το Ελληνικό τραπεζικό σύστημα τους τελευταίους 22 μήνες το επιβεβαιώνει-,λόγω του φόβου της πτώχευσης και των αμφιβολιών για το μέλλον της Ελληνικής οικονομίας δεν μπορεί να επιτρέψει την υλοποίηση μεγάλου όγκου επενδύσεων από Ελληνες κεφαλαιούχους. Οι Ελληνες επενδυτές θα ακολουθήσουν τις μεγάλες Ευρωπαϊκές επενδύσεις οι οποίες θα δώσουν το μήνυμα ότι η Ευρώπη εμπιστεύεται, στηρίζει, επενδύει στο μέλλον της Ελλάδας στην ΕΕ, αξιοποιώντας τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα. Πρακτικά ,ο μόνος γρήγορος δρόμος για να συναντήσει μεσοπρόθεσμα η Ελλάδα τη βιώσιμη ανάπτυξη ,είναι μεγάλης κλίμακας επενδύσεις , κυρίως Γερμανικές, αλλά και Γαλλικές η από τη Κίνα. Εάν οι ξένοι επενδυτές δεν δείξουν εμπιστοσύνη στο μέλλον της Ελλάδας είναι ιδιαίτερα δύσκολο να πεισθούν οι Ελληνες κεφαλαιούχοι λόγω παρελθούσας εμπειρίας τη τελευταία εικοσαετία. Χωρίς τη κατάθεση εμπιστοσύνης από ξένους επενδυτές ο δρόμος προς την ανάπτυξη θα είναι ιδιαίτερα δύσβατος και μακρύς.

Η Γερμανία είναι ο βασικός παίκτης ο οποίος θα συμμετάσχει ενεργά στον προσδιορισμό του χρόνου συνάντησης της Ελλάδας με την ανάπτυξη. Η Γερμανία οφείλει να πάρει τη μεγάλη απόφαση . Μακρυά από τη πίεση των πολιτών-ψηφοφόρων οι οποίοι δείχνουν αρνητικοί στη χρηματοδότηση του Νότου. Οι Γερμανοί βιομήχανοι θα πρέπει να σταματήσουν να αρνούνται τις επενδύσεις στη περιφέρεια συγκρατώντας δραστηριότητες στο κέντρο. Όπως τονίζει ο M. Wolf στην Le Monde της 8/11/11, δεν μπορούμε ταυτόχρονα να διατηρούμε πλεονάσματα και να αρνούμαστε να χρηματοδοτούμε τα ελλείμματα των άλλων .»

Οι αγορές βασιζόμενες στην απόκλιση Βορρά –Νότου θέτουν σε αμφισβήτηση τη συνοχή του Ευρώ. Η μελλοντική κοινή δημοσιονομική πολιτική με στόχο τη δημοσιονομική πειθαρχία και τη τήρηση των υπολοίπων κριτηρίων της συμφωνίας της 25ης Μαρτίου, δεν μπορεί να φέρει σύγκλιση Βορρά-Νότου. Αντίθετα, η εφαρμογή πολιτικών μείωσης των δημοσιονομικών ελλειμμάτων στο Νότο θα επιβραδύνει την οικονομική τους δραστηριότητα διευρύνοντας την απόσταση. Εξάλλου, μακροπρόθεσμα ,ο Νότος θα παρασύρει στην ύφεση το Βορρά. Η προσαρμογή πρέπει να αφορά και τις δύο πλευρές. Η επιβολή μονομερούς προσαρμογής στους χρεωμένους δεν μπορεί να επιβιώσει σε μόνιμη βάση μακροπρόθεσμα. Το παράδειγμα της Ελλάδας απέδειξε ότι μπορεί να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα σε όλο τον κόσμο.

Παροχή κατάλληλης ποσότητας ρευστότητας σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, Ευρωομόλογο και επενδύσεις μεγάλης κλίμακας επενδύσεις σε Ελλάδα, Ισπανία, Πορτογαλία, μπορεί να είναι καλές ιδέες για το κοινό συμφέρον της Ευρώπης .Η Ελλάδα φαίνεται ότι ξεκίνησε να κάνει το πρώτο βήμα. Η Γερμανία και η Γαλλία πρέπει να στηρίξουν τα επόμενα βήματα με επενδύσεις.
statesmen.gr
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!