ευρυζωνικές συνδέσεις οι οποίες, σύμφωνα με εκτιμήσεις που αφορούν και στο γ’ τρίμηνο του 2011, εμφανίζουν σημαντική μείωση.
Αναλυτικότερα, σύμφωνα με τα στοιχεία το 2010, η διείσδυση της ευρυζωνικότητας στη χώρα μας παρουσίαζε –τουλάχιστον στις αρχές του έτους- σημαντικό ρυθμό ανάπτυξης, έναν από τους υψηλότερους στην Ε.Ε. Συγκεκριμένα, το α’ τρίμηνο του 2010, ο αριθμός των ευρυζωνικών συνδέσεων έφτασε τα 2.039.000, με 122.000 νέες συνδέσεις και σημαντική αύξηση 6,4% έναντι του τελευταίου τριμήνου του 2009.
Τα δύο επόμενα τρίμηνα του 2010 ήταν και αυτά αυξητικά, με χαμηλότερο όμως ρυθμό σε σχέση με αυτόν του α’ τριμήνου, 3,3% και 2,3% αντίστοιχα. Το τελευταίο τρίμηνο του 2010 -γνωστό και ως “εορταστικό”- η διείσδυση ήταν σημαντική, με τον αριθμό των συνδέσεων να φτάνει τα 2.253.000, τις νέες συνδέσεις τις 98.000 και το ρυθμό ανάπτυξης το 4,6%.
Καλός ρυθμός παρατηρήθηκε και το α’ τρίμηνο του 2011, με τον αριθμό των συνδέσεων να φτάνει τα 2.320.000, τις νέες συνδέσεις τις 67.000 και το ρυθμό ανάπτυξης το 3%. Μέχρι εκεί θα έλεγε κανείς, αφού στα επόμενα δύο τρίμηνα η διείσδυση της ευρυζωνικότητας πήρε την κατιούσα, με τον ρυθμό ανάπτυξης να πέφτει στο 1,4% και στα δύο τρίμηνα. Συνολικά, το γ’ τρίμηνο του 2011, για το οποίο υπάρχουν και τα πιο “φρέσκα” στοιχεία, ο αριθμός των συνδέσεων έφτασε τα 2.385.000 και οι νέες συνδέσεις τις 34.000.
Συμπεράσματα
Είναι προφανές ότι η οικονομική κρίση “χτύπησε την πόρτα” και των ευρυζωνικών συνδέσεων στη χώρα μας η οποία, υπό άλλες οικονομικές συνθήκες, είναι βέβαιο ότι θα συνέχιζε να εμφανίζει ολοένα και πιο αυξητικούς ρυθμούς ανάπτυξης, αφού μέχρι και το 2010 παρέμενε στις τελευταίες θέσεις της λίστας της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά στη διείσδυση της ευρυζωνικότητας.
Να σημειώσουμε ότι η ΕΕ έχει θέσει στις άμεσες προτεραιότητές της, το θέμα της αύξησης της διείσδυσης της ευρυζωνικότητας - και κατά συνέπεια της πρόσβασης στο διαδίκτυο - για τα κράτη-μέλη της, θεωρώντας τη απαραίτητη προϋπόθεση για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας και την ανάπτυξη της οικονομίας. Για το λόγο αυτό άλλωστε προωθεί και ένα μεγαλεπήβολο επενδυτικό σχέδιο ύψους €9,2 δισεκατομμυρίων, το οποίο έχει σαν στόχο μία μαζική προώθηση των υψηλής ταχύτητας ευρυζωνικών υποδομών και υπηρεσιών επί ευρωπαϊκού εδάφους. Στόχος του προγράμματος είναι ως το 2020, όλα τα ευρωπαϊκά νοικοκυριά να έχουν πρόσβαση στο Internet με ταχύτητα τουλάχιστον 30Mbps, ενώ ο μισός πληθυσμός να απολαμβάνει ταχύτητες υψηλότερες των 100Mbps.
Για το συγκεκριμένο σκοπό, στην Ελλάδα υπάρχουν δύο “ρεύματα”, αυτό που αφορά στη δημιουργία δικτύου οπτικών ινών μέχρι το σπίτι (FTTH) εκ μέρους της ελληνικής πολιτείας και το “αντίπαλο δέος” που ακούει στο όνομα VDSL από τον ΟΤΕ, που θα προσφέρει ταχύτητες μέχρι 50Mbps. Για το πρώτο, είναι δύσκολο να φανταστούμε πότε και αν θα προχωρήσει, με δεδομένη την αδυναμία χρηματοδότησης από το κράτος, ενώ για το δεύτερο εκκρεμεί η κόντρα ΕΕΤΤ και ΟΤΕ, για τη διευθέτηση της οποίας ενδεχομένως να έχουμε νεώτερα μέχρι τα τέλη του έτους ή τις αρχές του επόμενου.
