Φίλες και φίλοι, αγαπητοί συνάδελφοι, χθες πήρα μια πρωτοβουλία, μετά από πολλή συζήτηση και εντός του Κινήματος, αλλά και ευρύτερα στο δημόσιο διάλογο, για την ανάγκη να πάμε μπροστά. Η πρωτοβουλία αφορά τη διενέργεια δημοψηφίσματος.
Για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, να πει ο λαός τη γνώμη του για την πορεία της χώρας. Και βέβαια, την πρωτοβουλία αυτή, δεν την πήρα στο κενό. Η πιθανότητα του δημοψηφίσματος, όχι μόνο δεν ήταν άγνωστη, αλλά συζητήθηκε πολλές φορές.
Αποτελεί βασική μας προεκλογική αρχή, αποτελεί βασική θέση, και δική μου και του Κινήματος και όταν ήρθε η κύρωση της Συνθήκης της Λισσαβόνας στη Βουλή, αποτέλεσε αντικείμενο συζήτησης και στο Υπουργικό Συμβούλιο και στο Κοινοβούλιο, ως προς τη χρήση της διαδικασίας αυτής.
Αποτελεί ύψιστη δημοκρατική διαδικασία, που προβλέπει το Σύνταγμά μας, ενώ βέβαια πολλές δημοκρατικές χώρες και χώρες της Ευρώπης την αξιοποιούν για τη δημοκρατική έκφραση και απόφαση των λαών τους.
Άρα, θέλω πρωτίστως να τονίσω ότι είναι απαράδεκτη η όποια φιλολογία και οι λυσσαλέες αντιδράσεις, που θέλουν να υπονομεύσουν αυτό το δικαίωμα του Ελληνικού λαού, με διάφορα επιχειρήματα, με τα οποία ουσιαστικά θέλουν να δημιουργήσουν μια αίσθηση κινδύνων, ότι δηλαδή, αν αποφανθεί ο Ελληνικός λαός υπάρχουν δήθεν κίνδυνοι. Αυτές είναι λογικές που απορρέουν από μία πολύ αντιδημοκρατική αντίληψη για την ωριμότητα του κάθε λαού, για τη δυνατότητά του να αποφανθεί για ένα μεγάλο σοβαρό εθνικό θέμα.
Είμαστε μια δημοκρατική Κυβέρνηση και παράταξη και αποδεικνύουμε περίτρανα αυτή τη δημοκρατικότητά μας, ζητώντας τη γνώμη και απόφαση του Ελληνικού λαού.
Το δεύτερο αφορά στην ουσία. Βρεθήκαμε σε ένα εξαιρετικά δύσκολο σημείο ως χώρα και κοινωνία. Παλέψαμε δύο χρόνια ακατάπαυστα, για να μην πέσουμε στο γκρεμό, δώσαμε μάχες για να πείσουμε εταίρους και δανειστές να βρεθεί μία βιώσιμη και ομαλή λύση.
Καταλήξαμε μετά από μια πολύ δύσκολη πορεία, μέσα από έναν ορυμαγδό κακόπιστης κριτικής, υστερόβουλου λαϊκισμού και υποκρισίας από ένα μεγάλο μέρος του υπόλοιπου πολιτικού συστήματος, στην εξαιρετικής σημασίας για την ιστορία μας απόφαση της τελευταίας Συνόδου.
Πλην όμως, ακόμα και μετά από τις αποφάσεις της Συνόδου, ένα σημαντικό τμήμα του πολιτικού κόσμου, του πολιτικού συστήματος, μαζί με κατεστημένα συμφέροντα, που ξέρουμε ότι επί χρόνια θέλουν να νέμονται κάθε είδους εξουσία στη χώρα μας, έκανε κάθε προσπάθεια για να αποδομήσει το αποτέλεσμα. Αλλά αυτό είναι το λιγότερο, καθώς έκανε ταυτόχρονα ό,τι μπορούσε και για να φανατίσει με μίσος ένα μέρος του πληθυσμού, για να μην μπορεί να εφαρμοστεί το πρόγραμμα που έχουμε μπροστά μας.
