«Μαμά, μπορείς, σε παρακαλώ, να μου δώσεις αύριο για το σχολείο 1 Ευρώ και 8 λεπτά??»
«Ευχαρίστως παιδί μου, αλλά δεν καταλαβαίνω…. 8 λεπτά…. Γιατί τόση ακρίβεια στο ποσό??? Και πού ακριβώς τα χρειάζεσαι?»
«Κοίτα μαμά… Ο δάσκαλός μας έκανε τη διαίρεση του ποσού που χρειαζόμαστε για την αγορά φωτοτυπικού χαρτιού με τον αριθμό των παιδιών της τάξης… για να βγάλουμε φωτοτυπίες για τη γλώσσα… αφού δεν έχουμε βιβλία…. Αφού δεν έχουμε άλλο χαρτί στο σχολείο….Και η διαίρεση έδωσε ως πηλίκο αυτό το ποσό. Κατάλαβες μαμά?»
«Ναι παιδί μου… Κατάλαβα…Δυστυχώς κατάλαβα…το χάλι μας….την ξεφτίλα μας…το ρεζιλίκι μας….Εκτός από τα χρήματα, πες στο δάσκαλο ότι θα σας φέρω και καμιά δεκαριά πακέτα φωτοτυπικό χαρτί απ’τη δουλειά… για να φωτοτυπήσει τις ασκήσεις της γλώσσας… για να μπορέσεις ΕΣΥ και οι συμμαθητές σου να μάθετε 5 πράγματα και όταν μεγαλώσετε να εξαφανίσετε από το Ελληνικό Λεξιλόγιο τον όρο «ΞΕΦΤΙΛΑ» και τον όρο «ΠΟΛΙΤΙΚΗ»….Να αφήσετε μόνο τη λέξη «ΠΑΙΔΕΙΑ» και να την τιμήσετε καθώς της πρέπει.-
Αναγνώστρια
