Αφού διέσυρε τη χώρα υβρίζοντας ένα ολόκληρο λαό ως διεφθαρμένο, αφού εκτίναξε τα spreads στον ουρανό, αφού μας έσυρε στο μνημόνιο…
ΞΑΦΝΙΚΑ, ανακαλύπτει το δημοψήφισμα. Αφού μας έφερε στο χείλος του γκρεμού, θυμήθηκε ότι πρέπει εμείς να αποφασίσουμε.
Αλήθεια, γιατί δεν το θυμήθηκε το Μάιο του 2010; Ή το καλοκαίρι με την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου; Γιατί δεν κλήθηκε και τότε ο κυρίαρχος (εδώ γελάνε) λαός να αποφασίσει ο ίδιος για τη μοίρα του; Γιατί ήξερε πως το ΟΧΙ θα ξεπερνούσε ακόμη κι εκείνα τα ποσοστά του σχεδίου Ανάν.
Είμαι βέβαιος πως κάτι έχει στο νου του. Το τι, δεν το γνωρίζω. Στην πιο αθώα περίπτωση το να βρει μια μέθοδο φυγής. Στην πιο ένοχη, το να διαλύσει τελείως τη χώρα.
Βέβαια στο μεγάλο διάστημα που ακολουθεί μέχρι την ψηφοφορία είναι σίγουρο ότι θα υποστούμε πλύση εγκεφάλου υπέρ του ΝΑΙ με τρομοκρατικά και φοβικά επιχειρήματα να πλανώνται πάνω από το κεφάλι μας.
Δε γνωρίζω τι άλλο μπορεί να έχει στο νου ο πρωθυπουργός μιας και κάθε φορά μας εκπλήσσει.
Λέτε να έχουμε πάλι τραγούδια του στυλ…“Μαθές δεν εματάγινε τέτοιο κουτί ρημάδι ΟΧΙ να ρίχνεις το πρωί να βγαίνει ΝΑΙ το βράδυ“;
Θυμηθείτε μόνο πώς πέρυσι τέτοια εποχή τα spreads είχαν υποχωρήσει κάτω από τις 600 μ.β. και με τις απειλές του ότι αν καταψηφιστούν οι υποψήφιοί του στις δημοτικές εκλογές θα πάει σε εκλογές τα εκτίναξε εκ νέου.
Έτσι και τώρα. Να πεισθούν π.χ. οι δανειστές να δεχθούν το κούρεμα και μετά από τρεις μήνες, εσύ να πεις ΟΧΙ που είναι και το πιθανότερο μιας και διαφαίνεται ένα ρεύμα που προτιμά το φτωχός κι ελεύθερος παρά το ημί-φτωχος και σκλάβος.
Τι λογική υπάρχει σε όλα αυτά; Του παραλόγου;
Πλέον τα περιθώρια στενεύουν και τα ερωτηματικά έρχονται αμείλικτα:
- Τι θα κάνουν όσοι βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δηλώνουν πως κάθε φορά είναι η τελευταία που ψηφίζουν;
- Τι θα κάνει η αντιπολίτευση που ζητάει υποτίθεται εκλογές αλλά ΔΕΝ ΠΑΡΑΙΤΕΙΤΑΙ ΣΥΣΣΩΜΗ για να οδηγηθούμε σε αυτές. Θα καταστεί συνένοχη;
- Τι θα κάνει ο πρόεδρος της Δημοκρατίας όταν σκουπίσει τα δάκρυά του;
Και ξαναλέω: Αναζητείται ΕΛΛΗΝΑΣ πρωθυπουργός πατριώτης!