Να δημιουργήσει δηλαδή την αίσθηση του χάους, όπως είδαμε παραδείγματος χάρη στις πρόσφατες παρελάσεις, όπου υπήρξε και η προσπάθεια υπονόμευσης και η προσβολή του θεσμού του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Θυμίζω, επίσης, ότι μέχρι τώρα, ούτε ένας πολιτικός Αρχηγός δεν τοποθετήθηκε επί της ουσίας για τη συμφωνία, ούτε ένα πολιτικό κόμμα δεν βγήκε να πει στον κόσμο την αλήθεια, ότι αυτή η συμφωνία αποτελεί ένα τεράστιο «παράθυρο» ευκαιρίας για τη χώρα.
Αντ' αυτού και ενώ όλοι θέλουν η συμφωνία να εφαρμοστεί, κρύβονται πίσω από τη δική μας πλειοψηφία, προκαλώντας ουσιαστικά την διάλυση παντού και την επικράτηση της θολής και άνευ συγκεκριμένου περιεχομένου κριτικής.
Πετύχαμε να φέρουμε στη χώρα μια ευεργετική συμφωνία για το μέλλον της. Όλοι αναγνωρίζουμε τις δυσκολίες εφαρμογής και ξέρετε πόσο μας έχει ταλαιπωρήσει αυτό και τους τελευταίους μήνες. Και τα προβλήματα εφαρμογής φάνηκαν, βεβαίως, ακόμα και στις αξιολογήσεις, οι οποίες με την ευκαιρία δεν τελειώνουν στην 6η δόση, θα είναι και στην 7η, θα είναι και στην 8η, θα είναι και στην 9η, θα είναι συνεχώς μπροστά μας.
Γι' αυτό, θέλω να είμαι σαφής: έχουμε πει και ήταν απόφασή μας και σε πρόσφατο Υπουργικό Συμβούλιο, και στις Κυβερνητικές Επιτροπές, και σε επιμέρους συζητήσεις, ότι τις αλλαγές που έχουμε πια μπροστά μας, θα τις κάνουμε μαζί με τον Ελληνικό λαό, θα είναι και αυτός συμμέτοχος και δημιουργός.
Έχουμε πάρει την απόφαση να επικρατήσει η ευνομία απέναντι στην ανομία, που αφορά ιδιαίτερα στα μεγάλα συμφέροντα και σε διάφορους προνομιούχους. Παράλληλα, όμως, ξέρουμε ότι η επόμενη φάση θέλει την ευρύτερη στήριξη του Ελληνικού λαού, από τον ευσυνείδητο δημόσιο υπάλληλο και τον συνδικαλιστή με νέο δημιουργικό ρόλο, μέχρι και τον παραγωγικό επιχειρηματία, που δεν ψάχνει αφορμή να φοροδιαφύγει.
Και αυτό, πέρα από το κράτος, αφορά στη συνείδηση του πολίτη, αφορά στις νοοτροπίες, αφορά στις πρακτικές, αφορά στη διαμόρφωση μιας κοινωνίας με συνοχή και κοινή πεποίθηση για το μέλλον, αν θέλετε, μια νέα πατριωτική αντίληψη της εθνικής μας συνείδησης, μια νέα θέσμιση για την Πολιτεία, τους θεσμούς, αλλά και για το ρόλο μας, τη θέση μας στην ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Και αυτό δεν επιτυγχάνεται απλά με νόμους, ούτε με Διατάγματα, ούτε με Αστυνομίες. Αυτό επιτυγχάνεται μόνο με μια ευρεία κατανόηση και συμμετοχή του πολίτη - είμαι πεπεισμένος γι' αυτό.
Και αυτή θα μπορούσε να επιτευχθεί και μέσω ευρύτερων πολιτικών συναινέσεων, ακόμα και κυβερνήσεων εθνικής ενότητας ή συμμαχικών κυβερνήσεων, με ευρύτατους ορίζοντες, αλλά με βασικούς κοινούς πολιτικούς στόχους.
Αυτό δοκιμάστηκε και, μέχρι στιγμής, δεν επιτεύχθηκε, όχι λόγω της δικής μας διάθεσης. Το επαναλαμβάνω αυτό. Άρα, η επιλογή μας ήταν πολύ πιο ξεκάθαρη. Είτε πάμε σε εκλογές, είτε σε μια άλλη διαδικασία, που θα έκανε τον πολίτη συμμέτοχο.
Οι εκλογές, αγαπητοί συνάδελφοι, θα ήταν αποφυγή των ευθυνών μας. Θα άφηνε ένα θολό τοπίο να αναπτυχθεί, με υποσχέσεις αόριστες, και θα έδινε μια διφορούμενη εντολή ο λαός στη νέα κυβέρνηση που θα προέκυπτε, όποια και αν ήταν αυτή.
