Ιταλικής Δημοκρατίας, Τζόρτζιο Ναπολιτάνο, για την ανάλυση της πολιτικής και οικονομικής κατάστασης της χώρας.
Νωρίτερα, ο Μόντι είχε μεταβεί για πρώτη φορά στο μέγαρο της γερουσίας, όπου οι συνάδελφοι του τον υποδέχθηκαν με θερμά χειροκροτήματα. Σε ό,τι αφορά την σύνθεση της νέας κυβέρνησης, ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι -μετά το χθεσινό του «άνοιγμα» προς τον Μόντι- καλείται να αντιμετωπίσει τώρα σειρά αρνητικών αντιδράσεων στο εσωτερικό του κόμματός του. Τελική απόφαση θα ληφθεί αύριο, κατά την συνεδρίαση της ηγετικής ομάδας του κόμματος Λαός της Ελευθερίας.
Σύμφωνα πάντως με τον ιταλικό Τύπο, ο «Καβαλιέρε» έχει θέσει ως απαράβατο όρο για να υποστηρίξει τον πρώην Ιταλό επίτροπο να παραμείνουν στην κυβέρνηση ο σημερινός υπουργός Δικαιοσύνης Νίτο Πάλμα και ο υφυπουργός παρά την προεδρία της κυβέρνησης, Τζάνι Λέτα. Αντίθετοι στην συμμετοχή της κεντροδεξιάς στο νέο κυβερνητικό σχήμα είναι συνεργάτες του Μπερλουσκόνι που προέρχονται από το πρώην νεοφασιστικό κόμμα.
Στις τάξεις της κεντροαριστεράς το Δημοκρατικό Κόμμα επιβεβαιώνει την υποστήριξή του στο Μόντι και καλεί τον επικεφαλής της Ιταλίας των Αξιών, Αντόνιο Ντι Πιέτρο, να αναθεωρήσει την στάση του και να υπερψηφίσει την νέα κυβέρνηση. «Αυτή την στιγμή, προέχει το καλό της Ιταλίας», τόνισε ο ηγέτης των Δημοκρατικών, Πιερλουίτζι Μπερσάνι. Και πολλοί οπαδοί του Ντι Πιέτρο του ζητούν με μηνύματα μέσω Διαδικτύου να συναινέσει.
Η Λέγκα του Βορρά, ως τώρα, μοιάζει να εμμένει στην απόφασή της να επιλέξει την οδό της αντιπολίτευσης, όπως έχει δηλώσει ο επικεφαλής της Ουμπέρτο Μπόσι. Μπορεί όμως να συζητηθεί, ενδεχομένως, μια «έξωθεν στήριξη». Προς αυτή την κατεύθυνση φαίνεται να οδηγούν οι δηλώσεις του Ρομπέρτο Καλντερόλι, από τους κύριους ιθύνοντες του κόμματος και υπουργού για την απλούστευση των νόμων. Ο Καλντερόλι δήλωσε χθες βράδυ ότι «εκτός από την συμμετοχή ή την απόρριψη της κυβέρνησης, υπάρχει κι ένας τρίτος δρόμος», χωρίς να δώσει όμως εξηγήσεις.
Το πρόγραμμα του Μόντι, τονίζει ο ιταλικός Τύπος, θα βασιστεί στην πιστή εφαρμογή των υποδείξεων των Βρυξελλών, με έμφαση στις αποκρατικοποιήσεις, στην πώληση ακίνητης περιουσίας του δημοσίου, στην αύξηση της συντάξιμης ηλικίας και στην διευκόλυνση των απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα. Πολλά θα εξαρτηθούν, όμως -όπως τονίζουν παρατηρητές-, από την αντίδραση των κοινωνικών εταίρων.
