Όπως ανέφερε ο κ. Μαυρικάκης, παρουσιάζοντας επίσημα έγγραφα και στοιχεία, τα σκηνικά ήταν άκρως επικίνδυνα για την δημόσια υγεία, ενώ όπως υπογράμμισε ο κ. Αικατερινάκης, επισημαίνοντας τους πραγματικούς λόγους αφαίρεσής τους, η Δημοτική Αρχή δεν φέρει απολύτως καμία ευθύνη επ΄αυτού.
«Να τονίσουμε ότι εμείς δεν μπορούσαμε να μπούμε στη μέση ως Δημοτική Αρχή, αφού τα συμφωνητικά που είχε κάνει η παραγωγή με τους ιδιοκτήτες, ανέφεραν να τα επιστρέψει πίσω όπως ήταν. Την καθαίρεση των σκηνικών δεν την κάνει συνεργείο του Δήμου, αλλά του εργολάβου που τα έφτιαξε. Εκτός των αντιδράσεων των ιδιοκτητών, ο Δήμος και να ήθελε να διαθέσει χρήματα για τη συντήρηση, θα υπήρχε πρόβλημα έγκρισης της πληρωμής από την Επίτροπο, αφού δεν μπορούμε να διαθέσουμε χρήματα για προσόψεις ιδιωτικών κτιρίων» υπογράμμισε ο κ. Βαγγέλης Μαυρικάκης.
«Πριν ένα χρόνο περίπου συγκαλέσαμε λαϊκή συνέλευση στην Ελούντα για να πείσουμε τους ιδιοκτήτες των σπιτιών, που είχαν στηθεί τα σκηνικά, να μπορέσουν να παραμείνουν μέχρι και τέλος Οκτωβρίου 2011 για λόγους επισκεψιμότητας του κοινού και αξιοποίησής τους.
Ωστόσο οι ιδιοκτήτες διαμαρτύρονται, ότι έχουμε κρύψει τις προσόψεις των σπιτιών τους και παράλληλα, ο εργολάβος αλλά και ο Διευθυντής της παραγωγής, μας έστειλαν επιστολή ότι, τα σκηνικά έχουν διαβρωθεί και πρέπει να απομακρυνθούν επειγόντως. Πέρυσι έγινε συντήρηση και τα έξοδα πλήρωσε ο πρόεδρος της κοινότητας Βαγγέλης Μαυρικάκης.
Χαρακτηριστικά να αναφέρω ότι, όταν προ μηνών, έπεσε ένα δοκάρι και έσπασε το παρμπρίζ αυτοκίνητου. Θα ήθελα να τονίσω ότι πολιτισμός για την Ελούντα δεν είναι μόνο τα σκηνικά του Νησιού». είπε μεταξύ άλλων ο κ. Αικατερινάκης.
Δημοσιεύουμε σχετική επιστολή που έστειλε ο σκηνογράφος την σειράς το "ΝΗΣΙ", κ. Αντώνης Γ. Χαλκιάς, με τίτλο: "Είναι η μοίρα των σκηνικών".
Είναι η μοίρα των σκηνικών
Πέρασαν κιʼ όλας δύο χρόνια από το Φθινόπωρο του 2009 όταν ξεκινήσαμε τις κατασκευές των σκηνικών για την τηλεοπτική σειρά «το Νησί».
Τον Δεκέμβριο ήταν έτοιμο το σκηνικό στη Πλάκα και τον Φεβρουάριο αρχίσαμε εργασίες στη Πάνω Ελούντα για τον οικισμό της Σπιναλόγκας.
Αυστηρό χρονοδιάγραμμα αποξήλωσης του σκηνικού στην Πλάκα τέθηκε για τον μήνα Απρίλιο. Ο λόγος ήταν ότι, το σκηνικό καταλάμβανε εκατόν είκοσι μέτρα του κεντρικού παραθαλάσσιου δρόμου, έκλεινε την κυκλοφορία και άρχιζε η τουριστική περίοδος. Το σκηνικό στην Πάνω Ελούντα αποπερατώθηκε μέσα Μαρτίου και είχε χρονοδιάγραμμα αποξήλωσης με το τέλος της παραγωγής της σειράς.
Κατά την διάρκεια των γυρισμάτων και της παραμονής μας στη Πάνω Ελούντα, δεχθήκαμε πρόταση των κατοίκων, να διατηρηθεί το σκηνικό και να παραδοθεί ως αξιοθέατο για όσο χρόνο αυτό μπορούσε να διαρκέσει.
Υπήρξαν προβλήματα με τις καλύψεις των όψεων κάποιων κτισμάτων, που το σκηνικό περιόριζε το ύψος παραθύρων και άλλαζε το μέγεθος πορτών.
Για την διατήρηση του σκηνικού, έπρεπε να υπάρξει η σύμφωνη γνώμη των ιδιοκτητών, αφού πρώτα γίνονταν οι αλλαγές των σημείων που εμπόδιζαν τη λειτουργία των σπιτιών τους.
Το σκηνικό θα μπορούσε να διατηρηθεί για πολλά χρόνια, αν είχε την ανάλογη συντήρηση από τους τεχνικούς που το κατασκεύασαν και επεξεργασία αδιαβροχοποίησης με ειδικό λάδι.
Όσο χρόνο διαρκούσαν τα γυρίσματα της σειράς η εταιρεία παραγωγής ασφάλισε τις κατασκευές, υποχρέωση που απορρέει από ισχύοντες νόμους.
Προτείναμε εγγράφως στο Δήμο να αναλάβει την ευθύνη του σκηνικού, με την προϋπόθεση να το συντηρεί και να το ασφαλίσει, αλλά δεν υπήρξε κανένα κείμενο αποδοχής.
Τον περασμένο Αύγουστο επισκέφτηκα την Πάνω Ελούντα. Δεν είχε γίνει καμιά συντήρηση. Σε κάποια σημεία υπήρχαν τρύπες από κλωτσιές επισκεπτών για να διαπιστώσουν την απάτη της σκηνικής κατασκευής, κατά τα άλλα οι αγαπημένες μας Γυναίκες της Πάνω Ελούντας, πότιζαν τις τριανταφυλλιές που αφήσαμε και στόλιζαν την εικόνα του Αγίου Παντελεήμονα με λουλούδια.
Όμως η μοίρα των σκηνικών είναι να πεθαίνουν με την ολοκλήρωση του σκοπού για τον οποίο φτιάχτηκαν.
Μια και δεν έτυχε αποδοχής η πρόταση για την διατήρηση των Χώρων που έντυσαν την συγκλονιστική ιστορία της Βικτώριας Χίσλοπ, το ταξίδι αυτό, έπρεπε να έχει τέλος.
Από όσες κατασκευές έγιναν δεν έμεινε τίποτα, έμειναν όμως εικόνες, στιγμές και συναισθήματα, ανεξίτηλα για εκεί που ήταν ο προορισμός τους, στο μυαλό μας και στην καρδιά μας.
Θα τα πούμε ξανά, μια άλλη φορά πατριώτες!
Αντώνης Γ. Χαλκιάς, Σκηνογράφος