Με αποτέλεσμα, πέραν της ζημιάς και της φθοράς μιας προεκλογικής περιόδου, που σε μια περίοδο σαν και αυτή θα σταματούσαν τα πάντα, θα μπορούσε να συρθούμε σε μια κατάσταση κινδύνου χρεοκοπίας. Και είναι τελείως διαφορετική η διαδικασία του δημοψηφίσματος, από μια εκλογική διαδικασία, όπου όλοι μας θα τρέχουμε για το σταυρό και ο κάθε Υπουργός θα τρέχει γι΄ αυτή την υπόθεση, και που θα είχε πολύ πιθανόν ως αποτέλεσμα, μια κυβέρνηση που να μην μπορούσε να κυβερνήσει τον τόπο και να προωθήσει αυτά που έχουμε μπροστά μας.
Το δημοψήφισμα, αντιθέτως, θα αποτελέσει μια ξεκάθαρη εντολή, καθώς και ένα ξεκάθαρο μήνυμα εντός αλλά και εκτός Ελλάδας, για την ευρωπαϊκή μας πορεία και τη συμμετοχή μας στο ευρώ, κατοχυρώνοντας με τον πλέον αποφασιστικό τρόπο αυτή την πορεία.
Κανένας, εντός αλλά και εκτός, δεν θα μπορεί να αμφισβητήσει αυτή την πορεία της Ελλάδας μέσα στο ευρώ.
Τι άλλαξε και «λύσσαξαν» τα άλλα κόμματα καθώς και τα περισσότερα ΜΜΕ ενάντια στην πρόταση αυτή, η οποία θα έπρεπε τουλάχιστον να συζητηθεί με ηρεμία και νηφαλιότητα; Βεβαίως, καλόπιστα, διότι κάθε πρόταση ή πρωτοβουλία έχει τα συν και τα πλην της. Αλλά τι άλλαξε και μόλις ανακοινώθηκε δημοψήφισμα, ξέσπασε τέτοιος θόρυβος;
Είναι σαφές τι άλλαξε. Καταρχήν, συμφωνήθηκε το νέο δάνειο, κάποιοι τραπεζίτες ανησυχούν, κάποια ΜΜΕ είναι υπερχρεωμένα, ενώ παράλληλα προχωράει η έρευνα των καταθέσεων στην Ελβετία. Όσοι έπαιξαν στη χρεοκοπία της χώρας, κατανόησαν ότι έχασαν τα χρήματά τους, το ίδιο και όσοι πόνταραν στην επιστροφή στη δραχμή.
Προφανώς, αυτά είναι που άλλαξαν - και όχι μόνο - το κλίμα.
Και το δημοψήφισμα έγινε ξαφνικά για αυτούς κάτι τρομερό και φοβερό. Η Αντιπολίτευση, που πίστευε ότι δεν θα τα καταφέρουμε στη Σύνοδο Κορυφής και ήλπιζε ότι θα πέφταμε, βλέπει ότι μέσω του δημοψηφίσματος μπορεί να βρεθεί στη γωνία, γιατί δεν έρχεται να συμβάλει θετικά. Όλοι αυτοί φοβούνται το λαό. Μιλάνε δήθεν στο όνομα του λαού, αλλά φοβούνται την ετυμηγορία του, γιατί δεν δέχονται να αποφασίσει ο ίδιος ο λαός το τι θέλει.
Μέχρι τώρα, μας έλεγαν ότι η νέα σύμβαση θα είναι καταστροφή. Τώρα, παριστάνουν ότι φοβούνται ότι με το δημοψήφισμα, δεν θα υλοποιηθεί αυτή η νέα σύμβαση, που γι' αυτούς ήταν καταστροφή! Αυτή είναι η κορυφαία αντίφαση που βλέπουν όλοι. Δεν έχουν αποφασίσει καν τι θέλουν.
Μήπως φοβούνται οι εταίροι μας το δημοψήφισμα; Ήταν ενήμεροι, θα σεβαστούν και θα στηρίξουν τις προσπάθειες της χώρας. Αλλά και βέβαια ανησυχούν, και βέβαια θα ήθελαν να είναι όλα ήρεμα και απλά στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Και βέβαια θα ήθελαν να μην προκαλείται ανησυχία στις αγορές στην προοπτική ενός δημοψηφίσματος, πολύ περισσότερο σε ενδεχόμενες εκλογές.
