Πιο συγκεκριμένα, με ομόφωνη απόφασή του το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, καταδίκασε την Ελλάδα για παραβίαση του δικαιώματος στην ελευθερία σκέψης, συνείδησης και θρησκείας, καθώς και για παραβίαση του δικαιώματος σε μία πραγματική προσφυγή, κρίνοντας αντίθετη με τις διατάξεις της Σύμβασης Προστασίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων την υποχρέωση που επιβάλλεται σε μάρτυρες να δίνουν θρησκευτικό όρκο, όταν καταθέτουν στα ελληνικά δικαστήρια.
Η υπόθεση αφορούσε την προσφυγή των νομίμων εκπροσώπων του Ελληνικού Παρατηρητηρίου του Ελσίνκι (Παναγιώτης Δημητράς, Γρηγόρης Βαλιανάτος και Ναυσικά Παπανικολάτου), στην οποία υποστηριζόταν ότι οι προσφεύγοντες είχαν υποχρεωθεί να αποκαλύψουν, σε 34 ανακριτικές διαδικασίες, ή δίκες, που κατέθεσαν το 2008, τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, δηλώνοντας ότι δεν είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι, προκειμένου να ορκισθούν στη τιμή και την υπόληψή τους και όχι με το χέρι στο Ευαγγέλιο.
Στην απόφασή του το Δικαστήριο σημειώνει ότι η υποχρέωση του θρησκευτικού όρκου στα ελληνικά δικαστήρια, δύσκολα συμβιβάζεται με τη θρησκευτική ελευθερία, όπως την εγγυάται το Αρθρο 9 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, και υποδεικνύει στην ελληνική κυβέρνηση να τροποποιήσει το νομοθετικό πλαίσιο, ώστε να γίνει συμβατό με τη Σύμβαση και να αποφευχθούν παρόμοιες παραβιάσεις της στο μέλλον.