Αλλά επιτέλους, πρέπει να διαμηνύσουμε σε κάθε κατεύθυνση και ειδικά στο G-20, ότι χρειάζεται - και αυτό θα πω αύριο - να αποφασίσουν επιτέλους πολιτικές, που θα διασφαλίζουν ότι η Δημοκρατία είναι υπεράνω των ορέξεων των αγορών.
Εδώ και καιρό, έχουμε μιλήσει για τη ανάγκη σοβαρών αλλαγών στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα: για τη διαφάνεια, για τους φορολογικούς παραδείσους, για τα CDS, για τα παράγωγα, για τους Οίκους Αξιολόγησης, για το φόρο επί των συναλλαγών, μερικά από όλα αυτά έχουν –υποτίθεται- αποφασιστεί εδώ και 2 χρόνια και άλλα πρόσφατα - και δεν έχει γίνει τίποτα.
Υπάρχει η τεράστια φοροδιαφυγή, όχι μόνο στην Ελβετία, αλλά και αλλού, και δεν έχει το σθένος η παγκόσμια κοινότητα να ελέγξει το φαινόμενο αυτό με αποφασιστικό τρόπο. Όπως ελέγχει με αποφασιστικό τρόπο τον προϋπολογισμό της κάθε χώρας που είναι στην Ευρωζώνη, να ελέγξει με τον ίδιο αποφασιστικό τρόπο και τις τράπεζες, τους τραπεζίτες, τις καταθέσεις διαφόρων που βρίσκονται σε διάφορους φορολογικούς παραδείσους.
Διότι αυτά είναι λεφτά κλεμμένα από τους λαούς, όχι μόνο του Ελληνικού λαού. Αλλά στην Ελλάδα, δυστυχώς, υπάρχουν πολλά χρήματα που έχουν φύγει, τα οποία, βεβαίως, δημιουργούν μεγάλες δυσκολίες στην αντιμετώπιση όλης αυτής της προσπάθειας ανάκαμψης της οικονομίας μας και αντιμετώπισης των χρεών μας.
Το δικό μας στοίχημα είναι να αλλάξουμε την κοινωνία, με τον πολίτη συμμέτοχο, δημοκρατικά. Αυτή είναι και η ιστορική πρόκληση τελικά, πέρα από το να σώσουμε τη χώρα από τη χρεοκοπία, πράγμα που ήδη σχεδόν ολοκληρώσαμε.
Αλλά υπάρχουν και οι δημοκρατικές μας αρχές και, όπως είπα, δεν θα εφαρμόσουμε κανένα πρόγραμμα με το ζόρι, αλλά μόνο με τη συναίνεση του Ελληνικού λαού. Αυτή είναι η δημοκρατική μας παράδοση και αυτήν απαιτούμε να τη σεβαστούν και στο εξωτερικό. Και πιστεύω ότι θα τη σεβαστούν.
Ήδη, έχουν αρχίσει να υπάρχουν δηλώσεις συμπαράστασης και από Κυβερνήσεις, αλλά και από πολλούς ηγέτες άλλων σοσιαλιστικών κομμάτων, προς αυτή την κατεύθυνση.
Η αναταραχή στις αγορές θα υπάρξει, θα είναι όμως πρόσκαιρη. Η έγκριση της νέας σύμβασης με δημοψήφισμα θα είναι υπέρ της Ελλάδας. Όλοι θα κινητοποιηθούν, για να είναι επιτυχές το λεγόμενο «PSI», δηλαδή η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα. Γιατί ξέρουν ότι αν δεν είναι επιτυχές, θα χάσουμε όλοι και αυτοί βεβαίως μαζί - και αυτό το ξέρουν.
Οι μόνοι που δεν θέλουν να πετύχει η συμφωνία και να χρεοκοπήσει η Ελλάδα, είναι εκείνοι που είναι ήδη στην πραγματικότητα χρεοκοπημένοι, αυτοί που προσπαθούν πιθανώς να οργανώσουν μια νέα αστάθεια, που θέλουν το χάος, κάτι που φαίνεται από τη συμπεριφορά τους, όπως π.χ. με αυτό το σύμπτωμα στις παρελάσεις.
Το δίλημμα δεν είναι, «αυτή ή άλλη Κυβέρνηση», το δίλημμα είναι «ναι ή όχι στη σύμβαση», «ναι ή όχι στην Ευρώπη», «ναι ή όχι στο ευρώ». Να ξαναμιλήσω για την Κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, που πρώτος επιδίωξα; Που αρνήθηκε η Νέα Δημοκρατία, αλλά και η Αριστερά; Τώρα που βλέπουν ότι τα σχέδιά τους δεν ευοδώνονται, ρίχνουν τις μάσκες, διότι φοβούνται το λαό. Εμείς όχι, δεν φοβόμαστε το λαό.
Τι ζητάει ο Ελληνικός λαός; Μήπως ζητάει απλώς να αλλάξουν οι «θαμώνες» στις καρέκλες της εξουσίας; Ή μήπως πιο ουσιαστικά, θέλουν να υπάρξουν ρηξικέλευθες πολιτικές, που μεταξύ άλλων αντιμετωπίζουν όλα αυτά τα συμφέροντα που σήμερα αντιδρούν και που έφεραν τη χώρα εδώ, τα οποία πληρώνει, με πολλές αδικίες, ο Ελληνικός λαός;
Και η απάντησή μας σήμερα πρέπει να είναι ότι δεν υποκύπτουμε. Η απάντησή μας σήμερα πρέπει να είναι ότι διαθέτουμε αρραγές μέτωπο και θέλουμε αδιαμεσολάβητα την απόφαση του Ελληνικού λαού.
Γιατί το μόνο που τον ενδιαφέρει και που ενδιαφέρει κι εμάς, είναι η σωτηρία της χώρας. Και αυτό, είμαι πεπεισμένος, θα το εκφράσει ο Ελληνικός λαός, με θετική απόφαση για το μέλλον της χώρας.
Έχουμε από αύριο τη συζήτηση για την ψήφο εμπιστοσύνης. Τη ζήτησα, γιατί περιέγραψα ένα πολύ συγκεκριμένο πλαίσιο ενεργειών. Ενέργειες απαραίτητες για τη χώρα και για την υλοποίηση της συμφωνίας, ένα πλαίσιο για μεγάλες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, αυτές που έχουμε αναλάβει να φέρουμε σε πέρας, ώστε να μην αφήσουμε και αυτή την ευκαιρία, ιστορικά να περάσει ανεκμετάλλευτη.
Αυτά όμως, για να γίνουν, χρειάζονται ομαλότητα, νηφαλιότητα, τη στήριξη της ίδιας της κοινωνίας, όχι την παραπληροφόρηση. Θα είναι μια ευκαιρία αυτές οι τρεις μέρες, ώστε ο κάθε Υπουργός να ενημερώσει τον Ελληνικό λαό, το Κοινοβούλιο καταρχήν, αλλά και τον Ελληνικό λαό, για τις προτεραιότητες, τον προγραμματισμό και το χρονοδιάγραμμα που έχουμε μπροστά μας.
Αλλά όπως είπα, υπάρχουν εκείνοι που δεν θέλουν να προχωρήσει αυτή η προσπάθεια, που θέλουν τους πολίτες πελάτες, ομήρους μεσαζόντων και ενός μικροκομματικού παιχνιδιού.
Προφανώς, όμως, ήρθε η ώρα της αποκάλυψης για όλους, γι΄ αυτούς που δεν θέλουν να μιλήσουν οι πολίτες, που θέλουν να αντικατασταθεί η αλήθεια και η λογική, με την εύκολη προπαγάνδα και το φόβο. Και βεβαίως, όταν ψηφίζαμε τα δύσκολα νομοσχέδια στο παρελθόν, όταν αποφασίζαμε την ένταξή μας στον μηχανισμό στήριξης, όταν ψηφίζαμε το Μεσοπρόθεσμο, διάφορες κοινωνικές μειοψηφίες επέλεγαν τη βία, έσπαγαν, προκαλούσαν το χάος και όλα αυτά τα έπρατταν δήθεν στο όνομα του λαού, ενώ δεν θέλουν σήμερα να μιλήσει ο ίδιος ο λαός. Αντιδρούν, βεβαίως, διότ! ι δεν εκφράζουν το λαό, αλλά πολύ συγκεκριμένα συμφέροντα.
Θα ήθελα να θυμίσω ότι έχουμε πάρει αποφάσεις και μπροστά μας έχουμε και άλλες αποφάσεις να πάρουμε. Και δεν μιλώ τυχαία για τις αντιδράσεις, γιατί έστω και εάν κάποιες από αυτές είναι καλοπροαίρετες, είναι όμως αντιδράσεις πολύ οργανωμένες.
Τώρα δείχνουμε ότι δεν αστειευόμαστε, όταν λέμε για την ευθύνη των τραπεζών και τους θέτουμε προ των ευθυνών τους. Για πρώτη φορά, προχωράμε σε μια διαδικασία, που θα εξυγιάνει, θα φέρει διαφάνεια και ένα τραπεζικό σύστημα, το οποίο θα επενδύσει στην πραγματική οικονομία.
Για πρώτη φορά, κάνουμε σοβαρές κινήσεις, συλλήψεις στο χώρο της λαθρεμπορίας των καυσίμων. Για πρώτη φορά, μιλάμε για Μέσα Ενημέρωσης που είναι χρεοκοπημένα, τα οποία παρόλα αυτά εξακολουθούν να λειτουργούν, χωρίς κανείς να καταλαβαίνει από πού βρίσκουν τα χρήματα.
Για πρώτη φορά, προχωράμε σε εξυγίανση στο χώρο του ποδοσφαίρου. Για πρώτη φορά, δημοσιοποιούμε λίστες με φοροφυγάδες και εξαπολύουμε ένα άγριο κυνηγητό για όσους φοροδιαφεύγουν.
Για πρώτη φορά, βρίσκουμε τις καταθέσεις στο εξωτερικό, διαφόρων οι οποίοι φοροδιαφεύγουν.
Για πρώτη φορά, μια Κυβέρνηση προσπαθεί να καθαρίσει τον τόπο από την δυσωδία και τα συμφέροντα που, επί χρόνια, θέλουν να τα λυμαίνονταν όλα. Και βέβαια, εκεί είναι όπου υπάρχει η πολύ μεγάλη αντίδραση.
Αλλά δεν θα το βάλουμε κάτω, θα δώσουμε τη μάχη. Επειδή κάποιοι απεργάζονται σενάρια κυβερνητικής αστάθειας, θα ήθελα να θυμίσω, όπως έκανα και χθες, σε πόσο άμεσα και ζωτικά καθήκοντα, για τα συμφέροντα της χώρας μας και των πολιτών μας, έχουμε να ανταποκριθούμε, καθώς και τους εξαντλητικούς ρυθμούς που μας περιμένουν τις επόμενες εβδομάδες.
Θέλω να τονίσω τις προτεραιότητές μας που είναι, πρώτα απ' όλα, να «κλειδώσει» αυτή η ιστορική επιτυχία, δηλαδή να αποτρέψουμε οτιδήποτε θα μπορούσε να θέσει αυτή την επιτυχία σε κίνδυνο.
Πρώτον, άμεσα, με διαπραγμάτευση με τους εταίρους μας, να αποσαφηνίσουμε το περιεχόμενο του νέου προγράμματος, που θα συνοδεύει το δάνειο των 100 δις ευρώ. Αυτή θα ξεκινήσει άμεσα.
Και βεβαίως, θέλω να τονίσω εδώ, διότι υπήρξε πολλή συζήτηση για τις τράπεζες, για το εάν θα έρθουν ή όχι στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων λόγω της ανακοίνωσης περί δημοψηφίσματος, ότι ήδη έκαναν ανακοίνωση, πως θα είναι στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Και πιστεύω ότι θα πετύχουμε και την καλύτερη δυνατή διαπραγμάτευση μέσα και από την απόφαση του Ελληνικού λαού.
Δεύτερον. Σε σχέση με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, έχουμε επίσης μέχρι τις αρχές του 2012 να εξειδικεύσουμε πλήρως την ποσοτικοποίηση της μείωσης του χρέους, τι τόκους θα πληρώσουμε, ποιο είναι το βάρος που έχουν στις πλάτες τους οι Έλληνες πολίτες.
Είναι ζωτικό καθήκον, αυτά να ολοκληρωθούν. Επίσης, οι ενέργειες που έχουμε για την 6η δόση, τα λεγόμενα «prior actions», τα οποία γνωρίζετε καλά - σας έχει ενημερώσει ο κ. Βενιζέλος συγκεκριμένα και μπορεί να σας δώσει και ο Φίλιππος Σαχινίδης διευκρινίσεις.
Ο στόχος μας είναι να εισπράξουμε την 6η δόση μέσα στον Νοέμβριο, δηλαδή μέσα στις επόμενες εβδομάδες, για να υπάρξει και μια σημαντική ενίσχυση της ρευστότητας στην αγορά, κάτι το οποίο σημαίνει ότι δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις υποχρεώσεις μας τις επόμενες ημέρες στο ρελαντί. Χρειάζεται να προχωρήσουμε αποφασιστικά.
Έχουμε επίσης σημαντικά θέματα, που θέλω να σας υπενθυμίσω: το Εθνικό Φορολογικό Σύστημα μέχρι το τέλος του έτους, τον προϋπολογισμό του 2012, την κύρωση της πράξης νομοθετικού περιεχομένου για την αύξηση εγγυήσεων στις τράπεζες, καθώς και άλλες άμεσες νομοθετικές πρωτοβουλίες.
Αυτά είναι τα άκρως απαραίτητα. Στο ίδιο διάστημα, έχουμε επίσης και μεγάλες πολιτικές προτεραιότητες, όπως και χθες ανέλυσα. Δεν θα επεκταθώ, γιατί είναι μερικές σελίδες θεμάτων, θα ζητήσω από την Γραμματεία να τις μοιράσει, για να ξέρουμε όλοι ποιες είναι αυτές. Είναι οι βασικές προτεραιότητες, τις οποίες ξέρετε και τις έχουμε συζητήσει. Ενδεικτικά, από το «πόθεν έσχες» για όλους, μέχρι το πολυνομοσχέδιο για την επιχειρηματικότητα, το θέμα της απονομής της δικαιοσύνης, η εφαρμογή του σχεδίου για το κέντρο των Αθηνών κ.λπ.
Αγαπητοί συνάδελφοι, όλα αυτά έχουμε μπροστά μας, όλοι μαζί, αλλά και ο καθένας από εσάς. Τα όσα είπα χθες, στόχευαν ακριβώς στο να μπορέσουμε να συνεχίσουμε αδιατάρακτα αυτή την πορεία.
Βέβαια, δημιουργήθηκε ξαφνικά ένας πανικός και εντάθηκε αυτός ο πανικός, γιατί προτάθηκε το δημοψήφισμα. Τόσος φόβος, μήπως ανόθευτα εκφραστούν οι πολίτες! Ας αναλογιστούν και οι ίδιοι οι πολίτες, γιατί κάποιοι δεν θέλουν να εκφραστούν.
Εμείς είπαμε να ζητήσουμε τη γνώμη των πολιτών για την κορυφαία εθνική επιλογή. Όλες αυτές οι αντιδράσεις έχουν κοινό τόπο, συμφέροντα που ξεβολεύονται και θέλουν να αναιρέσουν μια μεγάλη επιτυχία. Εμείς συνεχίζουμε τις προτεραιότητες που θέσαμε. Δεν θα ανακόψουν την πορεία μας. Μόνο η πολιτική ανωμαλία μπορεί να μας βγάλει απ' αυτή την πορεία.
Γι' αυτό, είμαστε ενωμένοι, στρατευμένοι, και προχωράμε. Αυτό είναι που πρέπει να δείξουμε σήμερα. Σηκώσαμε ένα βουνό, χωρίς να ευθυνόμαστε. Πικράναμε ψηφοφόρους μας, για να σώσουμε τη χώρα. Και τώρα που θα σηκώσουμε το βάρος από το λαό και θα δώσουμε ένα δρόμο για λύτρωση απ' όλη αυτή την εξάρτηση, κινούνται τα νήματα εναντίον μας.
Θέλω επίσης να πω ότι υπάρχουν και αυτοί που κινούνται ήδη στα όρια μιας θεσμικής εκτροπής. Διαβάσατε τις δηλώσεις της Νέας Δημοκρατίας, της κυρίας Μπακογιάννη, του ΛΑΟΣ και άλλων, με τις οποίες παροτρύνουν ανοιχτά τους Βουλευτές μας στη μη παροχή ψήφου εμπιστοσύνης.
Γι' αυτό, χρειάζεται όλοι μας να αντιμετωπίσουμε αυτή την ιστορική στιγμή με ευθύνη. Να αντιμετωπίσουμε αυτές τις προσπάθειες θεσμικής εκτροπής, που κάποιοι προωθούν. Με ενότητα και με καθαρή κουβέντα από όλους μας και από το Υπουργικό Συμβούλιο.»
Αναγνώστης
